Ηταν θέμα χρόνου. Κάποιος κάπου θα έλεγε ότι όχι μόνο ο Σταύρος Θεοδωράκης έχει συναντηθεί δύο φορές με τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά και ότι έχει κλείσει και θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Και γιατί όχι ότι έχει συμφωνήσει να είναι ο υποψήφιος του κόμματος για τον δήμο της Αθήνας, ότι θα πάρει κανά δυο υπουργεία ή ότι θα είναι ο επικεφαλής των συριζαίων ευρωβουλευτών; Ο Θεοδωράκης το ξέρει –στην επικράτεια των fake news δεν υπάρχουν όρια, μπορεί να γραφτεί ή να ειπωθεί οτιδήποτε.
Ο Θεοδωράκης ξέρει ακόμη ότι η πολιτική, ειδικά η άσκηση της πολιτικής από ένα πολιτικό σύστημα εκ φύσεως καχύποπτο, δεν είναι μια υπόθεση καλών προθέσεων. Οτι μια συνάντηση με θέμα τη δημιουργία Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας εκλαμβάνεται ως φιλολογική –και ποιος πρωθυπουργός συναντιέται με έναν αρχηγό κόμματος σαν να είναι το Μαξίμου φιλολογικό σαλόνι; Ηταν θέμα χρόνου επομένως να δει κάποιος να βγαίνει καπνός από το τζάκι του σαλονιού. Κι έπειτα, αφού υπάρχει καπνός, να τρέξει να ανακαλύψει τη φωτιά χωρίς να φοβάται ότι θα τον κάψουν τα fake news: αν είναι να κάψουν κάποιον, θα κάψουν τον ίδιο τον Θεοδωράκη.
Το tweet του Θεοδωράκη με το οποίο εξανίσταται λέγοντας ότι ο δικός του στόχος είναι να ηττηθούν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και ότι επομένως είναι αδύνατον να κατεβεί βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ είναι προϊόν ενός τέτοιου καψαλίσματος. Ο Θεοδωράκης δεν είναι ο ελέφαντας στο δωμάτιο του Κινήματος Αλλαγής –δεν είναι αυτός το βασικό πρόβλημα. Αλλά με τόσα fake news και τόση καχυποψία γύρω, θα αρκεί κι ο καπνός ενός πούρου σε ένα φιλολογικό σαλόνι για να πρέπει να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας γενικώς.
