Το ανακάτεμα της πολιτικής τράπουλας μέσω της κατάτμησης της Β’ Αθηνών, που εξετάζει η κυβέρνηση, έχει ως στόχο να δημιουργήσει ρήγματα στην αντιπολίτευση. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει στο συρτάρι του σχέδιο του Πάνου Σκουρλέτη για το σπάσιμο της μεγαλύτερης εκλογικής περιφέρειας σε τρεις, που αποτελεί και μια απάντηση του Μεγάρου Μαξίμου στην εκλογολογία.
Λόγω και της ανοιχτής σύγκρουσης μεταξύ της Φώφης Γεννηματά και του Σταύρου Θεοδωράκη, με αφορμή τις «υποσημειώσεις» του επικεφαλής του Ποταμιού στην πρωτοβουλία της επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής για «εκλογές εδώ και τώρα», είναι πολύ πιθανόν να επιταχυνθούν οι εξελίξεις από την πλευρά του Μεγάρου Μαξίμου.
Εξάλλου, η συγκεκριμένη ενέργεια για την κατάτμηση της Β’ Αθηνών θα εκκινούσε μόνο εάν άλλαζε άποψη το Κίνημα Αλλαγής, που και το 2016, όταν ψηφίστηκε η αλλαγή του εκλογικού νόμου (απλή αναλογική στις μεθεπόμενες βουλευτικές εκλογές), υπερθεμάτιζε (τότε ως ΠΑΣΟΚ) να σπάσει η μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, ενώ θετικό ήταν και Το Ποτάμι.
Από την άλλη πλευρά, η ΝΔ διά του προέδρου της Κυριάκου Μητσοτάκη, αν και θεωρεί ότι πρέπει να σπάσουν οι μεγάλες περιφέρειες και όχι μόνο η Β’ Αθηνών, είναι αρνητική, καθώς θεωρεί ότι και αυτή η κυβερνητική κίνηση εντάσσεται στο ευρύτερο εκλογικό της σχέδιο.
Σύμφωνα με το σχέδιο που υπάρχει στο πρωθυπουργικό συρτάρι, η Β’ Αθηνών, στην οποία αναλογούν 44 έδρες, θα σπάσει σε τρεις μικρότερες εκλογικές περιφέρειες (Βόρεια Περιφέρεια με 15 έδρες, Νότια με 18 έδρες και Δυτική με 11 έδρες), ενώ υπάρχει και πρόβλεψη να χωριστεί και η Περιφέρεια Αττικής σε δύο, Ανατολική και Δυτική.
Ομως, ο μύχιος πόθος του Μεγάρου Μαξίμου είναι να ανοίξει και πάλι η συζήτηση για την αλλαγή του εκλογικού νόμου με την επαναφορά της απλής αναλογικής, ώστε να υπάρξει η αναγκαία κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 200 ψήφων για να εφαρμοστεί από τις προσεχείς βουλευτικές εκλογές. «Μακάρι να μπορούσε να εφαρμοστεί η απλή αναλογική από τις ερχόμενες εκλογές» είπε αφοπλιστικά προ ημερών ο υπουργός Εσωτερικών.
Η Β’ Αθηνών είναι μια εμβληματική περιφέρεια για πολλούς λόγους, καθώς έχει πολιτικές ιδιομορφίες και αποτελεί το, κατά τους πολιτικούς επιστήμονες, μεγάλο «κοινωνικό χωνευτήρι» που δείχνει συνήθως και την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει και η υπόλοιπη χώρα. Σε αυτή την αχανή περιοχή, με τους 46 διαφορετικούς δήμους, συνωστίζονται πολλά κορυφαία, μικρομεσαία και μικρά στελέχη. Συγκροτούνται «φέουδα», ανακύπτουν εσωκομματικές διαμάχες, φιλοτεχνούνται αρχηγικά προφίλ και υπάρχει κοινωνική ανομοιογένεια με αποτέλεσμα ορισμένες φορές να εμφανίζεται και ταξική ψήφος.
