Η Πανωραία και η Ευρυδίκη με τα αρχαιοελληνικά ονόματα, οι κόρες της Κατίνας και του Γιάννη, είναι δύο γυναίκες που με τιμούν με τη φιλία τους. Λαμπρές επιστήμονες, με σπουδαία διεθνή σταδιοδρομία, είναι πάνω απ’ όλα Ιμβριες. Πρόκειται γι’ αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που έχουν κάποιοι. Να αναδύεται η καταγωγή τους με έναν τρόπο που διακριτικά αλλά καθοριστικά επιχρωματίζει συμπεριφορές και προσωπικότητες. Είναι η διαρκής νοσταλγία αυτών που ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους; Ο τρόπος που αναφέρονται στο νησί τους; Τα γλυκά και τα φαγητά που ετοιμάζουν οι φίλες μου;
Το 1962 έφυγαν από το νησί. Τότε που η ελληνική κυβέρνηση δεν ήθελε να χαλάσει τις σχέσεις της με την Τουρκία «για μια χούφτα ψαράδες». Τότε που η Τουρκία έκανε λευκή εθνική κάθαρση κλείνοντας τα ελληνικά σχολεία, φτιάχνοντας στην Ιμβρο φυλακές υψίστης ασφαλείας και εγκαθιστώντας εκεί χιλιάδες Τούρκους. Η Πανωραία πρόλαβε να πάει στο σχολείο του νησιού, η αδελφή της ήταν πολύ μικρή. Απαλλοτριώσαν την προγονική περιουσία με εξευτελιστική αποζημίωση. Ενα γρόσι το στρέμμα, δεκατέσσερα στρέμματα μισή φραντζόλα ψωμί.
Η Ευρυδίκη επισκέφθηκε για πρώτη φορά το νησί τριάντα χρόνια μετά. Ελάχιστα θυμόταν και πίστευε ότι κανείς δεν την θυμόταν. Παιδάκι έφυγε και γύρισε ώριμη γυναίκα. Μια μέρα, μια γιαγιά τη σταμάτησε στον δρόμο. «Τσίρκαινα δεν είσαι εσύ;» τη ρώτησε. Το οικογενειακό τους όνομα είναι Χατζηανδρέου αλλά τους φώναζαν Τσίρκα. Οι Χατζηανδρέηδες είχαν πολύ ωραία φωνή, σαν πουλιά κελαηδούσαν. Και από το «τσιρ τσιρ» του κελαηδίσματος, τους κόλλησε το παρατσούκλι. Οταν ο αδελφός του παππού των δύο κοριτσιών, κουρέας στο επάγγελμα, έφυγε από το νησί για να μην υπηρετήσει στον τουρκικό στρατό, πήγε στην Αίγυπτο και υιοθέτησε το παρατσούκλι ως επίσημο όνομα. Ετσι γεννήθηκε στο Κάιρο ο Στρατής Τσίρκας που το πραγματικό του όνομα ήταν Γιάννης Χατζηανδρέου. Αυτά ξέρω για την Ιμβρο. Και αυτά τα λίγα που ξέρω με κάνουν να νιώθω πολλά περισσότερα.