Δεν είναι θέμα θέλησης, καλής ή κακής διάθεσης. Είναι ζήτημα γνώσης.
Πέρασαν έντεκα χρόνια από τον τελευταίο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ που φιλοξένησε το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας. Ισως περάσουν άλλα πενήντα για να αποφασίσει η UEFA να διοργανωθεί ξανά ο τελικός του κορυφαίου προϊόντος της στο ίδιο Στάδιο. Ο λόγος γνωστός στους αθλητικούς κύκλους αλλά απ’ ό,τι φαίνεται άγνωστος στα κυβερνητικά γραφεία. Το Ολυμπιακό Στάδιο δεν πληροί τις προϋποθέσεις για την ασφαλή διεξαγωγή μεγάλων ποδοσφαιρικών αναμετρήσεων.
Ενα από τα βασικά στοιχεία που το κάνουν ευάλωτο είναι η έλλειψη τουρνικέ.
Στον τελευταίο τελικό που φιλοξένησε ανάμεσα στη Μίλαν και τη Λίβερπουλ, οπαδοί της αγγλικής ομάδας έκαναν ντου στις θύρες, εισήλθαν κατά εκατοντάδες στις ήδη γεμάτες εξέδρες και κάποιοι στη Νιόν προσεύχονταν να μην υπάρξουν παρατράγουδα!
Είναι η τεχνική της απόκρυψης της πραγματικότητας, της οποίας πρέπει να έχουν γνώση όσοι δηλώνουν υπεύθυνοι.
Ο καθ’ ύλην αρμόδιος, ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης, αιτιολόγησε την επιλογή του Ολυμπιακού Σταδίου ως έδρα του τελικού του Κυπέλλου με το ευφάνταστο «εκεί μπορείς να πάρεις τα κατάλληλα μέτρα».
Καμένο αυτοκίνητο, φωτιές στους γύρω από το ΟΑΚΑ δρόμους και στον περιβάλλοντα χώρο του Σταδίου, πλημμελής έλεγχος των εισερχομένων, χούλιγκαν με τανάλιες που έκοβαν τα προστατευτικά δίχτυα. Εκτοξευτήρες φωτοβολίδων ευθείας βολής, ρόπαλα, καπνογόνα. Είναι το αποτέλεσμα των «κατάλληλων μέτρων».
Αλλά κι εκείνος ο Γραμμένος. Η βελόνα του τραγωδιαγράφου του επικεφαλής του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν κουνήθηκε από τη θέση της. Τον οπαδικό πόλεμο και την αναποτελεσματικότητα των μέτρων τα αντιλήφθηκε ως «κάποια προβλήματα».
Το μάγμα της απόγνωσής του φέρει τέτοια ένταση ώστε αντιλήφθηκε τα όσα διαδραματίστηκαν στο Ολυμπιακό Στάδιο ως μήνυμα για την επόμενη ημέρα. Πόσο πιο προφανές: ο πρόεδρος της ΕΠΟ είναι τοξικός για το ελληνικό ποδόσφαιρο και στο εξής υπόλογος για κάθε έκνομη πράξη.
