Κουτοπονηριά

Είναι η ποταπή απομίμηση της εξυπνάδας. Η προσπάθεια του διαβόλου να μας πείσει πως δεν υπάρχει.

Ο νεαρός άνδρας έδειχνε να βιάζεται. Είχε κολλήσει το αυτοκίνητό του πίσω από το προπορευόμενο όχημα, ο οδηγός του οποίου έριχνε νωχελικά τα κέρματα στην ειδική υποδοχή.

Οταν ολοκλήρωσε τη διαδικασία, η μπάρα των διοδίων σηκώθηκε, έβαλε πρώτη ταχύτητα και έφυγε. Μαζί του έφυγε και ο βιαστικός, παρακάμπτοντας τη διαδικασία πληρωμής. Η σειρήνα που ήχησε είχε τόση σημασία ώστε οι υπάλληλοι δεν κούνησαν βλέφαρο. Ηταν η προσαρμογή στην κουτοπονηριά που τους έγινε καθημερινότητα.

Οι κουτοπόνηροι μετέφεραν την τέχνη της απάτης και στο μετρό. Ανοίγουν οι μπάρες με το άγγιγμα της κάρτας που ο συνεπής πολίτης πλήρωσε και μαζί του εισέρχεται και η κακοήθεια.

Στα μνημονιακά χρόνια η κουτοπονηριά θα έπρεπε να αναγορευτεί σε εθνικό μας σπορ.

Χιλιάδες ήταν αυτοί που ψήφισαν στις εκλογές με γνώμονα την ιδιοτέλεια, την υστεροβουλία, την κούφια προσδοκία.

Οι κουτοπόνηροι που πίστεψαν πως συμπληρώθηκαν τα επτά σαββατικά έτη κατά τον Μωσαϊκό Νόμο και θα τους διαγράφονταν τα χρέη.

Οι κουτοπόνηροι που είδαν στο χαμογελαστό πρόσωπο του νεαρού πολιτικού έναν νέο Χαμουραμπί που θα τους απελευθέρωνε από τα δεσμά των πιστωτών. Οι κουτοπόνηροι που ανακάλυψαν τον χαμένο θησαυρό στις γερμανικές αποζημιώσεις και θα έκαναν βουτιές στο χρυσάφι.

Οι ίδιοι κουτοπόνηροι που πιστεύουν πως ζούμε πάνω σε τόσα πετρέλαια και φυσικό αέριο που θα μπορούσαν να μας κάνουν πάμπλουτους, εμάς, τα εγγόνια και τα δισέγγονά μας, αλλά οι ξένοι φροντίζουν να τα κρύβουν.

Οι κουτοπόνηροι που θεωρούσαν τους προηγούμενους εθελόδουλους, υποτακτικούς, «γιέσμεν».

Και τώρα; Τώρα που κλείνουν οι μπάρες, που ήρθαν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, που αυξήθηκαν οι φόροι, που συνεχίζουν να έρχονται τα ραβασάκια του ΕΝΦΙΑ, που θα μειωθούν οι συντάξεις, οι κουτοπόνηροι αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πως έπεσαν και οι ίδιοι θύματα της τέχνης της εξαπάτησης. Ακόμα και στην κουτοπονηριά υπάρχουν διαβαθμίσεις.