Αναζήτηση
Ο πάντοτε δηκτικός Οσκαρ Ουάιλντ είχε πει «μην εμπιστεύεστε ποτέ μια γυναίκα που αποκαλύπτει την ηλικία της, διότι τότε είναι ικανή για όλα», αλλά ξα της, που λένε και στην Κρήτη: η Εβίνα μπορεί να μαρτυράει την ηλικία της, μα δεν τη δείχνει, και η περίπτωσή της εμπίπτει στο νόημα του μοναδικού δημοσιευμένου μυθιστορήματος του (ιδίου) ιρλανδού συγγραφέα…
Το πορτρέτο του (θηλυκού) Ντόριαν Γκρέι!
Λοιπόν για να μην το κουράζω άλλο, η Ευανθία Μάλτση είναι είκοσι ετών: γεννήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου του 1998, αλλά ο ληξίαρχος της Γουμένισσας Κιλκίς πάνω στην πρεμούρα του να κλείσει το …μαγαζί για τα Χριστούγεννα, μπέρδεψε τα νούμερα και έγραψε 1978!
Το λάθος διαιωνίζεται, το ίδιο και η παρατεταμένη ακμή της Εβίνας, που βάζει κάτω όχι μονάχα δύο, αλλά δέκα δυο εικοσάρες, κι όποια τής κουνηθεί μαύρο φίδι που την έφαγε!
Οσο κλισέ κι αν ακούγεται, σημασία δεν έχει πόσων χρονών είσαι αλλά πόσο αισθάνεσαι, «κι εγώ νιώθω από 5 στην καλύτερη μέχρι 25 στη χειρότερη» εκμυστηρεύεται η ίδια. «Είκοσι πέντε νιώθω στο γήπεδο, αλλά εάν βγω μια βόλτα και μου κάνει κλικ ένα μπαλόνι ή ένα παγωτό, τότε γίνομαι πεντάχρονο»!
Η Μάλτση είναι τόσο σκληρή, πιεστική, απαιτητική, τελειομανής και ταγμένη στο στόχο της που ώρες ώρες σκάει γάιδαρο! «Εχει αρχίσει να γίνεται ενοχλητικό αυτό και το δουλεύω όσο μπορώ για να το περιορίσω, διότι εκτός από τους γύρω μου ζορίζω και συχνά φέρνω στα όρια μου και τον ίδιο μου τον εαυτό».
Προχθές το βράδυ στα πέριξ της Ιχθυόσκαλας Κερατσινίου, η Μάλτση έφτιαξε παραγάδι, βγήκε στ’ ανοιχτά και ψάρεψε φρέσκο γαύρο! Φρεσκότατο, διότι πρόκειται για το τρίτο απανωτό νταμπλ του Ολυμπιακού, στα δύο εκ των οποίων (κι αφού εδέησε να παλιννοστήσει ύστερα από 12 χρόνια στην ξενιτιά) έβαλέ φαρδιά πλατιά την υπογραφή της.
«Ο Ολυμπιακός δεν αποτελεί συγκρίσιμο μέγεθος στην Ελλάδα και λίαν συντόμως δεν θα έχει να ζηλέψει τίποτε από τα μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ. Η δομή που κτίζει βαθμιαία και τα σταθερά βήματα επιβεβαιώνουν απολύτως το όραμα και το σχέδιο που μου παρουσίασαν πριν από δυο χρόνια, όταν με πλησίασαν και με δελέασαν για να γυρίσω στην Ελλάδα. Δεν φάνηκαν ανακόλουθοι, δεν μου πούλησαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες και χαίρομαι διότι βρίσκομαι σε ένα σοβαρό, επαγγελματικό και πολύ δημιουργικό περιβάλλον» σχολιάζει η κορυφαία ελληνίδα μπασκετμπολίστρια.
Στην καριέρα της η Μάλτση τα έχει κάνει όλα ή σχεδόν όλα, ωστόσο αυτά που διαπράττει πλέον εμπίπτουν στην κατηγορία των οργίων, χώρια που μυρίζουν κιόλας τιρινίνι, στο οποίο μύησε τις συμπαίκτριες της στην Εθνική, στο περυσινό Ευρωμπάσκετ. «Και στον Ολυμπιακό η οσμή του είναι πολύ έντονη διότι οι παρέες και η ωραία ατμόσφαιρα ξεπερνούν όλα τα εμπόδια και γράφουν ιστορία. Δυστυχώς το ελληνικό πρωτάθλημα είναι πολύ υποβαθμισμένο, αλλά δεν φταίμε εμείς γι’ αυτό. Οσο για την Ευρώπη, κάποιος κακοπροαίρετος θα πει ότι αποτύχαμε, αλλά αυτή η προσέγγιση είναι λανθασμένη και άδικη. Η ομάδα έσπασε τον πολύχρονο ελληνικό αποκλεισμό και βγήκε έξω, κάτι που από μόνο του ήταν τολμηρό εγχείρημα. Εφέτος πήγαμε πιο μακριά από πέρυσι και πιστεύω ότι κάθε χρόνο θα γίνεται ένα βήμα παραπάνω, αλλιώς θα μοιάζαμε με ένα πυροτέχνημα».
Το καλοκαίρι του 2016 η Μάλτση βρήκε τον Ολυμπιακό στα πάνω του και τον ανέβασε ακόμη ψηλότερα. «Τι λες τώρα; Το επίτευγμά μας δεν είναι παίξε – γέλασε. Και μάλιστα αήττητες; Κι εγώ στα 39 μου; Ολα αυτά μου ήρθαν σαν φλασιά την Κυριακή στο Κερατσίνι, όπου το γλέντι του τίτλου μού φάνηκε πρωτόγνωρο. Με παρέσυρε η ατμόσφαιρα που δημιούργησε ο κόσμος, έκανα σαν μικρό παιδί και εκείνη τη στιγμή σκεπτόμουν ότι όπου να ‘ναι θα μου σκαρώσουν κι ένα σύνθημα για να με στείλουν εντελώς!».
Το κορμί της είναι σκέτη πινακοθήκη, καθότι κοσμείται από καμιά δεκαριά τατουάζ, που καθένα τους αποτελεί μια ιστορία από μόνο του…
Από το Νο 9 που φόρεσε ο Μάικλ Τζόρνταν στο Ολυμπιακό Τουρνουά του 1992 μέχρι το «passion» (πάθος), που είναι κιόλας η… ακτινογραφία της. Από την προσταγή «believe» (να πιστεύεις) μέχρι το αστεράκι για να της φέγγει τον δρόμο. Από ένα σύμβολο φιλίας μέχρι τον χριστιανικό σταυρό που μέχρι να το κτυπήσει σε τατουάζ τον έβγαζε από τον λαιμό της και τον έκρυβε στην κάλτσα της!
Και το σπουδαιότερο, η γνήσια και αταλάντευτη στάση ζωής της: στο αριστερό χέρι κάτω από τον αγκώνα στη μέσα μεριά η λατινική έκφραση «est omnia in mente», o εστί μεθερμηνευόμενον, «όλα είναι στο μυαλό». «Στο μυαλό, όχι στην καρδιά;» τη ρώτησα χθες. «Oυπς, τώρα με μπέρδεψες» παραδέχθηκε, αλλά δεν… κώλωσε. «Το πάθος εκπορεύεται από την καρδιά, αλλά η καρδιά θέλει μυαλό για να κτυπήσει δυνατά και αποφασιστικά. Εχω βγάλει μάλιστα και την ποσόστωση: το 10% της ζωής μας είναι τι συμβαίνει και το υπόλοιπο 90% πώς το αντιμετωπίζεις πνευματικά. Πιστεύω ότι το μυαλό είναι η ατμομηχανή της καρδιάς».
Ο (προπονητής της στον Ολυμπιακό και προηγουμένως στην Εθνική) Κώστας Μίσσας είχε πει σε ανύποπτο χρόνο ότι «Μάλτση γεννιέσαι, δεν γίνεσαι» και τούτο η Εβίνα το αποδεικνύει εξ απαλών ονύχων. Δεν έγινε αυτή που είναι, γεννήθηκε τέτοια και ιδού πως αυτοπροσδιορίζεται: «Οσο σκληρή φαίνομαι τόση ευαισθησία έχω μέσα μου. Δεν βγαίνω σε έκδοση γατούλας, αλλά ώρες ώρες είμαι σαν σκυλάκι»!
Με δόρυ του παιχνιδιού της τα μεγάλα σουτ και τις σεμιναρικές επιθέσεις close out, με χόμπι τη φωτογραφία και άλλοτε μανιακή με το μπιλιάρδο, η Εβίνα δεν σκέπτεται ακόμη την απόσυρση. «Να σταματήσω από τώρα; Τρελός θα είσαι!» απαντά και περιμένει να συζητήσει με τη διοίκηση του Ολυμπιακού για το καινούργιο συμβόλαιό της, «με την επιθυμία και τη διάθεση να μείνω εδώ».
