Ως γνωστόν, για όλα φταίει η Μαρέβα. Κάθε φορά που η κυβέρνηση θέλει να ειρωνευτεί τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προσθέτει με τη γνωστή της κομψότητα τη σύζυγό του στην κατακλείδα των ανακοινώσεών της. Η μία εκδοχή λοιπόν είναι ότι τρολάρει τον ΣΥΡΙΖΑ ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη χθεσινή του ανάρτηση από το Τελωνείο Κήπων, όπου αγκαλιάζει απειλητικά τη γυναίκα του λέγοντας ότι βρήκε ποιος φταίει που ξέχασε το διαβατήριό του. Η άλλη εκδοχή είναι ότι κάνει ένα παλιομοδίτικο αστείο: ξέχασα τα πράγματά μου και φταίει η γυναίκα μου.
Είναι μεγάλο προσόν το χιούμορ σε έναν πολιτικό. Και μακάρι ο Μητσοτάκης να κατέφευγε συχνότερα σε αυτό στη Βουλή, αντί να παρασέρνεται από τις γηπεδικού τύπου τοποθετήσεις του Καμμένου, του Πολάκη, ή ακόμη και του Πρωθυπουργού. Ισως να ακολουθούσαν τότε το παράδειγμά του κι άλλοι και να χαλάρωνε λίγο η πολιτική ατμόσφαιρα. Να, αντί να απαντούσε ο Θεοδωράκης με ένα προσβεβλημένο κατεβατό στη δήλωση του αρχηγού της ΝΔ ότι Το Ποτάμι δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης, να του έλεγε «πρόεδρε, τάξε μου μερικά τοπ υπουργεία στην κυβέρνησή σου και το κλείνω αύριο το μαγαζί». Οπότε θα αποστόμωνε και όσους τον κατηγορούν ότι ετοιμάζει τις βαλίτσες του για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά η αναφορά αυτή δεν ήταν βέβαια αυτή που κυριάρχησε στη συνέντευξη που έδωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης προχθές στο «Βήμα». Το βασικό μήνυμα που ήθελε να στείλει είναι ότι μετράει τις μέρες για να αναλάβει την εξουσία. Οτι οποιαδήποτε συνεννόηση με ένα κόμμα που ακολουθεί μια «πολιτική συνειδητής συκοφάντησης όχι μόνο των πολιτικών αντιπάλων, αλλά και των συγγενών τους», είναι αδύνατη. Και ότι δεν πρόκειται να πέσει στην παγίδα της παροχολογίας.
Οι δημοσκοπήσεις είναι εδώ και καιρό ευνοϊκές για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Υπάρχουν όμως τρία εμπόδια στον δρόμο προς τη νίκη. Το ένα είναι ότι η ημερομηνία των εκλογών δεν θα αποφασιστεί από τον Κυριάκο ή τη Φώφη, αλλά από τον Πρωθυπουργό ανάλογα με τα συμφέροντά του. Και μέχρι τότε ο πόλεμος της λάσπης δεν πρόκειται να σταματήσει.
Το δεύτερο εμπόδιο είναι ότι οι εταίροι δεν δείχνουν πεισμένοι ότι για όλα τα προβλήματα της Ελλάδας φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ και ότι μόλις ανεβεί στα πράγματα μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας η χώρα θα μεταμορφωθεί. Επιθυμούν διακαώς, ας πούμε, την επίλυση του Μακεδονικού και τους ενοχλεί η απορριπτική στάση του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν γνωρίζουν ότι η θέση του αρχηγού είναι διαφορετική από αυτή που διατυπώνει δημοσίως. Αν ο Μητσοτάκης είναι δέσμιος των παλαιοκομματικών σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, ποιος εγγυάται ότι θα λύσει τα δεσμά του όταν γίνει πρωθυπουργός;
Η επισφαλής ενότητα του κόμματος που θα κληθεί αύριο να κυβερνήσει μια επισφαλή χώρα, να το τρίτο εμπόδιο.
