Θα έβλεπε πολλές ταινίες με τον Βασιλάκη Καΐλα ο κύριος Γαβρόγλου, δεν εξηγείται αλλιώς. Ή και με τον Παπαμιχαήλ, εκεί που τον λέγανε κύριο Φλωρά κι ήταν γιατρός, δικηγόρος, πολιτικός μηχανικός whatever. Τότε που το όνειρο της ελληνικής οικογένειας ήταν γιατρός, δικηγόρος, μηχανικός, ασχέτως αν της προέκυπτε πάντα ένας λουστράκος. Ή κάνας έρμος φιλόλογος, να ξεσπάνε απάνω του τα κακομαθημένα της πλουτοκρατίας. Ευτυχώς που τότε την ξανάστροφη την θεωρούσαν παιδαγωγική αλλιώς η μαθήτρια Βουγιουκλάκη θα ήταν ακόμη ανύπαντρη. Πολλά κορίτσια θα ήταν ακόμη ανύπαντρα και πολλά αγόρια θα έμεναν μπάκουροι να ξετυλίγουν το ζεμπίλι τους με το ψωμοτύρι, στα διαλείμματα στο γραφείο των καθηγητών, την ώρα που θυγατέρες βορείων προαστίων χόρευαν τουίστ πάνω στα θρανία.
Για νομοσχέδιο για την Παιδεία το πηγαίναμε, γραφείο συνοικεσίων μας βγήκε. Μας βγήκε όμως και κάτι άλλο. Μια αριστεία από την ανάποδη, ταξικά προσανατολισμένη και εντελώς εκτός τόπου και χρόνου. Ας υποθέσουμε ότι ο τόπος είναι εδώ και ότι ο χρόνος είναι η κρίση. Πόσοι δικηγόροι-ίνες έχουν σήμερα δουλειά, πόσοι γιατροί-ίνες καταδέχονται να πάθουν έμφραγμα από το στρες δουλεύοντας στην τρέλα των δημοσίων νοσοκομείων και πόσοι πολιτικοί μηχανικοί από την αναδουλειά δεν βαράνε πλέον μύγες; Οσονούπω έρχονται και τα κουνούπια οπότε θα βρουν επιτέλους τη χρήση τους τα οικοδομικά υλικά που σήπονται: θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι αλλά θα φάμε κι εμείς. Οχι ατσάλι αλλά την σκόνη του Ινδού, του Πακιστανού, του Ταϊβανέζου, που παίζουν τον παγκόσμιο ψηφιακό πολιτισμό στα δάχτυλα σπουδάζοντας μαθηματικά και πληροφορική καθώς και του γερμανού, του εγγλέζου και του πάσα ένα brexitαρά και grexitαρά που με το δίκιο τους μας ζητάνε πλέον διόδια για να μας επιτρέψουν να πάρουμε μυρουδιά από την εξέλιξη των κλασικών σπουδών, εκεί που κάποτε τα νομίζαμε αμπελοχώραφό μας, αχαχούχα.
Ναυσικάαα. Νασικαάα, τι διάολο μου ξημεροβραδιάζεσαι όλη μέρα με το τόπι στις παραλίες; Μωρέ, της λέει, πούν’ το μεσοφόρι σου; Ετσι γυμνούλι πας να βρεις τ’ αγόρι σου; Ετσι κύριε Γαβρόγλου μου. Ή μήπως προτιμάτε να σας αρχίσω στις κανατιές που όπως λέει η Γεωργία Βασιλειάδου, πιάνουν καλύτερα;
