Πες με αγράμματο, πες με αστοιχείωτο (άρα «φρονώ πως είμαι στα γεμάτα ενδεδειγμένος» για την εξουσία που λέει κι ο Μέγας Αλεξανδρινός), πες ό,τι θες, αλλά εγώ πάλι άλλα κατάλαβα.
Ακουσα τον ευφραδή κυβερνητικό εκπρόσωπο να αποκαλεί κάποιον «ναρκέμπορα».
Με το λίγο μυαλό που διαθέτω, σκέφτηκα από το «νάρκη – ναρκαλιευτικό – ναρκοσυλλέκτης – ναρκοπέδιο», άρα θα εννοεί κάποιον που εμπορεύεται νάρκες.
Εκανα πάλι ένα φρικτό λάθος. Κατά τον κύριο κύριο Τζανακόπουλο ο ναρκέμπορας είναι ένας που εμπορεύεται ναρκωτικά.
Μάλιστα. Επίσης αυτός ο ναρκοτέτοιος τον πήρε τηλέφωνο τα μεσάνυχτα και τον ρώτησε, σε σχεδόν απειλητικό τόνο, όχι εντελώς απειλητικό, σχεδόν, ποιος είναι ο συγγραφέας του νον-πέιπερ που τον αποκαλεί με αυτόν τον υβριστικό νεολογισμό. Με έχουν απειλήσει κάποιες φορές, αλλά «σχεδόν» απειλήσει, δεν θα σας ευχαριστήσω.
Ο εκπρόσωπος αμέσως, Γκραααν, του ‘κλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα. Διότι δεν μπορεί να μιλάει με άνθρωπο τέτοιου επιπέδου. Για να μιλήσει ο κύριος Τζανακόπουλος θέλει κάτι από Καλογρίτσα και πάνω. Δεν θα τα κάνουμε όλα σάλα τραπεζαρία ένα.
Κατόπιν όμως σε μια στιγμή άφατης ειλικρίνειας μας εμπιστεύτηκε ότι όταν λέμε νον-πέιπερ εννοούμε Τσίπρας και μόνο ΤΣΙΠΡΑΣ.
Κατόπιν αυτού ο κύριος Νον-πέιπερ πήγε στη Μυτιλήνη με 17 διμοιρίες να τον φιλάνε από την αγάπη του κόσμου.
Ασε που μπορεί να φυσήξει κάνας βοριάς, μαΐστρος, τραμουντάνα να το πάρει και να το σηκώσει και το νον και το πέιπερ και να τρέχουμε να τον μαζεύουμε.
Μπήκα και γκουγκλάρισα το λήμμα «Διμοιρία» αλλά μη νομίζεις, κι εκεί μισόλογα. Γύρω στα τριάντα άτομα περίπου. Τι είναι αυτό το περίπου; Σαν το «σχεδόν» ημιμαθείς, παιδί μου, όλοι. Δεν βγάζεις άκρη.
Κάθισα τώρα και υπολόγισα. Δεκαεφτά οι διμοιρίες επί σχεδόν τριάντα νοματαίοι πόσο μας κάνουν;
Λοιπόν δεν θα το πιστέψετε.
Μας κάνουν σχεδόν πεντακόσα άτομα. Σαλεύει ο νους του ανθρώπου.
Δεν πρόλαβα να αποσώσω τη φράση. Γκλαν – γκλαν το λαπ – τοπ. Το αλλάξανε, λέει, και τις κάναν δέκα τις διμοιρίες. Γιατί είχανε σκοπό μετά τη Μυτιλήνη να πάνε και στη Λέσβο, τι είναι ένα τσιγάρο δρόμος, όμως το καλοσκεφτήκανε, όπως όλα και άλλαξαν ρότα.
Ναι, καλύτερα τρακόσοι είναι πιο συστάμενο, κάνει και μια ελαφριά αναφορά στους τρακόσους του Λεωνίδα και μπορεί να το τραγουδάνε κιόλας κατά την ώρα του ιερού αυτού καθήκοντος του φυλάσσειν τον Νον-πέιπερ.
«Οι τρακόσοι του Λεωνίδα / μας κοιτούν / κι όλοι μας χειροκροτούν».
Ασε που είναι και μια ευκαιρία, τώρα που είναι κι ο κ. Καμένος στα ντουζένια του, να χρίσει και τον Λεωνίδα Αρχιστράτηγο. Λίγο το ‘χει. Ποιος θα τον κρατήσει; Το μυαλό;
Πάντως, και για να τελειώνουμε, δεν ξέρω τι κάνουν οι τρακόσοι του Λεωνίδα που σας κοιτούν. Εμείς όμως οι υπόλοιποι κλαίμε απ’ τα γέλια. Ή γελάμε με το κλάμα μας ανάλογα την ώρα που μας βρίσκει το κακό.
Τελευταία Νέα