Απουσιάζει, λέει, η Ελλάδα από το Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας. Ε, λοιπόν, ουδέν ψευδέστερον τούτου!
Δεν προκρίθηκαν βεβαίως ο Ολυμπιακός, ο οποίος βγήκε από τη ρουτίνα της τελευταίας δεκαετίας, και ο Παναθηναϊκός που λαχταρά την επιστροφή του στην ελίτ εδώ και έξι χρόνια, αλλά, διάβολε, δεν μείναμε και ρέστοι!
Εχουμε και παίκτη (Κώστας Σλούκας) και προπονητή (Δημήτρης Ιτούδης) και ασίσταντ κόουτς (Ανδρέας Πιστιόλης) και γυμναστή (Κώστας Χατζηχρήστος) και διαιτητή (Ηλίας Κορομηλάς), χώρια ο συρφετός των φιλάθλων, των δημοσιογράφων και των κάθε λογής… ψωνισμένων με την πορτοκαλί μπάλα, που συρρέουν στο Βελιγράδι.
Θα έχουμε επίσης και έντονη εκπροσώπηση στον αυριανό αγώνα ανάμεσα στους νεοσσούς της Ευρώπης και της Κίνας, με τον Τρίσταν Βούκσεβιτς, τον Λευτέρη Μαντζούκα, τον Αναστάσιο Κωστόπουλο και τον Λούκα Τάρλατς, με προπονητές τον Ηλία Ζούρο και τον Γιώργο Λιμνιάτη, οπότε το ελληνικό μπάσκετ δεν θα περάσει στο ντούκου!
Τουτέστιν, είμεθα ωσεί παρόντες εδώ!
Ναι, το αντιλαμβάνομαι (και το ομολογώ κιόλας) ότι καταβάλλω φιλότιμες προσπάθειες να εξωραΐσω την περιρρέουσα θλίψη που προκάλεσε ο αποκλεισμός των Αιωνίων και με τόση πρεμούρα που με κυριεύει στο τέλος θα γίνω σαν τους παπάδες οι οποίοι τη Σαρακοστή βαφτίζουν το ψάρι κρέας.
Ή τόσο πολύ που το παλεύω ώστε στο τέλος θα καταντήσω σαν τον μπακαλόγατο (στο παλιό ανέκδοτο) που ορμηνεμένος από το αφεντικό του για να μην αφήνει κανέναν πελάτη να φεύγει με άδεια χέρια, είπε σε μια κυρία πως «μας τελείωσε το χαρτί υγείας, αλλά έχουμε εξαιρετικής ποιότητος γυαλόχαρτο»!
Πέρα από την πλάκα, ακόμη και πέρα από την ένταση που πάντοτε προκαλεί η παρουσία των ελληνικών ομάδων και των οπαδών τους (πολλώ δε μάλλον ένεκα της αδελφοποίησης του Ολυμπιακού με τον Ερυθρό Αστέρα), η δέκατη παντελής απουσία μας από τη μεγάλη βεγγέρα του Κυπέλλου Πρωταθλητριών είναι δεδομένη και αναπόφευκτη.
Κατόπιν τούτου, σκάσε και σκάβε μέχρι να βρούμε το λαγούμι προς Βιτόρια μεριά!