Τα διαβάζω, τα παρακολουθώ και ομολογώ πως φρίττω. Δεν παριστάνω τον άγιο της δημοσιογραφίας, αλλά δεν ανέχομαι κιόλας να καταχωριζόμαστε οι μεν στην από ‘δω, οι δε στην από ‘κεί πλευρά, όπως έγραφε κάποτε (για τις πολιτικές παρατάξεις) ο συχωρεμένος Χρήστος Πασαλάρης…
Πλακώνονται λοιπόν, με όπλα τις γραφίδες τους, οι ρεπόρτερ της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ με αφορμή τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, που αποτελεί άλλο ένα επεισόδιο στο σίριαλ της φρέσκιας, αλλά έντονης διαμάχης για τα σκήπτρα.
Κάτι σαν Βόρειοι και Νότιοι ένα πράγμα, εάν μάλιστα κάποιος εγκύψει με προσοχή στην υπόθεση, ασφαλώς θα βρει υπό μορφήν ΑΕΚαρχών και ΠΑΟΚαρχών τους κατά περίσταση ήρωες του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου, από τον Αβραάμ Λίνκολν μέχρι τον Ρόμπερτ Λι!
Πού καταντήσαμε βρε αδερφέ…
Να φροντίζει προληπτικά η ΕΠΟ ώστε το Σάββατο να εποπτεύεται με διακριτικότητα από την Αστυνομία η εξέδρα Τύπου στο ΟΑΚΑ για να μη συμβούν παρατράγουδα αναμεταξύ μας…
Να βγάζει τις προάλλες ανακοίνωση ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου συστήνοντας ψυχραιμία στα μέλη του…
Να επανέρχεται χθες ο ΠΣΑΤ ανακοινώνοντας ότι την Παρασκευή θα διεξαχθεί ένας συμβολικός ποδοσφαιρικός αγώνας ανάμεσα στη μεικτή ομάδα του πρωταθλήματος Τύπου και σε μια την οποία, λέει, θα απαρτίζουν ρεπόρτερ της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ!
Ως νομιμόφρων μπορώ να χαιρετίσω την προληπτική πρωτοβουλία του ΠΣΑΤ, αλλά την ίδια στιγμή θλίβομαι διότι συρόμαστε σε αυτήν.
Στο επόμενο κλικ φοβάμαι πως η ίδια ανάγκη και η εξώθηση των καταστάσεων στα άκρα θα μας οδηγήσουν σε face control και σε κατάθεση πιστοποιητικών οπαδικών φρονημάτων!
Προφανώς –σε συνέχεια της περσινής θηριωδίας στον Βόλο και της έντασης που καλλιεργήθηκε καθ’ όλη τη φετινή περίοδο –ο τελικός του Σαββάτου είναι μια καυτή πατάτα, απ’ όπου κι αν την πιάσει κάποιος, ακόμη και από το… κοτσάνι!
Αλλά, διάβολε, είναι ανεπίτρεπτο εμείς οι (αληθινοί ή δήθεν) ιεροφάντες της αντικειμενικής ενημέρωσης να βάζουμε φωτιά σε αυτό το κοτσάνι και να το κάνουμε φιτίλι…
Ημαρτον!
