Ηταν από την αρχή σαφές πως η διπλή παρέμβαση της Φώφης Γεννηματά, με αποδέκτες τόσο εντός όσο και εκτός του Κινήματος Αλλαγής, δεν αφορούσε μόνο, ούτε κατά κύριο λόγο, τον Σταύρο Θεοδωράκη. Τη στιγμή που ο επικεφαλής του Ποταμιού, ωστόσο, επέλεξε να απαντήσει σε υψηλούς τόνους σ’ αυτήν την προειδοποιητική βολή έγινε σαφές ότι οι ισορροπίες μέσα στο Κίνημα Αλλαγής άλλαξαν εντελώς.
Η εβδομάδα που πέρασε έδειξε καταρχήν πως στη Χαριλάου Τρικούπη έχουν πάρει απόφαση να μην αφήσουν ζωτικό χώρο μέσα στο κόμμα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Πολλοί ερμηνεύουν την αυστηρή στάση της Γεννηματά ως αντίδραση σε ένα οργανωμένο σχέδιο από πλευράς κυβέρνησης να διαλύσει τον χώρο –σ’ αυτήν την λογική κινήθηκαν και χθες στο Κίνημα Αλλαγής: «Ποιο αριστερό ή σοσιαλδημοκρατικό κόμμα στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο συνεργάστηκε και συμμάχησε κυβερνητικά με μια από τις πιο μαύρες εκφράσεις της Δεξιάς; Ποτέ, πουθενά και κανένας», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο σχετικό non paper, απαντώντας και στον σοσιαλδημοκράτη Ούντο Μπούλμαν που κάλεσε τα ελληνικά προοδευτικά κόμματα να «ενώσουν τις δυνάμεις τους» –«ας πει στο κόμμα του να αποχωρήσει από την κυβέρνηση με τη Μέρκελ», εξηγούν.
ΑΓΚΑΘΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ. Από την άλλη, όμως, έβγαλε στην επιφάνεια και την διάσταση απόψεων ανάμεσα στα στελέχη σχετικά με το αίτημα της Γεννηματά για εκλογές, κυρίως την ενόχλησή τους που η απόφαση αυτή «δεν εξηγήθηκε αρκετά» σε εσωτερικές διαδικασίες. Το σχόλιο του Ποταμιού «δεν δεχόμαστε εντολές από κανέναν» κατέστησε σαφές πως, για να συνεχιστεί η συνύπαρξη κάτω από τον ίδιο φορέα, οι δύο πλευρές θα πρέπει να βρουν μια συμβιβαστική λύση. «Εγώ πιστεύω ότι είναι αστήριχτη πολιτικά η πρόταση για εκλογές σε ένα μήνα. Αυτό δεν το λέω; Ή δεν απαιτώ να μετέχει το Ποτάμι του οποίου είμαι βουλευτής στην εκπόνηση μιας τόσο σοβαρής πολιτικής πρωτοβουλίας;», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Σπύρος Λυκούδης (Σκάι 100,3). «Ο κόσμος επέλεξε την κυρία Γεννηματά (…). Οποιος δεν σέβεται την ετυμηγορία 200.000 ανθρώπων, φεύγει», ανέφερε, από την άλλη πλευρά, ο Γιώργος Καμίνης (Εpsilon).
D-DAY Η 22η ΜΑΪΟΥ. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως από εδώ και πέρα τα πράγματα είναι προδιαγεγραμμένα. Ιδιαίτερα κρίσιμη για τις εξελίξεις στον νέο φορέα θεωρείται η επικείμενη συζήτηση στη Βουλή, για την ενημέρωση των πολιτικών κομμάτων για την πορεία των διαπραγματεύσεων και την έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο, μια συζήτηση που θα λάβει χώρα, με πρωτοβουλία Γεννηματά, στις 22 ή 23 Μαΐου. Εκεί, και με βάση όσα ειπώθηκαν τις προηγούμενες μέρες, η επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής προσδοκά οι δύο Κοινοβουλευτικές Ομάδες να κατέβουν με ενιαία γραμμή. Με άλλα λόγια, περιμένει από τον Σταύρο Θεοδωράκη, που, ως αρχηγός κόμματος, θα λάβει τον λόγο, να ταχθεί υπέρ (ή, τουλάχιστον, όχι εναντίον) του συνθήματος για «εκλογές τώρα». Αν αυτό συμβεί, τότε η πραγματική κρίση στο εσωτερικό του νέου φορέα θα έχει αποφευχθεί, έστω και την τελευταία στιγμή. Αν όχι, τότε το Κίνημα Αλλαγής θα βρεθεί μπροστά νέες ισορροπίες, που ενδεχομένως να οδηγήσουν τις δύο πλευρές σε ρήξη.
Η ΗΡΕΜΙΑ ΠΡΙΝ από ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΙΔΑ. Κι αν το δεύτερο σενάριο αυτή τη στιγμή φαντάζει πιο πιθανό από το πρώτο, η μια εβδομάδα που μεσολαβεί είναι πολύς χρόνος και μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα. Μέχρι τη συνεδρίαση της Βουλής, οι κομματικές διαδικασίες αναμένεται να συνεχίσουν κανονικά. Πριν τη δημόσια διένεξη της Πέμπτης, τα επιτελικά στελέχη συζητούσαν τη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου και της Εκτελεστικής Γραμματείας προς το τέλος της ερχόμενης εβδομάδας. Οι σκέψεις παραμένουν οι ίδιες. Οι συνεδριάσεις, δηλαδή, να λάβουν χώρα κανονικά, εκτός αν μέσα στις επόμενες μέρες υπάρξουν εξελίξεις που αλλάξουν το τοπίο. Προς το παρόν, σε παρασκηνιακό επίπεδο οι επαφές συνεχίζονται, όχι μόνο ανάμεσα στη Χαριλάου Τρικούπη και στη Σεβαστουπόλεως, αλλά προς όλες τις πλευρές τις οποίες αφορούσε η παρέμβαση Γεννηματά –ενδεχόμενη προσφυγή στα όργανα, λοιπόν, δείχνει πως υπάρχουν ακόμα περιθώρια συζήτησης.
Σε κάθε περίπτωση, κανείς ακόμα δεν έχει λάβει οριστικές αποφάσεις για το τι μέλλει γενέσθαι –οι εξελίξεις στο Κίνημα Αλλαγής, άλλωστε, δεν αφορούν μόνο τους ίδιους τους κεντροαριστερούς. Το μόνο βέβαιο είναι πως, όπως χαρακτηριστικά έλεγε χθες επιτελικό στέλεχος σε συνομιλητές του, «αν δεν υπήρχαμε εμείς, το πολιτικό σύστημα δεν θα παρήγε ειδήσεις».