Απαύγασμα βλακείας

Είναι ο κοινωνικός τροπισμός, η κατεύθυνση που θέλουμε να δώσουμε στα παιδιά μας για να πραγματοποιήσουν το δικό μας άπιαστο όνειρο.

Η ιστορία εκτυλίχθηκε στην πόλη Νιμ της Γαλλίας. Το δικαστήριο έκρινε ενόχους ένα ζευγάρι για εξύβριση και απειλή εναντίον του προέδρου μιας μικρής ομάδας στην οποία αγωνιζόταν ο οκτάχρονος γιος τους. Στη μάνα επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης οκτώ μηνών και στον πατέρα έξι μηνών.

Η μήνυση κατατέθηκε στις 20 Απριλίου από τον πρόεδρο του συλλόγου Jonquieres Saint Vincent, ο οποίος είχε απηυδήσει από τις συνεχείς απειλές κατά της ζωής του που δεχόταν από τους γονείς του οκτάχρονου κάθε φορά που το βλαστάρι τους γινόταν αλλαγή ή δεν ξεκινούσε βασικός στα παιχνίδια της ομάδας.

Το απαύγασμα βλακείας του ζευγαριού της Νιμ αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα της τρηματώδους φιλοσοφίας των γονέων για τον αθλητισμό.

Λίγοι, ελάχιστοι είναι αυτοί που όταν πηγαίνουν τα βλαστάρια τους στα γήπεδα να προπονηθούν δεν σκέφτονται πως το αγγελούδι τους δεν είναι ο αυριανός Ρονάλντο ή Μέσι. Λίγοι, ελάχιστοι είναι αυτοί που αντιλαμβάνονται τη χαρά που προσφέρει στο παιδί τους το παιχνίδι με την μπάλα.

Ο αθλητικός ναρκισσισμός που προσπαθούν να μεταγγίσουν οι γονείς στα παιδιά τους υποκρύπτει μια υπολανθάνουσα ώσμωση σε επίπεδο προσωπικών φιλοδοξιών.

Δεν είναι μόνο ο φτωχός που βλέπει στο παιδί του τον αυριανό οικονομικό σωτήρα του. Είναι και ο Κριστιάνο Ρονάλντο που προσπαθεί να δημιουργήσει ένα πιστό αντίγραφο του εαυτού του, στο πρόσωπο του συνονόματου γιου του. Είναι και ο άγνωστος πατέρας που στα μικράτα του δεν τον άφηναν οι γονείς του να παίξει στην αλάνα με τα άλλα παιδιά. Είναι και ο πατέρας που πιστεύει πως έπεσε θύμα αδικίας και δεν του δόθηκε η ευκαιρία να εξελιχθεί σε σπουδαίο ποδοσφαιριστή.

Είναι, πολύ απλά, ο βασικός κανόνας που λέει πως ο άνθρωπος είναι τα παιδικά του χρόνια. Και τα όποια λάθη του προσπαθεί να τα διορθώσει μέσω των παιδιών του, κάνοντας ίσως το μεγαλύτερο λάθος του.