Προεδρικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν χθες στη Βενεζουέλα με τον πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο να ζητεί εξάχρονη θητεία σε μια ψηφοφορία που έχει καταγγελθεί από τους αντιπάλους του ως «στέψη» ενός δικτάτορα, που πιθανότατα θα επιφέρει και άλλες κυρώσεις από τη διεθνή κοινότητα. Με την αντιπολίτευση να μποϊκοτάρει τις εκλογές, δύο από τους πιο δημοφιλείς αντιπάλους του να τους έχει απαγορευθεί η υποψηφιότητα και τους κρατικούς θεσμούς στα χέρια του, ο 55χρονος πρώην οδηγός λεωφορείων αναμένεται να κερδίσει παρότι είναι εξαιρετικά αντιδημοφιλής.
Βασικός αντίπαλος του Μαδούρο είναι ο πρώην κυβερνήτης Χένρι Φαλκόν, ο οποίος ελπίζει σε μια έκπληξη λόγω της οργής των 30 εκατομμυρίων Βενεζουελανών για την οικονομική διάλυση της χώρας. Οι περισσότεροι αναλυτές, πάντως, πιστεύουν πως ο Φαλκόν έχει ελάχιστες ελπίδες, με δεδομένη την τεράστια αποχή και τους συμμάχους του Μαδούρο στην εκλογική επιτροπή. Η συμμετοχή ήταν χαμηλή σε όλη τη χώρα, από το πιο εύπορο Ανατολικό Καράκας μέχρι τα χωριά των Ανδεων κοντά στην Κολομβία. Υπήρχαν βέβαια και κάποιες ουρές σε πιο φτωχικές γειτονιές που αποτελούν προπύργιο της κυβέρνησης. Οι Αρχές διαμόρφωσαν τις λεγόμενες «κόκκινες ζώνες» κοντά στα εκλογικά τμήματα ώστε οι Βενεζουελάνοι να σκανάρουν τις κρατικές «κάρτες της πατρίδας» με τις οποίες λαμβάνουν βοηθήματα όπως κουτιά με τρόφιμα και χρήματα. Ο Μαδούρο υποσχέθηκε «δώρα» σε όσους ψηφίσουν. Οι επικριτές του καταγγέλλουν πως αυτός είναι ένας τρόπος να φοβηθούν οι φτωχοί πολίτες και να στηρίξουν την κυβέρνηση. Ο Φαλκόν ανέφερε πως έχει δεχθεί περισσότερες από 350 καταγγελίες για τις «κόκκινες ζώνες».
Η εικόνα των έρημων δρόμων στις μεγάλες πόλεις δείχνει, σύμφωνα με τους αναλυτές, πως η συμμετοχή στις κάλπες θα είναι πολύ κατώτερη του 80% στο οποίο είχε φθάσει στις προηγούμενες προεδρικές εκλογές το 2013. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Για παράδειγμα οι ακτιβιστές στο δυτικό κρατίδιο Ταχίρα βρίσκονταν επί χρόνια στην πρώτη γραμμή των διαδηλώσεων εναντίον του Μαδούρο και ήταν πρωτεργάτες του μεγάλου κινήματος που στις περσινές βουλευτικές εκλογές οδήγησε στην νίκη της αντιπολίτευσης. Ομως οι νεαροί που ονομάζονται Αντίσταση δεν κατέβηκαν στους δρόμους χθες, κυρίως διότι λόγω της οικονομικής εξαθλίωσης οι περισσότεροι έχουν μεταναστεύσει σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Επίσης, δεν είναι λίγοι εκείνοι που βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα της φυλακής με την κατηγορία ότι επιθυμούν την ανατροπή της κυβέρνησης.
«Επρεπε να φύγω από τη χώρα μου λόγω του διωγμού που υπέστησαν συγγενείς και φίλοι μου και επειδή εκεί δεν υπάρχουν πια δουλειές και πεινούσαμε» λέει στο Ρόιτερ ο 32χρονος Ουίλιαμ Κιντέρο που μετακόμισε στην Κολομβία. Οι μεγάλες διαδηλώσεις του 2014 είχαν ξεκινήσει από την πρωτεύουσα της Ταχίρα, το Σαν Κριστομπάλ, και είχαν επεκταθεί σε όλη τη χώρα. Ενα δεύτερο κύμα διαδηλώσεων ξέσπασε το 2017 και διήρκεσε περίπου 4 μήνες, με αποκορύφωμα την εκλογή τον Ιούλιο της συντακτικής Βουλής που έδινε στο κυβερνών κόμμα απεριόριστες και ανεξέλεγκτες εξουσίες.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η δημοτικότητα του Μαδούρο δεν ξεπερνά το 20% λόγω της οργής των πολιτών για τον ετήσιο πληθωρισμό που ξεπερνά τις 14.000%, τις χρόνιες ελλείψεις τροφίμων και φαρμάκων καθώς και το φαινόμενο του υποσιτισμού που παρατηρείται πια όλο και πιο συχνά.
Τελευταία Νέα