Κάποτε, πριν από πολλά χρόνια, ελάχιστοι έδιναν σημασία στα ματς μεταξύ των μικρών. Μόνο συγγενείς και φίλοι, οι υποψιασμένοι όπως ονομάζονταν. Ισως γι’ αυτό και τις δεκαετίες του ’70 και (λίγο) του ’80 όριζαν τα παιχνίδια των φερέλπιδων ποδοσφαιριστών πριν από τα ραντεβού των μεγάλων προκειμένου να βλέπουν τα ταλέντα περισσότεροι θεατές. Τώρα, η κατάσταση έχει διαφοροποιηθεί και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό. Η Σούπερ Λίγκα φρόντισε να τονώσει τις διοργανώσεις, τα πρωταθλήματα των U-20 και των U-17 απολαμβάνουν δημοσιότητα, οι δεξιότητες των νέων φαίνονται πολύ και διαφημίζονται επαρκέστατα από τους πάντες.
Ασφαλώς και δεν πρόκειται για μόδα. Ούτε για κάτι που ανεβάζει την αδρεναλίνη μόνο στα δικά μας μέρη. Ολος ο κόσμος κοιτά τους πιτσιρικάδες γιατί αντιλαμβάνεται πως από κει θα βγει η νέα φουρνιά ποδοσφαιριστών. Οι ατζέντηδες στρέφουν την προσοχή τους στις μικρές ηλικίες, επιδιώκουν να συνάψουν συνεργασία με τους πλέουν ικανούς και προσδοκούν κέρδη στο εγγύς μέλλον. Ενας ολόκληρος μηχανισμός σε πλήρη εξέλιξη. Υπό αυτή την έννοια δεν είναι καθόλου παράξενο ότι ο σημερινός τελικός των U-17 ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό που θα διεξαχθεί στο Αγρίνιο συγκεντρώνει τέτοιο και τόσο ενδιαφέρον. Στην Αιτωλοακαρνανία έχουν μεταβεί στελέχη των δύο ΠΑΕ, δείγμα του πόσο υπολογίζουν στην εξέλιξη των άσων που έρχονται από τα κάτω στρώματα και την παραγωγική διαδικασία που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Αλλωστε, ο Παναθηναϊκός είναι γνωστός για τη σημασία που έδινε στα νιάτα και τους τόσους παίκτες που έκαναν καριέρα προερχόμενοι από τα σπλάγχνα του. Στη σύγχρονη εποχή και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ο Ολυμπιακός ακολουθεί αντίστοιχο δρόμο και δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι εξέλιξε το όλο εγχείρημα. Η δουλειά που γίνεται στον Ρέντη αποδίδει καρπούς, τα φιντάνια βγαίνουν με θαυμαστή συχνότητα, το όλο πρότζεκτ διεκδικεί δάφνες πανευρωπαϊκές και οι τίτλοι πρωταθλήματος στα μικρά πρωταθλήματα έρχονται ο ένας μετά τον άλλον. Και ως αποτέλεσμα αυτού, οι νέοι στελεχώνουν τις εθνικές ομάδες ή κάνουν βήμα και επιχειρούν καριέρα στο εξωτερικό.
Οσοι βρεθούν, συνεπώς, το απόγευμα στο γήπεδο του Παναιτωλικού δεν θα είναι λίγοι. Η κρίση ήταν η αφορμή για να αλλάξει μια νοοτροπία ριζωμένη και ταυτόχρονα λανθασμένη, που ήθελε μεταγραφές και μόνο μεταγραφές. Το μείζον, όμως, είναι η σωστή δουλειά και εκμάθηση του ποδοσφαίρου. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός συνδυάζουν πρωταθλητισμό και επένδυση στα ταλέντα. Στον τελικό διεκδικούν ασφαλώς την κούπα, αλλά ο νους τους τρέχει στο μέλλον και ευελπιστούν κάποιο από τα παιδιά που στελεχώνουν τα ρόστερ να κάνει το βήμα παραπάνω, να προοδεύσει και να αποδείξει ότι τα χρήματα που δαπανώνται με απώτερο σκοπό όλα να λειτουργούν άψογα δεν πάνε στα σκουπίδια.
