Και στο τέλος νικούν οι Γερμανοί. Τα μηνύματα των δανειστών για την ανάγκη ταχείας ολοκλήρωσης της τέταρτης αξιολόγησης με την εφαρμογή όλων των υπεσχημένων μεταρρυθμίσεων και για ένα σκληρό πρόγραμμα επιτήρησης μετά τον Αύγουστο καταφθάνουν με τη μορφή χιονοστιβάδας στην Αθήνα τις τελευταίες ημέρες. Από τον πρόεδρο του Eurogroup μέχρι τον γερμανό πρεσβευτή, και από τους αναλυτές της HSBC μέχρι τον γερμανικό Τύπο που έχει απαξιώσει πλήρως το κυβερνητικό Ολιστικό Πρόγραμμα για την Ανάπτυξη, όλοι προϊδεάζουν για αυτό που πρόκειται να συμβεί μετά τον Αύγουστο εφόσον η τέταρτη αξιολόγηση ολοκληρωθεί στην ώρα της και η κυβέρνηση βάλει την υπογραφή στο νέο πλαίσιο εποπτείας της ελληνικής οικονομίας.
Οι βασικές γραμμές του έχουν ήδη χαραχθεί από τους δανειστές. Ολα δείχνουν ότι πρόκειται για ένα νέο πρόγραμμα με αυστηρή αιρεσιμότητα για την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων και δεσμεύσεων που αντί για δόσεις θα δίνει ελαφρύνσεις στο χρέος. Δεν θα ονομάζεται Μνημόνιο αλλά θα έχει όλα τα βασικά χαρακτηριστικά του, όπως τρίμηνες αξιολογήσεις, ρήτρα μη αναστροφής των μεταρρυθμίσεων, αλλά και εγγυήσεις για τις αγορές, προκειμένου η Ελλάδα να μην είναι απροστάτευτη στις διεθνείς αναταράξεις.
Η κυβέρνηση, με βάση την εικόνα που μεταφέρουν όσοι γνωρίζουν τις εξελίξεις στο παρασκήνιο των διαπραγματεύσεων, δεν φαίνεται να μπορεί να αντιστρέψει την πορεία των πραγμάτων όσον αφορά το πλαίσιο εποπτείας που ετοιμάζεται για τη χώρα μας. Τα γερά χαρτιά της διαπραγμάτευσης εξακολουθούν να βρίσκονται στα χέρια των δανειστών. Οι οποίοι γνωρίζουν καλά ότι αν δεν ολοκληρωθεί η τέταρτη αξιολόγηση στην ώρα της καταρρέει κάθε αφήγημα περί εξόδου –για «καθαρή» ούτε κουβέντα πλέον –στο οποίο έχει στηρίξει την εκλογική στρατηγική της η ηγεσία της κυβέρνησης. Ολα αρχίζουν να θυμίζουν το καλοκαίρι του 2015 όταν η πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ υποχρεώθηκε να υπογράψει το βαρύ τρίτο Μνημόνιο. Αλλά και τις αξιολογήσεις που ακολούθησαν, όταν και πάλι η κυβέρνηση στο τέλος έβαζε την υπογραφή της σε ό,τι απαιτούσαν οι δανειστές παραβιάζοντας όλες τις κόκκινες γραμμές που έθετε προηγουμένως.
Στην προκειμένη περίπτωση, με βάση το κλίμα που διαμορφώνεται στις εντατικές διαβουλεύσεις μεταξύ των δανειστών, η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με δύο επιλογές: ή θα βάλει την υπογραφή της στο πακέτο εποπτείας που θα της προταθεί ή θα προσφύγει σε εκλογές. Προϋπόθεση βεβαίως για να φθάσουμε ώς εκεί είναι να ολοκληρωθούν, αν όχι όλα, βασικά προαπαιτούμενα της τέταρτης αξιολόγησης. Εξού και οι γκρίνιες από το Μαξίμου για τους υπουργούς που έχουν μείνει πίσω στα προαπαιτούμενα. Μόνο αν αυτά ολοκληρωθούν στην ώρα τους θα μπορεί ο Πρωθυπουργός να πει ότι η κυβέρνηση ολοκλήρωσε το έργο της αλλά δεν αποδέχεται το νέο κοστούμι λιτότητας που ετοιμάζουν οι δανειστές για τη χώρα μας και να προκηρύξει εκλογές. Και επίσης μόνο τότε θα μπορεί να πει και το αντίθετο, εφόσον αποφασίσει να βάλει την υπογραφή του στο νέο πλαίσιο εποπτείας. Οτι, δηλαδή, η κυβέρνηση ολοκλήρωσε το έργο της και βγάζει τη χώρα από το Μνημόνιο ανεξάρτητα αν θα έχει υπογράψει ένα νέο βαρύ πρόγραμμα, το οποίο δεν θα κληθεί η ίδια να εφαρμόσει.