Ηταν μια εκτίμηση της μιας πρότασης μέσα σε μια δισέλιδη συνέντευξη. «Αν Το Ποτάμι είχε λόγο ύπαρξης όταν ιδρύθηκε, αυτός δεν υπάρχει πια» σημείωσε ο πρόεδρος της ΝΔ. Την επομένη του απάντησε ο Σταύρος Θεοδωράκης με ένα κείμενο 746 λέξεων υπό τον τίτλο «Εχει λόγο ύπαρξης Το Ποτάμι; –Μια οφειλόμενη απάντηση στον Κυριάκο Μητσοτάκη». Το ρεζουμέ της απάντησης είναι η δεύτερη παράγραφός της: «Δεν θα αριθμήσω τώρα τα όσα κατάφερε το Ποτάμι στα μόλις 4 χρόνια της παρουσίας του», γράφει ο αρχηγός του, «θα πω όμως αυτό που ακόμη και οι αντίπαλοι αναγνωρίζουν. Οτι ο ευρωπαϊκός εκσυγχρονισμός της χώρας δεν έχει πολλούς να τον υπερασπιστούν αταλάντευτα χωρίς εκπτώσεις, ιδιοτέλειες και αναβολές». Αν διαβάσει κανείς όσα είχε πει πριν καταλήξει στο συμπέρασμα περί του θεοδωρακικού κόμματος ο Μητσοτάκης, αντιλαμβάνεται όμως πως ο στόχος του δεν ήταν Το Ποτάμι per se. Ηταν η εκλογική δεξαμενή του Κέντρου. «Ο μεσαίος χώρος είναι προνομιακός για τη ΝΔ. Συνεπώς οι ψήφοι του μεσαίου χώρου είναι απολύτως διεκδικήσιμες για μένα» ανέφερε μεταξύ άλλων.
Οφειλόμενη ανταπάντηση
Από τη ΝΔ έλεγαν χθες πως η προεδρική ατάκα «δεν ήταν σε καμία των περιπτώσεων επί του προσωπικού». Ηταν, διατείνονται, μια καθαρά πολιτική διαπίστωση. Στη λογική πως ήδη Το Ποτάμι, στη γαλάζια ανάλυση, δεν υπάρχει πλέον ως αυτόνομο κόμμα. Εχει ενταχθεί στον κεντροαριστερό φορέα και στις επόμενες εκλογές θα κατέβει με την ταμπέλα Κίνημα Αλλαγής. Ορισμένοι το πάνε κι ένα βήμα παραπέρα. «Ακόμη και οι δημοσκόποι δεν το μετρούν, μετρούν το Κίνημα» επισημαίνουν. Και υπενθυμίζουν πως στα τέλη Νοεμβρίου Γεννηματά και Θεοδωράκης είχαν στείλει κοινή επιστολή στις εταιρείες δημοσκοπήσεων ζητώντας τους να μην μετρούν ΔΗΣΥ και Ποτάμι ξεχωριστά, αλλά να ρωτούν για το Κίνημα Αλλαγής. Κι οι δημοσκοπήσεις τι δείχνουν; Εχει πάρει η ΝΔ ό,τι μπορούσε να πάρει από το φιλελεύθερο ποταμικό ακροατήριο; Τον περασμένο Νοέμβριο τέσσερις στους δέκα ψηφοφόρους του Ποταμιού είχαν μετακινηθεί προς εκείνη. Στην Πειραιώς, πάντως, δεν μοιάζουν να ανησυχούν πραγματικά για τις μετακινήσεις από τη Σεβαστουπόλεως. Τις θεωρούν γενόμενες. Αυτό που επιθυμούν είναι να καταστήσουν εαυτούς εκφραστές σύσσωμου του μεταρρυθμιστικού Κέντρου.