Διατρανώνοντας τη σημασία της προσπάθειας και της θέλησης ο μεγάλος ινδός πολιτικός, στοχαστής και ακτιβιστής Μαχάτμα Γκάντι είχε πει μια κουβέντα που ταιριάζει γάντι στις περιστάσεις της μπασκετικής ΑΕΚ…
Πρώτα, λέει, σε αγνοούν, έπειτα σε κοροϊδεύουν, στη συνέχεια σε πολεμούν και στο τέλος τους νικάς!
Αυτό ακριβώς κατάφερε και η Βασίλισσα που μέσα σε τριάμισι χρόνια έβγαλε τα εισαγωγικά από το προσωνύμιό της και πέταξε από πάνω της τα ειρωνικά υποκοριστικά: δεν είναι πλέον ούτε ΑΕΚάκι, ούτε ΑΕΚούλα, αλλά ξανάγινε ΑΕΚάρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Εκτός εκείνων που λειτουργούν προς δική της επίρρωση, υπάρχουν και αυτά τα οποία ενισχύουν γενικότερα το ελληνικό μπάσκετ: δεν ξέρω εάν οι Πράσινοι ομόσταβλοί τους στο ΟΑΚΑ (και ενδεχομένως στο Basketball Champions League της επόμενης χρονιάς) θα της επιφυλάξουν ένα pasillo την Παρασκευή στο ντέρμπι πρωταθλήματος, ωστόσο το come back της ΑΕΚ δημιουργεί πλέον έναν αδιαμφισβήτητο και ισχυρό τρίτο πόλο…
Μετά τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, το ελληνικό μπάσκετ (στον βωμό του οποίου η ΑΕΚ έκανε προχθές την τρίτη δική της και 19η στα χρονικά σπονδή) μοστράρει άλλον έναν ευπρόσωπο θίασο στο διεθνές παλκοσένικο και συν τοις άλλοις γκρεμίζει το ταμπού της πόλωσης.
Δεδομένου μάλιστα ότι μέσα σε έναν χρόνο η ΑΕΚ έχει ρίξει από δυο φορές στο κανναβάτσο τους Αιωνίους, είναι προφανές και αυταπόδεικτο ότι διαθέτει δυναμική και εγείρει αξιώσεις απέναντί τους.
Τριάμισι χρόνια μετά το τέλος του εξοβελισμού της, η επιστροφή της ΑΕΚ στην ελίτ αποτελεί μια χαρμόσυνη είδηση στο ελληνικό μπασκετικό οικοσύστημα, το οποίο εδώ και μια δεκαετία τρώει τις κόκκινες και τις πράσινες σάρκες του.
Οταν ο Γιάννης Φιλίππου ετράπη εις άτακτον φυγήν, αρνούμενος –όπως είχε πει –να εξακολουθεί να συμμετέχει στο «πανηγύρι των ζουρλών», η ΑΕΚ έμεινε ορφανή και περιφερόταν σαν τη ζητιάνα. Τον Οκτώβριο του 2014 την περιμάζεψε ο Μάκης Αγγελόπουλος και την έκανε ξανά Βασίλισσα!