Αναζήτηση
Τέλη της δεκαετίας του 1830. Ενώ μαίνονται οι επιθέσεις των Τσερκέζων που ψάχνουν την ταυτότητά τους απέναντι στον ρώσο τσάρο, στα σύνορα της ρωσικής αυτοκρατορίας αναδεικνύεται ένας διαφορετικός ήρωας. Ανατρέποντας τους κανόνες ηθικής, εμφανίζεται δυναμικός, συχνά αδυσώπητος. Είναι ένας «Ηρωας του καιρού μας», το βασικό πρόσωπο της παράστασης που βασίζεται στο κλασικό έργο του Μιχαήλ Λέρμοντοφ και ανεβαίνει στο Θέατρο 104 από την ομάδα Lab.oratorium. «Μας συγκίνησε εξαρχής η λέξη “ήρωας”. Σκεφτήκαμε να εξερευνήσουμε τι είναι ήρωας του καιρού μας και αν προκύπτει ο ήρωας από την εποχή ή η εποχή από τον ήρωα. Θέλαμε να δούμε τον άνθρωπο σε συσχετισμό με το περιβάλλον του» αναφέρει ο σκηνοθέτης Βασίλης Καλφάκης.
Στην αυθεντική του μορφή, το έργο του Λέρμοντοφ, το πρώτο ψυχολογικό πεζογράφημα της Ρωσίας, αποτελείται από πέντε αυτοτελείς νουβέλες. Η εκδοχή της ομάδας Lab.oratorium, ωστόσο, επικεντρώνεται στη μεσαία και εκτενέστερη διήγηση με τη μορφή ημερολογίου και ειδικότερα στο κεφάλαιο «Πριγκίπισσα Μαίρη». «Επαληθεύοντας και το όνομα της ομάδας μας, κατά την επεξεργασία του υλικού θέλαμε να σταθούμε σε κάτι που μπορεί να απευθυνθεί σε θεατές. Το κεφάλαιο αυτό δείχνει τι αποτυπώνεται στη μνήμη του ήρωα. Υπάρχει μια δυνατή αίσθηση απεύθυνσης, όπως συμβαίνει δηλαδή στο θέατρο. Εχει έναν έντονα εξομολογητικό χαρακτήρα και αυτός ήταν ο λόγος που μας έκανε να το επιλέξουμε» επισημαίνει ο σκηνοθέτης.
Δουλεύοντας αρκετά στις πρόβες μέχρι να σχηματοποιήσει η ομάδα το υλικό και κάθε ηθοποιός να κατακτήσει τον προσωπικό του τόνο, ως σύνολο καταστάλαξαν σε μια εκδοχή που ανοίγει το φως του έργου στους θεατές. «Το έργο αναφέρεται στη μνήμη κι έχει μια αίσθηση εικόνας, ήχου και αφής. Ο λόγος “κεντάει”, γι’ αυτό ο έβδομος πρωταγωνιστής επί σκηνής είναι ένας μουσικός, ο οποίος φέρνει τους ήχους της ανάμνησης» τονίζει ο σκηνοθέτης.
ΤΟ ΡΙΣΚΟ ΤΟΥ «ΟΧΙ». Υπό αυτές τις συνθήκες, οι Ασημίνα Αναστασοπούλου, Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Βασίλης Καλφάκης, Απόστολος Καμιτσάκης, Δάφνη Νικητάκη και Περσεφόνη Παντοπούλου ανεβαίνουν στη σκηνή για μια προσωπική θεατρική έρευνα. Στόχος τους είναι να αναζητήσουν τις συνθήκες μέσα στις οποίες όλα τα πρόσωπα του έργου συνηγορούν στη γέννηση του ήρωα του καιρού μας, του ανθρώπου που δεν κινείται μόνο υψώνοντας το σπαθί του, αλλά έστω μία φορά κοίταξε και τον ουρανό. «Ηρωας είναι αυτός που καταγράφονται οι ηρωικές του πράξεις ή αυτός που έχει το θάρρος να σταθεί απέναντι στους άλλους και να πει αυτή είναι η αλήθεια –γιατί δεν την παραδεχόμαστε; Εχει απίστευτη ειλικρίνεια. Αν και είναι στη φύση μας να βολευόμαστε, αυτός παίρνει το ρίσκο να πει όχι. Και αυτό είναι μια βαθιά επαναστατική πράξη με όλη την έννοια που κρύβει η λέξη. Ο ήρωας ανεβαίνει προς τα πάνω και λέει πως τον περιμένει εκεί μια άλλη πολιτεία. Συγγενεύει κατά κάποιον τρόπο με τον Οδυσσέα, χωρίς να είναι πονηρός» καταλήγει ο Βασίλης Καλφάκης.
