Οταν τον Οκτώβριο του 2015 το Υπουργικό Συμβούλιο, επί των ημερών διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επέλεγε για τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας τον αρχαιότερο αντιπρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου Νίκο Σακελλαρίου, μετά βεβαιότητας δεν μπορούσε κανείς να… προβλέψει τη χθεσινή ηχηρή παραίτησή του από την ηγεσία του ΣτΕ.
Οι σχέσεις του Σακελλαρίου με την εκτελεστική εξουσία είχαν περάσει μεγάλες εντάσεις τους τελευταίους μήνες. Εντάσεις που μπορεί να ξεκίνησαν με αφορμή τη γνωστή υπόθεση για τις τηλεοπτικές άδειες, αλλά κορυφώθηκαν με τις αποφάσεις του ΣτΕ που εκδόθηκαν υπό την προεδρία του Νίκου Σακελλαρίου και αφορούσαν την υπόθεση για το πόθεν έσχες των δικαστών.
Ο ίδιος ο παραιτηθείς πρόεδρος του ΣτΕ μάλιστα ήταν εκείνος που από το βήμα της γενικής συνέλευσης της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων κατήγγγειλε ωμή παρέμβαση στη Δικαιοσύνη.
«Μετά την τελευταία τοποθέτησή μου ανήμερα της επετείου αποκατάστασης της Δημοκρατίας ήλπιζα να είχε τερματιστεί η στείρα αντιπαράθεση Δικαιοσύνης και κυβέρνησης. Είδα όμως ότι η αντιπαράθεση αυτή αναζωπυρώνεται σήμερα σε αυτή την αίθουσα από τον υπουργό Δικαιοσύνης. Καταγγέλλω από το βήμα αυτό την ωμή παρέμβαση στη Δικαιοσύνη» είχε πει ο Σακελλαρίου προκαλώντας αίσθηση με το «κατηγορώ» που διατύπωσε.
Και είχε προσθέσει πως: «Υποδείξεις δεν δεχόμεθα από πουθενά. Είμαστε σε δύσκολο σταυροδρόμι. Είμαστε στο σκοτάδι που μας έβαλαν τα Μνημόνια. Χρειάζεται ενότητα. Καλώ για τελευταία φορά σε αυτοσυγκράτηση. Τη δημοκρατική νομιμοποίησή μας μας την παρέχει το Σύνταγμα. Δεν θα κάνουμε υποχωρήσεις στην άσκηση των καθηκόντων μας».
Ωστόσο και πρόσφατα, με αφορμή τις αποφάσεις που εκδόθηκαν, κατά πλειοψηφία από το Συμβούλιο της Επικρατείας, για την αντισυνταγματικότητα σχετικά με τις ρυθμίσεις που αφορούν το μάθημα των Θρησκευτικών, οι σχέσεις εκτελεστικής εξουσίας και ΣτΕ βρέθηκαν πάλι στην πρώτη γραμμή της επιακιρότητας. Για την ιστορία, αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Νίκος Σακελλαρίου προήδρευε στον σχηματισμό της Ολομέλειας του ΣτΕ που εξέδωσε τις επίμαχες αποφάσεις. Πηγές μάλιστα εκτός του χώρου της Δικαιοσύνης από την πρώτη στιγμή της επιλογής του είχαν αναφερθεί στην ιδιαίτερη σχέση που έχει ο πρόεδρος του ΣτΕ με την Εκκλησία.