Είναι το ποδοσφαιρικό δυναμόμετρο που ενεργοποιείται κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Η μέτρηση της ισχύος των συλλόγων, το βάρος της φανέλας, η διαφορετική φιλοσοφία, η ίδια η ιστορία.

Στα 31 του χρόνια ένας ποδοσφαιριστής δεν έχει πολλά περιθώρια λάθους. Αν είναι τυχερός όπως ο Λάζαρος και έχει κρατήσει σερμαγιά ένα σημαντικό κεφάλαιο που περιλαμβάνει καθοριστικά γκολ, εντυπωσιακές ενέργειες και κατάκτηση τίτλου, η επιλογή της επένδυσης θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική γιατί ίσως να είναι και η τελευταία.

Το ποδόσφαιρο δεν έχει μνήμη. Θάφτηκε την ημέρα που γεννήθηκε ο επαγγελματισμός. Οι σύλλογοι σπάνια ανταμείβουν το παρελθόν, κυρίως όταν τα οικονομικά τούς χτυπούν στο νύχι όπως τα στενά σκαρπίνια. Προτιμούν το μέλλον. Είναι πιο φθηνό, πιο ελπιδοφόρο και με ασθενέστερη προσωπικότητα. Το μέλλον δεν διεκδικεί, εκτός κι αν λέγεται Κρόιφ, Μέσι, Μαραντόνα. Είναι πιο ασφαλής επιλογή, πιο χαμηλόφωνη, πιο ερασιτεχνική.

Κυρίως, είναι πιο αθώα. Πιστεύει εύκολα στα μεγάλα λόγια, στις υποσχέσεις, στη φανέλα. Δεν σκέφτεται δεύτερη και τρίτη φορά πριν βάλει τα πόδια στη φωτιά. Είναι ο ρομαντισμός που τον διακατέχει. Νιώθει όπως οι Σταυροφόροι όταν πολεμούσαν στους Αγίους Τόπους.

Είναι αυτή η παραδοξότητα, οι νέοι να έχουν νοοτροπία παλιάς κοπής.

Για όσους παρεκκλίνουν αντιλαμβανόμενοι από νωρίς τους κανόνες του επαγγελματισμού φροντίζει το αφεντικό να πέφτει βαρύς ο πέλεκυς πάνω τους και να τους εξαφανίζει πριν πουν… το Χριστός Ανέστη. Είναι αυτή η τρηματώδης ηθική που χρησιμοποιείται ως χρυσόβουλο για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Κι όταν περνούν τα χρόνια και γίνονται Λάζαροι, μεστώνουν, μαθαίνουν να αντιλαμβάνονται, να ξεχωρίζουν αυτά που πρέπει να κρατήσουν και αυτά που πρέπει να πετάξουν. Είναι η φάση της ωρίμασης που διαρκεί όσο μια ανάσα.

Είναι η στιγμή της δοκιμασίας της γνώσης που αποκόμισε από τον κόσμο του ποδοσφαίρου. Είναι η υπογραφή της παρακαταθήκης της ποδοσφαιρικής του ιστορίας.

Τελευταία Νέα