Κοντεύουν είκοσι χρόνια από τότε που ο (τότε προπονητής της ΑΕΚ) Γιώργος Καλαφατάκης υπερασπιζόμενος την επιλογή του Ρούμπεν Πάτερσον είχε πει μια κουβέντα, το νόημα της οποίας ταιριάζει γάντι στην τωρινή περίσταση…
Ο Πάτερσον δεν είναι ρούκουνας!
Παρομοίως και ο Πάμπλο Λάσο δεν είναι ούτε ρούκουνας, ούτε μάγειρας, ούτε ταβερνιάρης, ούτε… μυρωδιάς, όπως συχνά τον χλευάζει η πιάτσα και δη οι ξερόλες οι οποίοι ευδοκιμούν στην Ελλάδα!
Αντιθέτως ο Λάσο είναι ένας μάγος κι αυτόν τον χαρακτηρισμό δεν τον βγάζω από το μυαλό μου προς χάριν εντυπωσιασμού, αλλά τον μεταφέρω όπως τον άκουσα χθες το πρωί από το στόμα του Μπάνε Πρέλεβιτς, ο οποίος, διάβολε, κάτι παραπάνω ξέρει και μπορεί να εκτιμήσει σε σχέση με τον μέσο γνώστη του μπάσκετ.
Ακόμη και εάν (θεωρηθεί ότι) η κουβέντα του νυν προέδρου του ΠΑΟΚ ενέχει κάποια στοιχεία υπερβολής, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως ο προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης διαχειρίσθηκε με αριστοτεχνικό τρόπο τα πρόσωπα και τις καταστάσεις καθ’ όλη τη σεζόν, με αποκορύφωμα τη σειρά των πλέι οφ κόντρα στον Παναθηναϊκό και το Φάιναλ Φορ στο Βελιγράδι.
Οι Μαδριλένοι ανέβηκαν στον θρόνο πορευόμενοι από τον δύσβατο και κακοτράχαλο δρόμο και λούστηκαν με τη σαμπάνια και τα κομφετί αντιπαλεύοντας θεούς και δαίμονες: το σακάτεμα του Γιουλ, τους επάλληλους σοβαρούς τραυματισμούς, τις έξι μαζεμένες ήττες (σε επτά αγώνες) στον πρώτο γύρο, το μειονέκτημα έδρας, την αιχμαλωσία από τον Παναθηναϊκό στον πρώτο αγώνα των πλέι οφ και δεν συμμαζεύεται…
Επέζησαν όμως όλων των δεινών, καμουφλάρισαν τις αδυναμίες τους, έκτισαν έναν γενναίο χαρακτήρα, δεν έκαναν εκπτώσεις στην αγωνιστική κουλτούρα τους και διάνυσαν όλο τον δρόμο με το δικό τους μπάσκετ, που αποδείχθηκε πιο αποτελεσματικό από εκείνο της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και της Φενέρμπαχτσε.
Ο θρίαμβος της Ρεάλ στο Βελιγράδι προσωποποιήθηκε ως επί το πλείστον στον Λούκα Ντόντσιτς, αλλά και τα δικά του κατορθώματα φέρουν την ηθική αυτουργία του Λάσο…
Τελευταία Νέα