Οσοι εστιάσουν στο γεγονός ότι ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος στα παιδικά του χρόνια ή και μετέπειτα ήταν οπαδός του Ολυμπιακού ασφαλώς θα προσεγγίσουν λάθος τη χθεσινή μεταγραφική κίνηση, η οποία άνετα μπορεί να χαρακτηριστεί από τις πλέον σημαντικές που θα μπορούσαν να γίνουν. Κι αυτό γιατί ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής της εγχώριου πρωταθλήματος τη σεζόν που έληξε πηγαίνει στο Λιμάνι ως άσος πρώτης γραμμής, ως ένας εν ενεργεία διεθνής και ένα στέλεχος που όλοι θα ήθελαν να έχουν στις τάξεις τους. Κυρίως δε ο Λάζαρος πείθει ότι βάζει τον επαγγελματισμό του πάνω από οτιδήποτε οπαδικό, και μια ΠΑΕ αυτό πρέπει να κοιτά. Οι εποχές έχουν αλλάξει. Ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής φροντίζει να προσαρμόζεται εύκολα και αποδίδει τα μέγιστα με οποιαδήποτε φανέλα τον απολαμβάνουμε. Ηταν καθοριστικός στο μεγαλύτερο διάστημα της περιόδου, και μάλιστα ουδέποτε υπέστειλε τη σημαία της αγωνιστικότητάς του, δεν το έκανε ούτε όταν ράγισε το γυαλί ύστερα από το ραντεβού με τον Μελισσανίδη. Με δικά του γκολ σφραγίστηκε ο τίτλος του πρωταθλητή (Χανιά) και επίσης η πρόκριση της ΑΕΚ στον τελικό του Κυπέλλου (απέναντι στη Λάρισα). Οσοι, συνεπώς, πετούν τη σκούφια τους για τον οπαδό Λάζαρο καλά κάνουν. Αλλά θα έπρεπε να πανηγυρίζουν παραπάνω επειδή ο Ολυμπιακός βάζει στο δυναμικό του έναν παίκτη με παραστάσεις μεγάλες, έναν διψασμένο για διακρίσεις μεσοκυνηγό, έναν άνθρωπο, τέλος, ο οποίος όπου πήγε φλέρταρε με κορυφές και κατέκτησε τίτλους. Εχοντας προσφορά που αναγνώρισαν εχθροί και φίλοι.
Αν, τώρα, υπάρχει απορία του στυλ «τι παίκτης είναι ο Λάζαρος», καλό είναι να τον αποκρυπτογραφήσουμε: πρόκειται για αυθεντικό game changer, δηλαδή ένα παιδί με ικανότητα να αλλάξει τον ρου ενός αγώνα με προσωπικές του ενέργειες και βάζοντας τη στάμπα του. Δύο είναι ίσως τα ματς τούτη την περίοδο που έρχονται στη μνήμη μας. Το πρώτο, ευκολάκι. Το περασμένο φθινόπωρο με ένα σαγηνευτικό ημίχρονο κατάφερε να πάρει πάνω του την ΑΕΚ και η διαφαινόμενη ήττα από τον Ολυμπιακό έγινε νίκη με απίστευτη ανατροπή. Τότε αρκετοί κατάλαβαν πως ο Λάζαρος πάει για σεζόν καριέρας. Το δεύτερο, ένα κρύο βράδυ στο ΟΑΚΑ τον περασμένο Φεβρουάριο. Μπήκε ο Χριστοδουλόπουλος ως αλλαγή και ήρθε η ισοφάριση (1-1) στο ματς για το Γιουρόπα Λιγκ απέναντι στην Ντιναμό Κιέβου. Τι επελάσεις. Τι κατά μέτωπον επιθέσεις. Τι εφορμήσεις. Ρεπερτόριο που δεν βρίσκεις συχνά τη σημερινή ημέρα, ένας θυελλώδης, σαν τον βοριά που λυσσομανούσε στο Στάδιο, εξτρέμ. Και άλλωστε, δεν συζητείται ότι από διάφορους ξένους που περνούν και δεν ακουμπούν ο Χριστοδουλόπουλος έχει τις προδιαγραφές να προσφέρει απείρως περισσότερα.
Τελευταία Νέα