«Διαβάστε Ιστορία»

Βασανίστηκα πολύ αναφορικά με το αν θα έπρεπε να διηγηθώ την ιστορία που θα μεταφέρω εν συνεχεία. Αν το κάνω είναι γιατί κατέληξα πως μόνο με τη δημοσιοποίησή της μπορεί να γλιτώσουμε τα χειρότερα στο μέλλον. Αφορά την υπόθεση με το όνομα των Σκοπίων και ειδικότερα το καινούργιο “φασούλι” που ξεφύτρωσε από τη συνάντηση της Σόφιας μεταξύ Τσίπρα – Ζάεφ, ότι το γειτονικό κρατίδιο μπορεί να ονομαστεί “Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ιλιντεν”!

Πέμπτη, θυμάστε, έγινε η συνάντηση, Πέμπτη βράδυ επέστρεψε στην Αθήνα ο Πρωθυπουργός Τσίπρας, λίγο μετά άρχισαν οι διαρροές από το επιτελείο του εδώ κι εκεί –ότι συμφωνήθηκε το όνομα και από τις δυο πλευρές “Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ιλιντεν” θα ονομάζεται πλέον η ΠΓΔΜ, τα κατάφερε ο μεγάλος ηγέτης, εκεί όπου απέτυχαν όλοι οι προηγούμενοι από Ανδρέα και Μητσοτάκη μέχρι Σημίτη και Καραμανλή.

Παρασκευή, πρωί, έχουμε τώρα τη συζήτηση στη Βουλή, για να ενταφιαστεί και επίσημα το σκύβαλο της Novartis. Στο βήμα, ένας έξαλλος Βενιζέλος κατακεραυνώνει την κυβέρνηση για τη σκευωρία και κάπου εκεί, απευθυνόμενος στην κυβέρνηση και στον απόντα, όπως πάντα από τη Βουλή, όταν μιλάει ο Βενιζέλος, Τσίπρα, λέει: “Διαβάστε Ιστορία”, περιγράφοντας πόσο καταστροφική είναι για την Ελλάδα μια λύση με αυτό το όνομα.

Μετά το παίρνουν και οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί, γίνεται ένας ντόρος, κάποιος στο Μέγαρο Μαξίμου, ζητάει ενημέρωση για το τι διάολο είναι αυτά που λέει ο Βενιζέλος και τι σημαίνει “Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ιλιντεν”.

Μεσολαβεί και μία τηλεφωνική επικοινωνία του Πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη, ο οποίος του εξηγεί γιατί δεν μπορούμε να δεχθούμε μια τέτοια ονομασία.

Τα ίδια του λέει και κατά τη συνάντηση που έχουν το πρωί του Σαββάτου στο Προεδρικό Μέγαρο. Του εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι το Ιλιντεν αποτελεί σημείο αναφοράς στις αλυτρωτικές διεκδικήσεις των Σκοπίων και επιπλέον βάζει στο παιχνίδι και τη Βουλγαρία, η οποία έως τώρα απέχει εντελώς από τα τεκταινόμενα. Και εδώ αρχίζουν τα απίθανα. Παρά τις προειδοποιήσεις και παρά την αρχική του θέση να μη συναντηθεί ή να ενημερώσει τους πολιτικούς αρχηγούς (“όποιος μου ζητήσει ενημέρωση θα την έχει”, είχε πει), ο πρόεδρος Τσίπρας κάνει στροφή 180 μοιρών και αποφασίζει να τους τηλεφωνήσει “για να πιάσει κλίμα” μου είπε ένας, “για να τους βολιδοσκοπήσει” μου λέει ένας άλλος (κυβερνητικοί και οι δυο).

Τρώει πόρτα κανονικά όμως από Κυριάκο, Φώφη, Κουτσούμπα, Λεβέντη. Βασική παρατήρηση από όλους είναι το “τι είναι αυτά που κάνεις”. Και βασική προειδοποίηση “μην τολμήσεις, θα μας βρεις όλους απέναντι”.

Μόνο ο επικεφαλής ηγέτης Σταύρος του Ποταμιού τού αφήνει ένα παράθυρο ανοιχτό –“να δούμε συνολικά την πρόταση”, και άλλα τέτοια του είδους “να ‘χαμε να λέγαμε” ο γνωστός Σταύρος.

Στις 11.30′ το πρωί όλα έχουν τελειώσει. Καταλαβαίνει ότι “Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ιλιντεν” δεν περνάει με τίποτε ως όνομα των Σκοπίων και δίνει εντολή να βγει η ανακοίνωση του Μαξίμου που μιλάει για το πόσο ενθαρρύνουμε τα Σκόπια να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση –ήτοι “παπάτζες”.

Παράλληλα, τηλεφωνεί στον Ζάεφ (αυτό δεν γνωστοποιήθηκε ποτέ, κρατήθηκε μυστικό, και δεν καταλαβαίνω γιατί…) και του ανακοινώνει το τέλος του Ιλιντεν.

Στο μεταξύ, ο τύπος αυτός, ο Ζάεφ, που όλοι νομίζουμε ότι είναι ένας αγαθούλης κύριος, αποδεικνύει ότι τον έχει φέρει βόλτα για τα καλά τον Τσίπρα: διότι παρά το τηλεφώνημα που του κάνει ο δικός μας, συνεχίζει τις συναντήσεις του με τους πολιτικούς αρχηγούς της χώρας του, τους ενημερώνει ότι η ελληνική κυβέρνηση συζητάει ως λύση το “Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ιλιντεν”, και όλοι είναι τόσο happy, που στο τέλος των συναντήσεων κάνει δηλώσεις ότι τα νέα είναι καλά, σχεδόν συμφωνήσαμε.

Κι όλα αυτά γιατί; Διότι στη Σόφια, όταν ο πονηρός, μεγάλη γάτα τελικά, Ζάεφ έθεσε για πρώτη φορά στον Τσίπρα μια ονομασία που θα είναι έξω από τις πέντε προτάσεις που περιλαμβάνει το έγγραφο του ειδικού διαπραγματευτή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς, ο δικός μας ούτε που κατάλαβε τι ήταν αυτό που του πρότεινε ο άλλος. Το “Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ιλιντεν” τού φάνηκε ως η λύση!!

Στη λογική ότι η “Μακεδονία”, που έτσι κι αλλιώς θα υπάρχει σε μια σύνθετη ονομασία, θα χαθεί από αυτό το Ιλιντεν. Δεν γνώριζε –και το παραδέχθηκε εδώ στην Αθήνα, το Σάββατο!!! –τι σημαίνει για τους Σκοπιανούς αυτό το όνομα, τι σημαίνει για μας, τι για όλα τα Βαλκάνια. Οτι είναι η επιτομή των αλυτρωτικών διεκδικήσεων των Σκοπίων εις βάρος της Ελλάδας, ότι βάζει τη Βουλγαρία σε θέση προστάτη των σλαβόφωνων της περιοχής, ότι δημιουργεί την αίσθηση πως η Ελλάδα έχει καταλάβει τα εδάφη της Μακεδονίας που δεν της ανήκουν, ότι… ότι…

Γίνεται αντιληπτό; Ο Πρωθυπουργός της χώρας μας πάει να διαπραγματευθεί ένα τέτοιο τεράστιο ζήτημα και αγνοεί τις ιστορικές του πτυχές. Δεν γνωρίζει, εν ολίγοις, την ιστορία της περιοχής.

Κατά τη γνώμη μου, αν υπάρχει ένα ζήτημα σε όλο αυτό, δεν είναι μόνο η χαρακτηριστική άγνοια του Τσίπρα για τις πτυχές του “Μακεδονικού”. Είναι κυρίως αυτή η ευθύνη του που δεν κάλεσε στο τηλέφωνο, αμέσως, τον υπουργό Κοτζιά, αφού δεν ξέρει την τύφλα του από Ιστορία, να του πει αυτός εδώ μου προτείνει ότι θέλει ένα όνομα “Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ιλιντεν,” τι λες κι εσύ;

Αποκλείω παντελώς το γεγονός ο Κοτζιάς να μην γνώριζε τίποτε για την επανάσταση των σλαβόφωνων το 1903, την ημέρα της γιορτής του Προφήτη Ηλία (εξού και το Ιλιντεν), και να μην του έλεγε του Πρωθυπουργού αυτό δεν περνάει, ξέχασε το.. Οπότε τίθεται το ερώτημα για τον ίδιο τον Πρωθυπουργό: πας σε μια τόσο προχωρημένη διαπραγμάτευση χωρίς τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας; Πού πας ρε καημένε Καραμήτρο, πού πας…

Και κάτι τελευταίο, αλλά τόσο ενδεικτικό της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε και τι συμβαίνει όταν την εξουσία κατέχει μια …πραγματικά αριστερή κυβέρνηση όπως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ: ουδείς ευρωπαίος ηγέτης τηλεφώνησε στον Τσίπρα να του πει οτιδήποτε σχετικό με τα όσα συνέβησαν την Παρασκευή και το Σάββατο στην Αθήνα. Ουδείς –και το γνωρίζω καλά, και εκ των έσω αυτό. Του τηλεφώνησε όμως ο Μάικ Πέινς, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, μεσάνυχτα σχεδόν ώρα Ελλάδος. Και προφανέστατα τού ζήτησε να πει το “ναι” σε μια λύση για την ονομασία των Σκοπίων ώστε να μπορέσει το κρατίδιο να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Απ’ όσο κατάλαβα από την ολιγόλογη ανακοίνωση και εξ όσων διέρρευσαν αργότερα από τον μηχανισμό των υπογείων του Μεγάρου Μαξίμου, “όχι” δεν ακούστηκε από το χειλάκι του προέδρου Αλέξη.

Να δεις πώς τους έλεγαν παλιά αυτούς που όλο “ναι” έλεγαν. Πώς τους έλεγαν, μωρέ. Θα το θυμηθώ…