Το πλεόνασμα, για το οποίο επαίρεται η κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι επετεύχθη διά της αφαίμαξης των φορολογουμένων, δεν συνοδεύτηκε δυστυχώς από ένα ανάλογο πολιτικό πλεόνασμα. Αντίθετα, το έλλειμμα εμπιστοσύνης των δανειστών προς τη χώρα μας παραμένει τεράστιο –βρίσκεται στα ύψη όπου είχε εκτοξευθεί αμέσως μετά την αποκάλυψη των πραγματικών μεγεθών του δημοσιονομικού ελλείμματος από την τότε κυβέρνηση.
Για το έλλειμμα αυτό, από το οποίο πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υποφέρουν άλλες χώρες που υπέγραψαν Μνημόνια, όπως η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Κύπρος, έχουν διαχρονικά ευθύνη όλες οι κυβερνήσεις που κυβέρνησαν τη χώρα την περίοδο της κρίσης. Τεράστιο μερίδιο ευθύνης φέρει και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, μολονότι είναι εκείνη που έκανε την πλέον θεαματική μεταστροφή –ή kolotoumba όπως καταγράφηκε στον διεθνή Τύπο.
Οπως φαίνεται σήμερα, η μεταστροφή αυτή δεν έχει πείσει τους δανειστές –οι κυβερνώντες δεν πείθουν ούτε ως «οι πιο καλοί μαθητές». Είναι κάτι που εξηγεί το γεγονός πως οι θεσμοί ζητούν να δεσμευθεί ρητώς η κυβέρνηση ότι δεν θα ακυρώσει κανένα από τα μέτρα που προβλέπει το Μνημόνιο το οποίο υπέγραψε η ίδια και ότι θα εφαρμόσει μέχρι κεραίας τα συμφωνηθέντα στους προβλεπόμενους χρόνους.
Από αυτό το γεγονός συνάγεται ότι μαζί με την κυβέρνηση δεμένη θα παραμείνει και η χώρα. Συνάγεται επίσης ότι τα μεταμνημονιακά δεσμά δεν θα είναι πιο χαλαρά από τα μνημονιακά. Η κυβέρνηση αυτήν την αλήθεια αποστρέφεται και αυτήν την αλήθεια επιχειρεί να αποκρύψει από τους πολίτες στο όνομα ενός αφηγήματος που θεωρεί ότι θα της αποφέρει το μικρότερο κόστος στις κάλπες. Χωρίς ωστόσο να υπολογίζει το κόστος για τη χώρα.