Οπως ήταν φυσικό, το «Solo: A Star Wars Story», η τελευταία γαλαξιακή περιπέτεια του ατελείωτου κύκλου του «Πολέμου των Αστρων», έκλεψε την παράσταση χθες, όγδοη ημέρα του Φεστιβάλ. Παρόντες στην παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στην αίθουσα Lumiere ο σκηνοθέτης Ρον Χάουαρντ και οι ηθοποιοί του: ο Ολντεν Ερενραϊχ στον ρόλο του Χαν Σόλο (τον είχε πρωτοπαίξει ο Χάρισον Φορντ στον «Πόλεμο των Αστρων» και έγινε σταρ), η Εμίλια Κλαρκ, ο Γούντι Χάρελσον και ο Φινλανδός Γιούνας Σουοτάμο, ο οποίος εμφανίστηκε ντυμένος Τσιουμπάκα (ο ρόλος του πιθηκόμορφου συγκυβερνήτη του Σόλο). Η διασκεδαστική αυτή περιπέτεια φαντασίας που παρακολουθεί τα νεανικά χρόνια ενός τυχοδιώκτη του Διαστήματος προτού γίνει γαλαξιακός… επαναστάτης θα ανοίξει στην Ελλάδα την Πέμπτη 25 Μαΐου και ήρθε σε πλήρη αντιδιαστολή με την ατμόσφαιρα «αρρωστημένης» βίας της τελευταίας ταινίας του Δανού Λαρς φον Τρίερ, «The House That Jack Built».
Αν στην πρεμιέρα του «Solo» πολύς κόσμος παρακαλούσε γονυπετής για μία πρόσκληση (την ώρα που η έλευση των συντελεστών στη Lumiere προκαλούσε πανζουρλισμό των φαν), στην επίσημη πρεμιέρα του «The House That Jack Built» την περασμένη Δευτέρα θεατές έφευγαν άρον άρον από την αίθουσα. Προτού καν η διάρκειας δύο ωρών και 35 λεπτών ταινία φτάσει στη μέση, περισσότεροι από 100 θεατές είχαν εγκαταλείψει στα άδεια καθίσματα τον σαδισμό του δανού σκηνοθέτη.
Ο Φον Τρίερ, ο οποίος δεν συμμετέχει στον διαγωνισμό και δεν έδωσε συνέντευξη Τύπου, καταγράφει αχόρταγα κάθε αποτρόπαια πράξη του κεντρικού «ήρωα», που είναι κατά συρροήν δολοφόνος (Ματ Ντίλον). Εμμένει με έναν εκνευριστικό, σχεδόν εμετικό σαδισμό στις λεπτομέρειες του πόνου και της αγωνίας των θυμάτων. Αρκεί μόνο να πούμε πού καταλήγουν τα προσεχτικά κομμένα με νυστέρι στήθη μιας γυναίκας: το ένα σαν κομμάτι λάσπη στο παρμπρίζ ενός αυτοκινήτου και το άλλο μετατρέπεται σε… πορτοφόλι του δολοφόνου. Το αποτέλεσμα είναι ανατριχιαστικό, προβοκατόρικο και εν τέλει άνευ νοήματος.
Μπορεί καμία μέχρι τώρα ταινία να μην έχει ενθουσιάσει, όμως σε ένα φεστιβάλ όπως των Καννών πράγματα γίνονται διαρκώς. Χθες ο οργισμένος μαύρος σκηνοθέτης Σπάικ Λι χρησιμοποίησε πολλάκις τον όρο «motherfucker» για να «φωτογραφίσει» τον αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ επειδή δεν πήρε θέση απέναντι στην περσινή τραγωδία στο Σάρλοτσβιλ και δεν καταδίκασε το γεγονός ότι ο 20χρονος νεοναζιστής Τζέιμς Αλεξ Φιλντς, σε διαδήλωση ακροδεξιών, σκότωσε με το αυτοκίνητό του μία γυναίκα τραυματίζοντας 19 ακόμα ανθρώπους.Εξάλλου, η ταινία για την οποία βρίσκεται εδώ ο Σπάικ Λι, το «BlaKkKlansman» (που μόλις σήμερα απέκτησε και ελληνικό τίτλο, «Η παρείσφρηση») κλείνει με αυθεντικά πλάνα αυτής της τραγωδίας, παρότι το γεγονός δεν έχει άμεση σχέση με αυτήν καθαυτή την πλοκή της ταινίας.
Φεστιβάλ Καννών βέβαια δεν είναι μόνο ταινίες και πολιτικά σχόλια αλλά, κακά τα ψέματα, κυρίως glam. Ενώ αστέρες και μη περπατούν ακούραστα πάνω στο κόκκινο χαλί προκαλώντας ουρλιαχτά από τους παπαράτσι, τα βραβεία Chopard τίμησαν την αυστραλέζα ηθοποιό Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι και τον συνάδελφό της Τζο Αλγουιν ως τα καλύτερα νέα ταλέντα (για την Chopard). Μάλιστα η ηθοποιός που παρέδωσε τα βραβεία στους δύο νέους ήταν η Γερμανίδα Νταϊάν Κρούγκερ, η ίδια νέο, πολλά υποσχόμενο πρόσωπο για την Chopard εν έτει 2003 (στην περίπτωσή της ο οίκος δεν έπεσε έξω, γιατί η Κρούγκερ έχει όντως κάνει θαυμάσια καριέρα και πέρυσι, στο ίδιο φεστιβάλ, απέσπασε το βραβείο ερμηνείας για την ταινία «Μαζί ή τίποτα» του Φατίχ Ακίν).
Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Τέλος, μια είδηση που αφορά την Ελλάδα. Σύμφωνα με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με επιτυχία ολοκληρώθηκε η δράση «Thessaloniki Goes to Cannes» που πραγματοποιήθηκε για δεύτερη συνεχή χρονιά στο πλαίσιο του τμήματος Marché du Film του Φεστιβάλ. Πρόκειται για μια συνεργασία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου με το Φεστιβάλ Καννών μέσω της οποίας άνθρωποι του ελληνικού κινηματογραφικού χώρου και συντελεστές ελληνικών ταινιών που βρίσκονται στο στάδιο της εξέλιξης έρχονται σε επαφή με κορυφαίους sales agents, εκπροσώπους σημαντικών διεθνών φεστιβάλ, παραγωγούς και διανομείς από όλον τον κόσμο, με στόχο οι ταινίες να ολοκληρωθούν και να βρουν τον δρόμο τους στο κινηματογραφικό κύκλωμα. Εφέτος παρουσιάστηκαν πέντε projects -τρεις ταινίες μυθοπλασίας και δύο ντοκιμαντέρ.
