Με πικρό χιούμορ μεγάλες γερμανικές εφημερίδες έχουν αρχίσει να αποκαλούν Ολαφ Σόιμπλε τον νέο Σοσιαλδημοκράτη υπουργό Οικονομικών Ολαφ Σολτς, θέλοντας να δείξουν ότι δεν αποτελεί τίποτε διαφορετικό από πιστό διάδοχο του προκατόχου του στην οικονομική πολιτική. Στο πρόσωπό του βλέπουν και τη διάψευση των προσδοκιών τους για απεγκλωβισμό από την πολιτική λιτότητας. Το ίδιο, βέβαια, συμβαίνει και με τη γερμανική γραμμή για το ελληνικό ζήτημα η οποία, όπως προκύπτει από τις πρώτες αυστηρές τοποθετήσεις του Σολτς, ούτε χιλιοστό δεν έχει αλλάξει από την εποχή του Σόιμπλε. Προς απογοήτευση πολλών στο ελληνικό υπουργείο Οικονομικών και στο Μαξίμου, που έτρεφαν ελπίδες για αλλαγή της γερμανικής στάσης από έναν Σοσιαλδημοκράτη υπουργό Οικονομικών, αυτό δεν έχει συμβεί. Το αντίθετο, το κλίμα έχει επιδεινωθεί το τελευταίο διάστημα στις διαπραγματεύσεις των δανειστών με την Ελλάδα.
Ο γερμανικός παράγοντας φοβάται ότι η ελληνική κυβέρνηση προσεγγίζει αποκλειστικά και μόνο με όρους πολιτικής σκοπιμότητας τη λήξη του τρίτου Μνημονίου με υποσχέσεις για «καθαρή έξοδο» την επόμενη μέρα, ενώ η Ελλάδα έχει πολύ δρόμο ακόμη για να ξεπεράσει την κρίση. Οι κυβερνητικές εξαγγελίες για ανάκτηση των αποφάσεων στην οικονομική πολιτική –που καμία σχέση δεν έχουν με ό,τι πραγματικά θα συμβεί –για αυξήσεις σε μισθούς και προσλήψεις και η έλλειψη ενός σαφούς μεταρρυθμιστικού προγράμματος με ελληνική σφραγίδα δίνουν, σύμφωνα με κύκλους των δανειστών, το λάθος μήνυμα προς τους έλληνες πολίτες για την επόμενη μέρα ενώ διατηρούν σε επιφυλακή τις αγορές. Παράλληλα στέλνουν λάθος μηνύματα και στους δανειστές προκαλώντας έντονη ανησυχία για το τι πρόκειται να ακολουθήσει την επόμενη μέρα στην Ελλάδα αν οι ίδιοι δεν επιβάλουν ένα αυστηρό πρόγραμμα επιτήρησης που θα δένει τα χέρια της όποιας ελληνικής κυβέρνησης.
Η αλήθεια είναι ότι όσο η κυβέρνηση εντείνει τις εξαγγελίες της τόσο οι δανειστές σφίγγουν τα λουριά, όπως παρατηρούν παράγοντες με γνώση των διαπραγματεύσεων. Πέρα και έξω από τη σφαίρα των διαφωνιών Τσίπρα και Τσακαλώτου για τη ρητορική της «εξόδου», αυτό δείχνουν οι τελευταίες εξελίξεις. Την ίδια μέρα που ο Πρωθυπουργός υποσχόταν καθαρή έξοδο, ο υπουργός Οικονομικών «υποχρεωνόταν» με συνέντευξή του στους «Financial Times» να αποκαλύψει ότι στο νέο καθεστώς επιτήρησης οι δανειστές θα ελέγχουν ανά τρίμηνο την ελληνική οικονομία. Στο ίδιο συμπέρασμα οδηγεί το τελεσίγραφο των Γερμανών για την ανάγκη ολοκλήρωσης όλων των προαπαιτουμένων του τρίτου Μνημονίου πριν οριστικοποιηθεί οποιαδήποτε ρύθμιση για το χρέος, η οποία σε κάθε περίπτωση θα είναι περιορισμένης έκτασης και συνδεδεμένη με πολύ αυστηρές δεσμεύσεις για μεταρρυθμίσεις.
Δανειστές και κυβέρνηση δεν εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον. Λίγο πριν λήξει το τρίτο Μνημόνιο ουδείς γνωρίζει ποια θα είναι τα δεδομένα της επόμενης μέρας. Εκτός από την περικοπή των συντάξεων που έχει κλειδώσει, άλλες βασικές παράμετροι της οικονομικής πολιτικής παραμένουν άγνωστες. Ο επιχειρηματικός κόσμος δεν μπορεί να λάβει κρίσιμες αποφάσεις, οι ξένοι επενδυτές προτιμούν την αναμονή, οι καταθέσεις δεν επιστρέφουν στις τράπεζες και η οικονομία εξακολουθεί να σέρνεται. Για άλλη μια φορά το αφήγημα είναι λάθος. Αυτό που λείπει δεν είναι η καθαρή έξοδος αλλά το ξεκάθαρο σχέδιο.