Κύπελλο Σαρλ Σιμόν, πιο γνωστό ως Κύπελλο Γαλλίας. Η διοργάνωση των ρομαντικών, των φτωχών και των εξωτικών γηπέδων. Η διοργάνωση με τις περισσότερες ομάδες στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Λε Ερμπιέ. Αγωνίζεται στην τρίτη κατηγορία σε μια πόλη 15.000 κατοίκων. Την Τρίτη, 8 Μαΐου, οι παίκτες της θα διαβούν την είσοδο του Σταντ ντε Φρανς και θα σταθούν απέναντι στους ποδοσφαιριστές της Παρί Σεν Ζερμέν. Οχι, ας μη μιλήσουμε για λεφτά. Θα χαλάσει την ατμόσφαιρα ρομαντισμού. Ας μιλήσουμε καλύτερα για τη διοργάνωση που επέτρεψε στη Λε Ερμπιέ να φθάσει στο σύμβολο του γαλλικού ποδοσφαίρου, διεκδικώντας το δεύτερο σημαντικότερο τρόπαιο της χώρας.
Σεβασμός στις παραδόσεις, ίσες ευκαιρίες –όσο αυτό μπορεί να συμβεί -, φτωχές ομάδες που σπάνια χαμογελάνε. Δεν έχει σημασία η κατηγορία, το στάτους, η διοργάνωση από τις οποίες προέρχονται οι σύλλογοι που συμμετέχουν. Το μόνο που χρειάζονται είναι ένα γήπεδο, το μικρό ποσό για τη δήλωση συμμετοχής και να είναι μέλη ομοσπονδιών. Χρησιμοποιώ πληθυντικό στις ομοσπονδίες γιατί στο Κύπελλο Γαλλίας δεν συμμετέχουν μόνο εκπρόσωποι του γαλλικού ποδοσφαίρου, αλλά και ομάδες από τις υπερπόντιες κτήσεις της Γαλλίας, όπως η Γαλλική Γουιάνα, η Μαρτινίκα, η Γουαδελούπη, το Νησί Ρεϊνιόν, η Νέα Καληδονία, η Ταϊτή.
Εξισορρόπηση
Η διοργάνωση δημιουργήθηκε από τη Γαλλική Διομοσπονδιακή Επιτροπή, τον πρόδρομο της Γαλλικής Ομοσπονδίας, στις 15 Ιανουαρίου 1917 για να τιμηθεί ένας σπουδαίος αθλητής, ο Σαρλ Σιμόν, που έπεσε νεκρός στο μέτωπο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στην πρώτη διοργάνωση έλαβαν μέρος 48 ομάδες για να φθάσουν φέτος οι συμμετοχές στις 8.506!
Ενα από τα πολλά στοιχεία που κάνει ξεχωριστό το Κύπελλο Γαλλίας σε σχέση με όλες τις παρόμοιες διοργανώσεις ανά τον κόσμο είναι η προσπάθειά του να ισορροπήσει το αγωνιστικό πλεονέκτημα των μεγάλων ομάδων έναντι των μικρών. Ετσι, επιτρέπει να γίνονται οι κληρώσεις χωρίς περιορισμούς, τα ματς να είναι νοκάουτ χωρίς πρόβλεψη για επαναληπτικούς, ενώ όταν οι αντίπαλοι έχουν διαφορά δύο κατηγοριών και πάνω, ανεξάρτητα από την κλήρωση, το ματς γίνεται στην έδρα της ομάδας που παίζει στη μικρότερη κατηγορία.
Πολλοί από τους συλλόγους της Λιγκ 1 έχουν εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους που αναγκάζονται να παίζουν σε εξωτικά μέρη και επικίνδυνα για τους παίκτες τους γήπεδα, αλλά η ειδική επιτροπή που έχει αναλάβει τη διοργάνωση κλείνει τ’ αφτιά της. Και πολύ καλά κάνει, αφού αυτή είναι και η ομορφιά του Κυπέλλου Γαλλίας.
Η διοργάνωση χωρίζεται σε δύο φάσεις: την προκριματική που έχει οκτώ γύρους και την τελική που ξεκίνησε πριν από τριάντα χρόνια. Στα προκριματικά παίζουν οι τοπικές ομάδες. Στη συνέχεια στο Κύπελλο μπαίνουν οι ημι-επαγγελματικές, αυτές της πέμπτης κατηγορίας, της τέταρτης και της τρίτης στην οποία συμμετέχει και η φετινή έκπληξη Λε Ερμπιέ.
Στην τελική φάση εισέρχονται πλέον οι ομάδες της πρώτης και δεύτερης κατηγορίας, αλλά και όσες έχουν δικαίωμα από τις υπερπόντιες κτήσεις της Γαλλίας. Το τελευταίο στοιχείο προσδίδει στη διοργάνωση παγκόσμιο χαρακτήρα, καθώς διεξάγονται παιχνίδια σε ακόμα τέσσερις ηπείρους –Βόρεια Αμερική, Νότια Αμερική, Αφρική και Ωκεανία. Για τους φτωχούς συλλόγους που δεν μπορούν να καλύψουν τα έξοδα των ταξιδιών μεριμνεί η Γαλλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου.
Η ιστορία με τη συμμετοχή των εκπροσώπων των υπερπόντιων κτήσεων της Γαλλίας ξεκίνησε το 1961. Εκείνη τη χρονιά συμμετείχε η Μουλέν από τη Γουαδελούπη, παίζοντας μόλις σε ένα παιχνίδι με την Ντιεπέ, η οποία νίκησε με 3-2. Εκτοτε οι ομάδες από τις υπερπόντιες κτήσεις αυξήθηκαν, για να αποφασιστεί το 1977 ότι θα συμμετέχουν μόνο οι νικήτριες των τοπικών διοργανώσεων.
Ελπίζουν στο πιο όμορφο παραμύθι
Στον τελικό του Κυπέλλου Σαρλ Σιμόν έχουν αγωνιστεί αρκετές ομάδες που ανήκαν στη Λιγκ 1. Η Σεντάν (Β’), η Καλαί (Δ’), η Αμιάν (Β’), η Σατορού (Β’), η Κεβιγί (Γ’), η Νιμ (Γ’). Ωστόσο καμία από αυτές δεν κατάφερε να κατακτήσει το τρόπαιο (φωτογραφία πάνω), κάτι που φιλοδοξεί να επιτύχει την Τρίτη η Λε Ερμπιέρ. Αν τελικά τα καταφέρει απέναντι στην πάμπλουτη Παρί Σεν Ζερμέν, θα γράψει το πιο όμορφο παραμύθι στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
