Για πολλοστή φορά η παγκόσμια κοινή γνώμη παρακολουθεί σοκαρισμένη το ανελέητο σφυροκόπημα των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας από τους Ισραηλινούς. Οι νεκροί, ανάμεσά τους και πολλά παιδιά, αυξάνονται καταιγιστικά, όπως και οι τραυματίες. Το Ισραήλ για μία ακόμα φορά απαντά δυσανάλογα στις κινήσεις των Παλαιστινίων, οι οποίοι, παρά τις κάποιες διαδηλώσεις στις χώρες της Ευρώπης και τις διαμαρτυρίες και τα ευχολόγια των διαφόρων κυβερνήσεων, είναι τραγικά μόνοι. Αφορμή της νέας αιματηρής τραγωδίας ήταν αρχικά οι διαδηλώσεις των Παλαιστινίων για τα εβδομήντα χρόνια από την εκδίωξή τους από τα εδάφη τους και τις τελευταίες ημέρες για τα εγκαίνια της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ, μετά την απόφαση του Τραμπ για τη μεταφορά της εκεί. Οι διαδηλώσεις βέβαια δεν είναι ειρηνικές. Αλλά προφανώς οι σφεντόνες και οι πέτρες δεν δικαιολογούν μια απάντηση τέτοιας έκτασης και τέτοιας μορφής.
Η επιλογή της βιαιότατης συμπεριφοράς από το Ισραήλ, πέρα από τις τραγικές επιπτώσεις της, αναδεικνύει το αδιέξοδο της πολιτικής του. Ο ασφυκτικός αποκλεισμός και η ολική συμπίεση της Λωρίδας της Γάζας, η επιθετικότατη συνεχής επέκταση των εποικισμών, η προώθηση ενός καθεστώτος απαρτχάιντ για τους Παλαιστινίους και η προκλητική ιδιοποίηση της Ιερουσαλήμ δεν οδηγούν πουθενά παρά στη διαιώνιση της υπάρχουσας κατάστασης της βίας και της ανασφάλειας. Επιπλέον αναβιβάζουν τη Χαμάς και άλλες ακραίες ισλαμιστικές ομάδες σε κύριους εκφραστές της αντίστασης και των συμφερόντων των Παλαιστινίων. Υπονομεύουν και ακυρώνουν αντίστοιχα κάθε συνετή και ορθολογική φωνή στον χώρο των Παλαιστινίων. Η ισραηλινή κοινωνία παραμένει στρατιωτικοποιημένη και αποξενώνεται, εάν δεν έχει αποξενωθεί οριστικά εδώ και πολλά χρόνια, από την ιστορική ηθική του εβραϊκού λαού. Την ηθική του απάτριδος, του εξόριστου, του διωκόμενου ανά τους αιώνες, του θύματος του ανήκουστου Ολοκαυτώματος. Το Ισραήλ με τον τρόπο συγκρότησης και άσκησης της εθνοκρατικής του κυριαρχίας προδίδει την παράδοση ενός λαού που στην ιστορική του διαχρονία δεν υπήρξε διώκτης και θύτης.
Υπάρχει όμως και η πλευρά των Παλαιστινίων. Η κυριαρχία των ισλαμιστών της Χαμάς στο εσωτερικό τους, κυρίως στη Λωρίδα της Γάζας, οι οποίοι όχι μόνο δεν αναγνωρίζουν το κράτος του Ισραήλ αλλά έχουν και ως στρατηγικό στόχο την καταστροφή του, τροφοδοτεί έναν ατελείωτο κύκλο βίας και ταυτόχρονα αναπαράγεται από αυτή. Οι παράλογες και πλήρως αναποτελεσματικές, στρατιωτικά και πολιτικά, επιθετικές ενέργειες των ακραίων ισλαμιστικών οργανώσεων επιφέρουν δυσανάλογα ισραηλινά αντίποινα και μειώνουν τη διεθνή υποστήριξη και αλληλεγγύη. Τα υπέρμετρα αντίποινα των Ισραηλινών ωστόσο και η ολοκληρωτική απελπισία στρατολογούν διαρκώς μαχητές στις φονταμενταλιστικές ομάδες. Δυστυχώς φαίνεται ότι το αιματηρό μέλλον θα διαρκέσει μάλλον πολύ και αρκετές γενιές Παλαιστινίων ακόμα θα ζήσουν μέσα στο δικό τους μίσος, στο μίσος των άλλων και στη φρίκη του πολέμου.
Ο Κώστας Καρακώτιας είναι νομικός και κριτικός βιβλίου
Τελευταία Νέα