Η αναίρεση, για δεύτερη φορά, εκ μέρους της προέδρου του Αρείου Πάγου Ξένιας Δημητρίου, της αθωωτικής απόφασης του Συμβουλίου Εφετών για τον Ανδρέα Γεωργίου, σύμφωνα με την οποία ο άλλοτε πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ θα δικαστεί για τρίτη φορά κατηγορούμενος για «ψευδή βεβαίωση» εξαιτίας της οποίας η Ελλάδα εμφανίστηκε με διογκωμένο δημοσιονομικό έλλειμμα και γι’ αυτό μπήκε στα Μνημόνια, εγείρει ένα σημαντικό ζήτημα για τη χώρα μας. Εξαιτίας αυτής της δίωξης, η Ελλάδα διασύρθηκε διεθνώς και το ελληνικό Δημόσιο υποχρεώθηκε να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα του Γεωργίου –φυσικά, με νόμο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Το κείμενο της έγκλησης που μας εκθέτει χρεώνει στον εκ νέου κατηγορούμενο όλες τις πράξεις των κυβερνήσεων –ακόμη και την υποχρεωτική αγορά ομολόγων από το Κοινό Ταμείο της Τραπέζης της Ελλάδος την παραμονή του PSI για να κουρευτούν την επομένη.
Ο Γεωργίου, έτσι, υπήρξε και συνεχίζει να είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος, το απαραίτητο θύμα του παραλογισμού που οδήγησε τη χώρα στο να μην μπορεί να δει την πραγματικότητα. Η ταλαιπωρία του είναι αποτέλεσμα της ρητορικής των «αγανακτισμένων» της πλατείας, της ανάδυσης του ακροδεξιού της Ακροδεξιάς και του λαϊκισμού των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, του διχασμού και της παρ’ ολίγον καταστροφής του δημοψηφίσματος…
Ο ίδιος είναι ο αίρων τις δημοσιονομικές ευθύνες της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή αλλά και τα αποτελέσματα των ψεμάτων όσων επωφελήθηκαν πολιτικά από τις συνέπειες της διάσωσης της χώρας, μετά τη διαπίστωση της χρεοκοπίας. Κατά κάποιον τρόπο, έτσι, ο Γεωργίου μετατρέπεται στον έλληνα Ντρέιφους. Οπως ο γάλλος λοχαγός είχε χρησιμοποιηθεί, στα 1895, ως ένοχος κατασκοπείας υπέρ της Γερμανίας, «προαιώνιου εχθρού» της Γαλλίας, με σαθρό κατηγορητήριο αλλά κατόπιν εντολής του υπουργού Στρατιωτικών στρατηγού Μερσιέ, έτσι και ο Γεωργίου μετατρέπεται σε οιονεί ένοχο από ένα σύστημα που θεωρεί ότι τα χρήματα γίνονται στο λεφτόδεντρο και ότι η Δύση επιβουλεύεται την Ελλάδα, το καλύτερο «φιλέτο» του κόσμου. Τι κοινό έχουν Ντρέιφους και Γεωργίου; Ο πρώτος ήταν Εβραίος, ένοχος δηλαδή για τον αντισημιτισμό της εποχής.
Ο Γεωργίου είναι οιονεί ένοχος ως διαπρεπής τεχνοκράτης με πορεία στο εξωτερικό, στερεοτύπως δηλαδή «ευρωλιγούρης», «προσκυνημένος», «γερμανοτσολιάς». Θύμα κι αυτός του ανορθολογισμού, της συνωμοσιολογίας, των προκαταλήψεων. Δυστυχώς για μας, ο Ντρέιφους είναι ένα δικαιωμένο ιστορικό πρόσωπο. Ο Γεωργίου, αντιθέτως, είναι το διαρκές θύμα όχι τόσο συστημάτων εξουσίας, αλλά της συνωμοσιολογίας και του αντιδυτικισμού της πραγματικής ελληνικής κανονικότητας.
