Βήμα πρώτο και ίσως το δυσκολότερο: να πρέπει να στριμωχτείς ανάμεσα σε 40 στοιβαγμένους γυμνούς ανθρώπους και να σπρώξεις για να περάσεις ανάμεσά τους. Βήμα δεύτερο: να βρεθείς μέσα σε μια εντελώς σκοτεινή αίθουσα, όπου μοναδική πηγή φωτός να είναι χείλη που αναπαράγουν προφητείες ή αποσπάσματα από πολιτικούς λόγους. Βήμα τρίτο: να κληθείς να περπατήσεις σε έναν χώρο που θυμίζει έρημο κι όπου άνθρωποι από το Αφγανιστάν, την Ελλάδα, το Ιράν και τη Συρία με τα τραύματα της προσφυγιάς –προσωπικά ή οικογενειακά –σιωπούν, αλλά μέσα από τις πράξεις τους εκφράζουν τον πόνο, τον θυμό, τη συγχώρεση, ενώ ένας χάρτης που θυμίζει εκείνους των αστερισμών έχει καταγεγραμμένες όλες τις συνοριακές αλλαγές στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Δυτικής Ασίας τους τελευταίους τρεις αιώνες. Αν μη τι άλλο μια βόλτα ώς την εικαστική εγκατάσταση – περφόρμανς «Τρωάδες – Anima Captus» (Μουσείο Μπενάκη οδού Πειραιώς έως 6 Μαΐου) που υπογράφουν η ηθοποιός και σκηνοθέτρια Ραφίκα Σαουίς και ο εικαστικός Μιχάλης Αργύρου, ακούγεται ως ενδιαφέρουσα εμπειρία, αν λάβει δε κάποιος υπόψιν ότι οι περφόρμερ θα παραμείνουν στην εγκατάσταση για 96 ώρες σε καθεστώς απόλυτης σιωπής.
Τελευταία Νέα