Ακριβώς 25 χρόνια πίσω. Ακριβώς ίδια ημερομηνία: 12 Μαΐου 1993, τελικός Κυπέλλου Ελλάδας στο Ολυμπιακό Στάδιο. Αντίπαλοι ο Παναθηναϊκός με τον Ολυμπιακό, σε ματς που έληξε 1-0 για το Τριφύλλι. Πριν από την έναρξη, αναστάτωση. Γιατί έπρεπε να βγει ο διαιτητής. Οπως και τώρα, έτσι και τότε, οι περισσότεροι, οι ψαγμένοι αν προτιμάτε, με αυτό ασχολούνταν! Μπήκαν στην κληρωτίδα τα ονόματα πέντε διεθνών, βγήκε αυτό του Μπίκα, άρχισε το μεγάλο παιχνίδι. Εκείνες τις εποχές οι επικεφαλής της Ομοσπονδίας είχαν υιοθετήσει τη λογική να αποφασίζεται ο διαιτητής λίγες ώρες πριν από τη διεξαγωγή του τελικού. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, συνέβη και κάποιες άλλες χρονιές. Και αυτό συνέβαινε για να μην υπάρχει ψιθυρολογία νωρίτερα, να μην πιέζεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο η διαιτητική τριάδα, να μην έχουν από πολύ νωρίς προκατάληψη προς το πρόσωπο του ρέφερι οι ποδοσφαιριστές. Φυσικά, δεν μπορεί να προσπεράσει κάποιος ότι ήταν η περίοδος της κλήρωσης και όχι του ορισμού.

Τι έχει αλλάξει από τότε; Σχεδόν τίποτα! Ολοι νοιάζονται για τον διαιτητή μιας σημαντικής αναμέτρησης λες και αυτό είναι το μείζον. Ακόμη περισσότερο –γιατί ο κόσμος προχωράει –σκέφτονται και τον τέταρτο, καθώς ο ρόλος του, ακόμη και αν είναι συμβουλευτικός, μπορεί να αποδειχθεί σημαντικός. Το βλέπουμε τόσες ημέρες και καταλήξαμε τελικά στον Μπορμπαλάν. Για την ακρίβεια, ο Περέιρα κατέληξε, θέλοντας να αποσείσει κάθε ευθύνη. Εγινε με τον τρόπο αυτόν ο πρωταγωνιστής του τελικού. Παίζει τα πάντα κορόνα γράμματα. Αν και θα έπρεπε τώρα που όλα γνωστοποιήθηκαν να κάνει έναν απολογισμό της θητείας του στα μέρη μας. Από το περασμένο καλοκαίρι είναι εδώ. Τι πέτυχε; Η σωστή εκπαίδευση των διαιτητών είναι κάτι πολύ συζητήσιμο. Η απόδοσή τους κάκιστη, σε πολλά ματς γίναμε μάρτυρες αποφάσεων που και διά γυμνού οφθαλμού φαίνονταν λανθασμένες. Το χειρότερο όλων; Ακύρωσε μονομιάς τους επτά διεθνείς διαιτητές, που αν είχαν ψυχή να μιλήσουν και αν έβγαιναν από το καβούκι της απαγόρευσης που τους επεβλήθη, σίγουρα θα έλεγαν πολλά. Ποιος πλέον μπορεί να εμπιστευθεί τον πορτογάλο αρχιδιαιτητή όταν ο ίδιος δεν εμπιστεύεται κανέναν; Γιατί μην ξεχνάμε ότι έφερε και ξένο βοηθό, άρα δεν αποκλείεται η πρόσφατη κίνησή του να μην έτυχε αποδοχής από όλα τα στελέχη της ΚΕΔ! Να μην υπήρξε ομοφωνία ή να μην ενημερώθηκαν όλοι. Οι υποσχέσεις που έδωσε για βελτίωση της κατάστασης αποδείχθηκαν φρούδες. Οι δε διοικητικοί της ΕΠΟ, τόσον καιρό χορεύουν στον δικό του ρυθμό, αδύναμοι να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να ορθώσουν ανάστημα ακόμη και σε παράγοντες. Ισως γι’ αυτό πολύς κόσμος να γυρίζει την πλάτη σε όλα.

Ισως γι’ αυτό οι περισσότεροι αντί για τον τελικό του Περέιρα, να προτιμήσουν να χορέψουν με το τραγούδι της Φουρέιρα!

Τελευταία Νέα