Οι κάτοικοι της Σύρου αγαπάνε να κρατάνε ζωντανό ανάμεσα τους τον Μάρκο Βαμβακάρη. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας του ρεμπέτικου είδους , Συριανός στην καταγωγή , είναι η μορφή και ο ήχος που συνοδεύουν τους επισκέπτες του νησιού. Από το σπίτι του στην Άνω Σύρο που λειτουργεί ως ένας ιδιότυπος πολιτιστικός χώρος με τα κειμήλια του καθημερινού βίου.
Αλλά και τη μουσική του την οποία σύγχρονοι ρεμπέτες οργανοπαίχτες αναβιώνουν άλλοτε στην τουριστική βερσιόν των εστιατορίων της Ερμούπολης και άλλοτε ως βραδιές έντεχνης συναυλίας του καλοκαιρινού φεστιβάλ του νησιού.
Από φέτος όμως ο Μάρκος Βαμβακάρης γίνεται φιγούρα της ποπ-χίπστερ καλλιτεχνίας, φτιαγμένος από πηλό. Το φεστιβάλ ταινιών κινούμενης εικόνας (animation) AnimaSyros είναι συμπαραγωγός (για πρώτη φορά ) στην ταινία μεγάλου μήκους «ΜΑΡΚΟΣ» (https://vimeo.com/262407446)
του ιταλού σκηνοθέτη Τόμας Κούνστλερ. Πρόκειται για μία βιογραφική stop-motion animation ταινία που αφηγείται τη ζωή του Μάρκου Βαμβακάρη, από τα χρόνια της νιότης του στην Σύρο, στο απόγειό στον Πειραιά και την παρακμή του. Η ταινία προβλέπεται να ολοκληρωθεί το 2019, εφόσον ο νεαρός σκηνοθέτης της βρει και άλλους χρηματοδότες που θα συγκινηθούν από τη ρεμπέτικη μελαγχολία των στίχων του Βαμβακάρη . Αλλά και την αρετή του να περιγράφει τον ρυθμό της Ερμούπολης και των ανθρώπων της και να χωράει τη ζωή τους στα τραγούδια τους. Όπως αυτό του 1947, «Το χασαπάκι»:
Μες στη χασάπικη αγορά ένα χασαπάκι,
με την ελίτσα και τα φρίδια τα σμιχτά
όταν με βλέπει και περνάω από μπροστά του
τη μαχαιρίτσα του στο κούτσουρο χτυπά.
Τα μάγουλα του κοκκινίζουν και με σφάζουν
η όμορφιά του μ’ έχει κάνει σαν τρελή
με γοητεύει, με μαγεύει, με παιδεύει
τον έσυμπάθησα, μανούλα μου, πολύ.
Έχει ένα μπόι λεβεντιά, σαν τη λαμπάδα
να ξέρες, μάνα μου, πολύ τον αγαπώ
κι αν δεν το παρω, να το ξέρεις θα χτικιάσω,
γιαυτόνε, μάνα μου, στη μαύρη γη θα μπω