Λένε πως τα όνειρα των παιδιών είναι σχεδόν τα ίδια. Δεν είναι αλήθεια. Υπάρχουν παιδιά που από πολύ μικρή ηλικία ονειρεύονται πεντάγραμμα και ορχήστρες, αίθουσες συναυλιών κλασικής μουσικής και άριες. Ενα τέτοιο κορίτσι ήταν η Φρόσω Στυλιανού. «Παιδί των ωδείων», όπως ομολογεί με το χαρακτηριστικό διάπλατο χαμόγελό της σήμερα.

Ενα παιδί που κατάφερε να ολοκληρώσει σοβαρές μουσικές σπουδές στη Βρετανία, τόσο στο κλασικό τραγούδι όσο και στη διεύθυνση ορχήστρας και την ενορχήστρωση.

«Η κλασική μουσική είναι η μεγαλύτερη επιρροή μου, η αναφορά μου». Προίκα που διακρίνεται στα τραγούδια του πρώτου της προσωπικού δίσκου «Άλλες μέρες» – και ειδικά στα τέσσερα ορχηστρικά κομμάτια – για τον οποίο όλα πέρασαν από τα χέρια της.

Μουσική, στίχοι, ενορχήστρωση. Οπως λέει η ίδια «δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Τα τραγούδια προέκυψαν την στιγμή που ένιωσα να κατασταλάζει μέσα μου το ποια είμαι και ποια είναι η θέση μου στον κόσμο. Βγήκαν σε μια περίοδο που είχα μεγάλη ανάγκη να συνομιλήσω με τον βαθύτερο εαυτό μου».

«Χρόνος πιο ανθρώπινος, λιγότερο μηχανικός… »

Κι αυτές οι «Άλλες μέρες» τι περιγράφουν; Τι ονειρεύεται για το μέλλον, μια νέα τραγουδοποιός, στη δύσκολη εποχή που διανύουμε; «Θα είναι μέρες όπου ο χρόνος που θα χαρίζουμε στον εαυτό μας και στους δίπλα μας θα είναι περισσότερος και ουσιαστικότερος. Πιο ανθρώπινος, λιγότερο μηχανικός και ηλεκτρονικός. Θα είναι μέρες με περισσότερη αλληλεγγύη. Μέρες χωρίς φόβο, μέρες αληθινά δικές μας».

Με την έλευσή της από την Κύπρο στην Ελλάδα, ευτύχισε να συναντηθεί με δυνατούς μαστόρους της μουσικής. Αρχικά, συναυλιακά με τον Μίλτο Πασχαλίδη για αρκετά χρόνια. Ακολούθησε η συνεργασία της με τον Διονύση Σαββόπουλο. «Εχει μια μαγική ικανότητα να παρουσιάζει κάθε φορά διαφορετικά τα τραγούδια του, να τα αναγεννά, να τα ξαναζωντανεύει. Μαθαίνω ακόμα από τον Σαββόπουλο, μ’ ενθουσιάζει η προσοχή του στην παραμικρή λεπτομέρεια, η απόλυτη αισθητική του».

Επόμενη σημαντική συνεργασία, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. «Είναι ένας σπουδαίος ερμηνευτής, ορμητικός αλλά και βαθιά σπαρακτικός στο τραγούδισμά του».

Με τη Φλέρυ Νταντωνάκη διατηρεί μια σχέση βαθιάς συγκίνησης και θαυμασμού. «Είναι η αγαπημένη μου φωνή. Κάποτε φαντάζομαι πως την ώρα που τραγουδούσε τα Λειτουργικά με τον Μάνο Χατζιδάκι στο πιάνο, είμαι μέσα σ’ αυτό το δωμάτιο, παρατηρητής σε μια γωνιά».

Στη σκηνή τουΕl Converto Del Arte

Ρομαντική; «Ρομαντικά αισιόδοξη θα έλεγα, όπως θα χαρακτήριζα και τη μουσική μου. Θέλω να προτείνω το φως μέσα από τα τραγούδια μου».

Αύριο Πέμπτη 17 Μαΐου στη σκηνή του Εl Converto Del Arte στο Μεταξουργείο, παρουσιάζει μια μουσική παράσταση που, μαζί με τα δικά της τραγούδια, θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων επιλογές από Χατζιδάκι, Σαββόπουλο, Lara Fabian, Μαρίζα Κωχ, Μανώλη Ρασούλη «και τραγούδια δημιουργών που γεννήθηκαν σε στιγμές πραγματικής έμπνευσης, τραγούδια που έχουν την αισθητική που μου ταιριάζει».

Φυσικά και κάποια παραδοσιακά κυπριακά τραγούδια, με τα οποία τη δένουν δεσμοί αίματος.

Μαζί της, οι σολίστες Γιώτης Κιουρτσόγλου (μπάσο), Αντρέας Αποστόλου (πιάνο) και Στέφανος Δημητρίου (τύμπανα).