Κώστας Καραμανλής, πρώην πρωθυπουργός. Ανησυχεί για τα εξωτερικά θέματα, λογικό. Επισκέπτεται τον αρχηγό της παράταξής του και συζητούν στο γραφείο του δεύτερου στη Βουλή.
Γιώργος Παπανδρέου, πρώην πρωθυπουργός. Ανησυχεί κι αυτός για τα εξωτερικά θέματα, λογικό. Επισκέπτεται τον Πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών (με τους οποίους το κόμμα του βρίσκεται στα μαχαίρια!) για να τους κουβεντιάσει επειδή θα μιλήσει σε κάποιο… πανεπιστήμιο στην Τουρκία.
Και οι δυο έχουν ενδεχομένως ανησυχίες.
Ο ένας τις εκφράζει χωρίς να δημιουργεί πρόβλημα στην παράταξή του ούτε να μειώνει την ηγεσία της.
Ο άλλος τις εκφράζει προσβάλλοντας την παράταξή του και θίγοντας επιδεικτικά την ηγεσία της.
Καραμανλής και Παπανδρέου. Είναι τα δύο πολιτικά πρόσωπα στα οποία χρεώνεται η χρεοκοπία και η κρίση που ακολούθησε.
Δεν θα επιμερίσω ευθύνες ούτε θα πω ποιος φταίει περισσότερο ή λιγότερο. Ο καθένας έχει τη γνώμη του, τα υπόλοιπα τα κρίνει η Ιστορία.
Ο Καραμανλής δεν είναι άγιος.
Ενδεχομένως φλέρταρε με τον Τσίπρα κι επέτρεψε ή ανέχτηκε Προκόπηδες και Παπαγγελόπουλους να φλερτάρουν στο όνομά του, ακόμη και να αναλάβουν εργολαβίες.
Αλλά δημοσίως δεν έχει κάνει τίποτα να απαξιώσει την παράταξή του. Οταν ο Αντώναρος χτύπησε μπιέλα, τον έβγαλε αμέσως στη σέντρα.
Δεν πιστεύω ότι αγαπούσε τον Σαμαρά ούτε ότι αγαπάει τον Κυριάκο, αλλά τουλάχιστον επιδεικνύει ένα πνεύμα παραταξιακής τάξης σιωπώντας και παραμερίζοντας.
Ούτε ο Παπανδρέου είναι άγιος.
Απαξίωσε την πλειοψηφία του, κατέστρεψε την κυβέρνησή του, βούλιαξε το κόμμα του, μετά το διέσπασε κι έφτιαξε άλλο για να το βουλιάξει κι αυτό.
Η Φώφη τον μάζεψε κυριολεκτικά από τα αζήτητα και του φέρθηκε με σεβασμό. Τον έβαλε σε ένα συμβούλιο ως αρχηγό ανύπαρκτου κόμματος.
Δεν του έδωσε αφορμή να παραπονεθεί ή να δυσανασχετήσει. Τον υπέμεινε αγόγγυστα.
Πώς την ξεπλήρωσε; Με το πρόσχημα του διεθνούς σουλατσαδόρου που αναζητεί προσκήνιο και ρόλο υποκατέστησε την ηγεσία του απέναντι στην κυβέρνηση. Δημιούργησε πρόβλημα εικόνας και συνοχής στην παράταξη που τον περιμάζεψε.
Ηταν θεσμικό το διάβημα, όπως ισχυρίζεται; Κολοκύθια τούμπανα. Θεσμικά πρόσωπα είναι ο Πρωθυπουργός κι ο υπουργός Εξωτερικών. Ο Παπανδρέου δεν είναι. Απλή μωροφιλοδοξία.
Συμπέρασμα; Από τον μαστροχαλαστή, πιο χρήσιμος ο σιωπηλός!
Επιστρέφω λοιπόν στον επιμερισμό. Ο Παπανδρέου και οι δικοί του παραπονιούνται ότι ο Καραμανλής κρίνεται επιεικώς για τη χρεοκοπία ενώ εκείνοι κρινόμενοι αυστηρά σηκώνουν ευθύνες που δεν τους αναλογούν.
Ενδεχομένως έχουν δίκιο.
Αλλά το τελευταίο περιστατικό εξηγεί γιατί το παθαίνουν. Και γιατί δυστυχώς δεν το παθαίνουν αδικαιολόγητα.
