Κι αν δεν είμαι συριζαίος, τότε τι είμαι; Φασίστας, μέλος του Μαύρου Μετώπου, σκουπίδι, συστοιχία χημικών; Το ερώτημα δεν είναι τόσο επίκαιρο όσο προσπαθούν να μας πείσουν τα υπόγεια της εξουσίας. Το ερώτημα έρχεται από τα βάθη της αρχαιότητας. Μόνο οι τίτλοι των πολιτικών σχημάτων και οι χαρακτηρισμοί προσαρμόστηκαν στον χρόνο.
Ο Ελληνας κουβαλά στο DNA του τον διχασμό και τον μεταφέρει στον χρόνο με αταβιστικές συμπεριφορές ανθρώπων που χωρίς να φέρουν βάρος συνείδησης, πετούν ψηλά με τον άνεμο της εξουσίας.
Μέσα από τις σελίδες των βιβλίων προσπαθούμε να πείσουμε τους εαυτούς μας και τις επόμενες γενεές πως ο αιώνιος κίνδυνος βρίσκεται εξ Ανατολών. Οχι αγαπητοί μου, ο αιώνιος κίνδυνος κρύβεται μέσα μας.
Στο κύτταρό μας που λατρεύει τη διχόνοια και αναζωογονείται από τα ιδεολογήματα των επαγγελματιών της κιβδηλείας.
Αυτών που ξύνουν τις πληγές του παρελθόντος για να τις μολύνουν, να αναβιώσουν τον πόνο, να θυμίσουν αυτούς που τις προκάλεσαν και να επενδύσουν πάνω τους το δικό τους μέλλον.
Γνωρίζω ανθρώπους που ξυπνούν και κοιμούνται με ένα σκοπό: την εκδίκηση. Δεν έχει σημασία αν αυτός που τους έβλαψε ή έκανε κακό στον πατέρα τους και βρισκόταν στο αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο έχει πεθάνει πριν από μισό αιώνα. Είναι πεπεισμένοι πως η εκδίκηση αποτελεί πολιτική συνέπεια απέναντι στο παρελθόν.
Η διχόνοια, το μαχαίρι που κόβει στη μέση την κοινωνία, αποτελεί σταθερά των μισαλλόδοξων ψυχών που πιστεύουν πως συνεχίζουν έναν πόλεμο απέναντι στους κληρονόμους του προπατορικού αμαρτήματος.
Μέσα από δογματικούς αναχρονισμούς και διαλυτικούς λαϊκισμούς προσπαθούν να δημιουργήσουν μονοπώλιο κοινωνικής ευαισθησίας. Εμείς οι καλοί, εσείς οι κακοί. Εμείς το νέο, το άφθαρτο, εσείς το παλιό, το διεφθαρμένο.
Ακόμα και ο νεποτισμός στην κρατική μηχανή για τη λειτουργία της οποίας συνεισφέρουμε όλοι, αποτελεί γι’ αυτούς ρεβάνς μιας ήττας του παρελθόντος. Οπως αναρωτιέται ένας πρώην δεξιός και όψιμα συριζαίος, που βγάζει φλύκταινες στο άκουσμα και μόνο της λέξης «αξιολόγηση», «δεν πρέπει να φάνε κι αυτοί κάτι;».
Αυτή δεν είναι η Ελλάδα του σήμερα, είναι η Ελλάδα του πάντα.