Ελέχθησαν πολλά, αποτυπώθηκαν στο χαρτί και αναρτήθηκαν στο Διαδίκτυο ακόμη περισσότερα, όλοι είχαν να πουν κάτι για την επιλογή του Περέιρα και της νυν διοίκησης της ΕΠΟ να φέρουν ξένο διαιτητή προκειμένου να διευθύνει τον «καυτό» τελικό. Φυσικά, η άριστη παράσταση που έδωσε στο χορτάρι του ΟΑΚΑ ο Μπορμπαλάν έκανε αρκετούς να μιλήσουν για δικαίωση και τα σχετικά. Λες και είχαν έτοιμα από καιρό τα επιχειρήματα.

Ας το ξαναπούμε: η κίνηση για να έρθει αλλοδαπός ρέφερι είναι ταυτόχρονα και σωστή αλλά και λάθος! Οξύμωρο; Διόλου. Λάθος, επειδή έγινε την ύστατη ώρα, χωρίς κάποια σοβαρή προεργασία, και ακύρωσε ουσιαστικά στο σύνολό τους όλους τους έλληνες διεθνείς διαιτητές. Απέδειξε δε ότι η νυν διοίκηση της ΕΠΟ τόσο καιρό δεν μπορούσε να κάνει το παραμικρό για να βγάλει αυτό το δίχτυ καχυποψίας που υπήρχε. Και να εκπαιδεύσει σωστότερα τους γηγενείς διαιτητές. Σωστή ήταν για το προφανές: ο Μπορμπαλάν ήταν αδύνατο να δεχθεί πιέσεις από ομάδες και παράγοντες, καμία προσωπική επίθεση δεν του έγινε από διάφορους μπλόγκερ, ενώ ο αέρας που είχε οδήγησε τους ποδοσφαιριστές να τον αντιμετωπίζουν με δέος! Πώς βλέπουν τον εκάστοτε διαιτητή στα ευρωπαϊκά παιχνίδια οι εγχώριοι άσοι; Ακριβώς αυτό. Ούτε διαμαρτυρίες ούτε φωνές ούτε αμφισβήτηση στην οποιαδήποτε απόφαση, ακόμη και τις πλέον σκληρές, πέναλτι ή κόκκινες κάρτες. Με αυτά ως δεδομένα, ο Μπορμπαλάν πέρασε ένα 48ωρο εκπληκτικό και άνετο στην καλοκαιρινή πρωτεύουσα. Διακοπές κανονικές.

Εδώ, αξίζει να σημειωθεί ότι δικαιώθηκε περίτρανα ο Ολυμπιακός. Ηθελε από πολύ νωρίς την έλευση ξένων διαιτητών, κυρίως γιατί έβλεπε πού οδηγούνταν η κατάσταση με τους εγχώριους άρχοντες των αγώνων. Αυτούς με την αδυναμία να ξεχωρίσουν τα οφσάιντ και που καταλόγιζαν πέναλτι εκτός περιοχής.

Το ζητούμενο, επιπροσθέτως, δεν είναι αν ήρθαν μία και μόνο φορά οι ξένοι, αλλά το γιατί η όλη κουβέντα αφορά αποκλειστικά τα μείζονος σημασίας παιχνίδια. Τα ντέρμπι. Πώς εξηγείται αυτή η διάκριση; Τα υπόλοιπα ματς, δηλαδή, δεν είναι κρίσιμα; Δεν διακυβεύονται βαθμοί, δεν εξαρτάται πολλές φορές η κατάκτηση ενός τίτλου από μονομαχία «μικρού» και «μεγάλου», δεν αποφασίζεται ενίοτε ποιος θα εξασφαλίσει ευρωπαϊκό εισιτήριο ή ποιος θα οδηγηθεί στην παρακάτω κατηγορία;

Δεκτό, συνεπώς, το πείραμα με τον ισπανό διαιτητή και εκ του αποτελέσματος επιτυχημένο. Αν ξαναγίνει, να το δοκιμάσουμε παντού. Διότι χειρότερη και από την πρόσκληση στους ξένους που παίρνουν τις δουλειές των Ελλήνων ή τους αφήνουν στο περιθώριο και την ανυποληψία, είναι η διάκριση των αγώνων. Στο κάτω κάτω, όλα τα ματς έχουν την ίδια ψυχή και τους ίδιους βαθμούς.

Τελευταία Νέα