Αναζήτηση
Οι πολυκεντρικές μελέτες στο σύνολό τους μέχρι σήμερα υποστηρίζουν ότι οι χειρουργικές επεμβάσεις πρέπει να γίνονται με φειδώ στους διαβητικούς γιατί πάσχουν όλες οι αρτηρίες του οργανισμού τους και όχι οι αρτηρίες ενός μόνο οργάνου. Ετσι, όταν διαπιστώνεται ύπαρξη πολλαπλών στενώσεων σε όλες τις αρτηρίες της καρδιάς που να προκαλούν σοβαρή ισχαιμία του μυοκαρδίου, τότε η εγχείρηση Bypass είναι η ενδεδειγμένη θεραπεία. Εάν όμως δεν υπάρχει εκτεταμένη ισχαιμία του μυοκαρδίου, τότε η φαρμακευτική αγωγή είναι υπέρτερη της χειρουργικής επέμβασης.
Αντίθετα, η αγγειοπλαστική με εμφύτευση stent (μπαλονάκι) είναι απόλυτα ενδεδειγμένη μόνο στην προεμφραγματική στηθάγχη ή στο εξελισσόμενο έμφραγμα του μυοκαρδίου και πρέπει να περιορίζεται μόνο στην αρτηρία που προκαλεί το έμφραγμα και όχι να εμφυτεύονται πολλαπλά stents και στις άλλες αρτηρίες. Η θνητότητα των αρρώστων αυτών είναι εξαπλάσια συγκριτικά με εκείνους που χειρουργούνται με εγχείρηση Bypass (μελέτη Syntax). Συμπερασματικά, τόσον η φαρμακευτική θεραπεία όσον και οι επεμβατικές μέθοδοι είτε αφορούν εγχείρηση Bypass ή αγγειοπλαστική με εμφύτευση stent απευθύνονται σε ειδικές κατηγορίες διαβητικών ασθενών οι οποίοι ωφελούνται μόνον όταν ακολουθήσουν τη σωστή θεραπεία.
Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα για λόγους που δεν αφορούν αυτή τη στήλη δεν εφαρμόζεται σε πολλές περιπτώσεις η δέουσα θεραπεία.
Σε πρόσφατο τεύχος του επίσημου περιοδικού του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας (JACC) δημοσιεύεται πολυκεντρική μελέτη η οποία διερευνά το πόσο βοηθά η εγχείρηση Bypass όχι μόνο τους διαβητικούς με φυσιολογική λειτουργία του μυοκαρδίου αλλά και τους διαβητικούς με υπολειπόμενη λειτουργία του μυοκαρδίου στον δρόμο προς την καρδιακή ανεπάρκεια (κλάσμα εξώθησης αριστερής κοιλίας μικρότερο ακόμα και από 35%).
Στη συγκεκριμένη μελέτη, που έλαβε χώρα από το 2004 έως το 2016, αποδείχθηκε ότι οι διαβητικοί με κακή λειτουργία του μυοκαρδίου οι οποίοι αντιμετωπίσθηκαν με αγγειοπλαστική (μπαλόνι) είχαν χειρότερη έκβαση όσον αφορά την επιβίωσή τους συγκριτικά με αυτούς που χειρουργήθηκαν.
Η μελέτη αυτή φαίνεται ότι οριστικοποιεί τις γνώσεις μας όσον αφορά τη σωστή αντιμετώπιση του διαβητικού αρρώστου με πολλαπλές βλάβες στις αρτηρίες της καρδιάς.
