Η ιστορία είναι παλιά. Οι ευρωσύντροφοι των ελλήνων σοσιαλιστών φλερτάρουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Ή μάλλον τον αρχηγό του, προκειμένου να εμφανίζεται στις οικογενειακές τους φωτογραφίες ένας ακόμη εν ενεργεία πρωθυπουργός, τώρα που τους μετρούν στα δάχτυλα του ενός χεριού. Για να ακριβολογούμε, εδώ και καιρό στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους με τους εδώ σοσιαλιστές τούς πιέζουν να συνεργαστούν με κάποιο τρόπο με την πρώτη φορά Αριστερά. Μέχρι που ο Ούντο Μπούλμαν το είπε ευθέως σε συνέντευξη στο Euractiv τις προάλλες. Οι διαδρομιστές των Βρυξελλών, ωστόσο, δεν εξεπλάγησαν. Οσοι τον γνωρίζουν από παλιά τον είχαν πολιτογραφήσει ως «του ανατολικού μπλοκ» και επομένως «φιλοσυριζαίο» –επισημαίνοντας, βέβαια, πως δεν είναι «τόσο όσο ο Πιτέλα, αλλά είναι». Ολα τα παραπάνω, πάντως, δεν αποτρέπουν τη μουρμούρα στους κόλπους της εγχώριας Κεντροαριστεράς. Οσοι βρίσκονται εντός συνόρων –και ορισμένοι από εκείνους που έχουν ως βάση τις Βρυξέλλες –διατείνονται πως σε κάποιο βαθμό έχουν ευθύνη για το love story και αυτοί που δεν κάνουν λόμπινγκ στον Μπούλμαν υπέρ των επίσημων εκπροσώπων της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας.
Αναφέρονται στους ευρωβουλευτές της Ελιάς. Οι του Ποταμιού μένουν στο απυρόβλητο επειδή τύποις συνεργάζονται με την ευρωομάδα. Οι ευρωβουλευτές, πάλι, ρίχνουν το φταίξιμο στο κόμμα, υποστηρίζοντας πως η διαχείριση της συγκεκριμένης κρίσης είναι αρμοδιότητος της αρχηγού. Οι γνωρίζοντες τα ευρωπαϊκά θεσμικά δεδομένα επιμένουν ότι «PES και S&D είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Τα ευρωπαϊκά κόμματα είναι σαν τιτουλάριοι επίσκοποι, δεν έχουν άμεσο εκκλησίασμα. Και στο Ευρωκοινοβούλιο λειτουργούν οι ευρωομάδες». Παρ’ όλα αυτά, προκύπτει ένα ερώτημα: Τελικά, ποιος εκπροσωπεί το Κίνημα Αλλαγής στις Βρυξέλλες; ΔΗΣΥ και Ποτάμι στην Αθήνα υποτίθεται πως είναι πια ένα κόμμα. Αρα; «Στην Ελληνική Βουλή έχουμε δύο ΚΟ. Το ίδιο ισχύει και στην Ευρωβουλή». Θα έλεγε κανείς, δηλαδή, πως τυπικά πλέον και οι τέσσερις ευρωβουλευτές των δυο ΚΟ εκπροσωπούν το Κίνημα Αλλαγής. Οπως, όμως, αναφέρει άνθρωπος με γνώση των παρασκηνίων «από την αρχή υπήρχε ανταγωνισμός. Εξού και κατέληξαν σε δύο διαφορετικές εκπροσωπήσεις κομμάτων». Με άλλα λόγια, ό,τι συμβαίνει στην καρδιά της Ενωσης είναι μια μικρογραφία αυτού που διαδραματίζεται και στα πάτρια για την Κεντροαριστερά.
