Οι ανατροπές στη Μέση Ανατολή μού φέρνουν στο μυαλό το «Breaking news», του Φρανκ Σέτσινγκ. Μέσω του συγκεκριμένου βιβλίου, μπορεί κανείς να πάρει μια πρώτη γεύση από το τι γίνεται στην περιοχή. Το βιβλίο –που, αν δεν κάνω λάθος, δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα στα ελληνικά –περιγράφει την ιστορία ενός πολεμικού ανταποκριτή, ο οποίος ανακαλύπτει παράνομες δραστηριότητες των εσωτερικών μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ. Μια αποκλειστική είδησή του μετατρέπεται σε θανατηφόρα αλυσίδα και πάνω της πλέκεται μια απίστευτη ιστορία.
Τόσο απίστευτη και τραγική όσο κι αυτή που στην πραγματικότητα εξελίσσεται στη Συρία αυτή τη στιγμή, όπου ο στρατός του Ισραήλ μάχεται αυτόν του Ιράν. Διότι περί αυτού πρόκειται.
Το Τελ Αβίβ, για πρώτη φορά από τις συνθήκες του 1973, έψαχνε για αφορμή προκειμένου να χτυπήσει δεκάδες σημεία στη Νότια Συρία. Παρουσίασε λοιπόν την επίθεσή του, τη νύχτα της περασμένης Τετάρτης, ως απάντηση σε είκοσι ρουκέτες που ισχυρίζεται ότι εκτόξευσαν από τις βάσεις τους στο Γκολάν οι Ιρανοί.
Ωστόσο, ο βασικός στόχος αυτού του πρωτοφανούς νέου επεισοδίου είναι να ξεκαθαρίσει ποιος είναι ο αρχηγός στη διεθνή σκηνή. Και η επιχείρηση στην πραγματικότητα στοχεύει στο να ανοιχτεί ο δρόμος για τη Σαουδική Αραβία, τον μεγαλύτερο εχθρό του Ιράν, παραδοσιακό εταίρο των ΗΠΑ και όψιμο φίλο του Ισραήλ.
Ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Μπενιαμίν Νετανιάχου πιστεύουν ότι τίποτα δεν τους σταματάει. Κάπως έτσι φτάσαμε και στη μεταφορά, την ερχόμενη Δευτέρα, της αμερικανικής πρεσβείας στα Ιεροσόλυμα από το Τελ Αβίβ. Βλέπουν και οι δύο μόνο βραχυπρόθεσμα, δεν τους σταματάει τίποτα και όποιος προσπαθεί να μπει ανάμεσα στα σχέδιά τους έχει πρόβλημα.
Το πυρ άνοιξε ο Ντόναλντ Τράμπ ανακοινώνοντας την απόσυρση των Ηνωμένων Πολιτειών από την πυρηνική συμφωνία του Ιράν, με επιστροφή των αμερικανικών κυρώσεων. Ηταν μια μεγάλη ήττα για την παγκόσμια Ειρήνη δεδομένου ότι ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας, που λειτουργεί ανεξάρτητα από τα κράτη, επαναλαμβάνει επί δύο χρόνια ότι το Ιράν σέβεται μέχρι τώρα τους όρους της συμφωνίας, και δεν υπάρχει λόγος να το αμφισβητήσουμε.
Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται το νέο κατεστημένο στην Ουάσιγκτον είναι ότι αυτή η συγκεκριμένη απόφαση απομονώνει εκτός από το Ιράν και τις ίδιες τις ΗΠΑ. Και οι απώλειες θα είναι πολλές και σημαντικές. Πέραν των προφανών γεωστρατηγικών, οι αμερικανικές εταιρείες διαγράφονται σήμερα από μια αγορά 85 εκατομμυρίων ανθρώπων. Και την ίδια ώρα, οι ευρωπαϊκές, που θα συνεχίσουν να έχουν παρουσία στην Τεχεράνη, κινδυνεύουν να αποσυρθούν από την αμερικανική αγορά για να αποφύγουν νέες κυρώσεις.
Υπάρχει όμως και μία ακόμα, σημαντικότερη, επίπτωση. Με ποια αξιοπιστία θα μπορέσουν να υπογράψουν ξανά οι ΗΠΑ διεθνή συνθήκη στο μέλλον, αφού θα μπορούν να αποσύρουν την υπογραφή τους ανά πάσα στιγμή για εκλογικούς λόγους;
Μάλλον κανένας συγγραφέας δεν θα μπορούσε να έχει σκεφτεί τόσο τραβηγμένο και θλιβερό σενάριο.
Τελευταία Νέα