Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι το πρώτο αμιγώς αντιμνημονιακό κυβερνητικό σχήμα που προέκυψε έπειτα από μακρά περίοδο αμφισβήτησης του έως τότε πολιτικού πεδίου και των σταθμίσεών του. Η ριζοσπαστική Αριστερά μαζί με τμήμα της αντιδυτικής, συνωμοσιολογικής Ακροδεξιάς συνευρέθηκαν στην κυβέρνηση ως αντιμνημονιακές δυνάμεις με εντολή να αλλάξουν μεν τον προσανατολισμό της χώρας, διατηρώντας όμως το επίπεδο της ζωής, την ευημερία με δανεικά και το δικαίωμα στη σπατάλη τουλάχιστον για τα στρώματα που νέμονταν το πελατειακό κράτος.
Ελάχιστοι τότε έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αποδείξουν πως οι αντιμνημονιακές υποσχέσεις οδηγούσαν στην καταστροφή. ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, προσπαθώντας να πάρουν την εξουσία, εξαπάτησαν τους πολίτες. Συκοφάντησαν τους πάντες ως προσκυνημένους, στήριξαν μια εκτεταμένη καμπάνια πάνω στο ψέμα, εκμεταλλεύτηκαν την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας για να ρίξουν την κυβέρνηση Σαμαρά, πάτησαν στο κοινωνικό μίσος και σε ένα κλίμα οιονεί εμφυλίου έταξαν πράγματα που δεν μπορούσαν να πραγματοποιήσουν. Εν γνώσει τους; Ο Γιάνης Βαρουφάκης, στο βιβλίο του «Ανίκητοι ηττημένοι» (εκδ. Πατάκη), καταθέτει ότι το περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης δεν ήταν προϊόν αυταπάτης αλλά συνειδητό ψέμα. Ο πρώτος υπουργός των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για τα οικονομικά γράφει ότι ο Νίκος Παππάς τού εξήγησε πως το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης δεν ήταν το «πραγματικό» οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μόνο ένα «κάλεσμα στον αγώνα». Οτι, δηλαδή, προείχε να πάρουν την εξουσία και τα υπόλοιπα θα τα έβρισκαν.
Και τα βρήκαν. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και εμπνεύστηκε, και υπέγραψε, και υλοποίησε Μνημόνιο, κάτι αδιανόητο για τους πιστούς της πριν από τρία χρόνια. Η διαχείριση εκ μέρους της του αριστερού Μνημονίου, μάλιστα, καταλάγιασε την κοινωνική ένταση, με αποτέλεσμα να πιστεύεται ότι οι οξείες διαμαρτυρίες των πρώτων χρόνων της χρεοκοπίας ήταν υποκινούμενες.
Τι μένει; Η σταθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό προσκήνιο, πλέον, ως παίκτη σε ένα παιχνίδι ομαλής εναλλαγής στην εξουσία. Γι’ αυτό επιχειρείται κάπως ατσούμπαλα η αλλαγή ταυτότητάς του, η οικειοποίηση εκ μέρους του της σοσιαλδημοκρατίας και η προσπάθεια να βρεθούν οπορτουνιστές που θα την πλαισιώσουν και θα τη δικαιολογήσουν. Πώς θα γίνει αυτό; Ποντάροντας στη μεθοδευμένη λήθη, στην κούραση των πολιτών και τη μεταπολιτευτική κοινοτοπία, στις πολιτικές βεβαιότητες που ακόμα είναι ισχυρές και συγκαταλέγουν την Αριστερά στις δυνάμεις της «προόδου». Κάπως έτσι ετοιμάζεται η καινούργια κυβερνητική απάτη.
