Κάποιοι φοβούνται τις αράχνες, άλλοι τρέμουν τα ύψη και πάει λέγοντας. Εγώ τρέμω και φοβάμαι το οστικό οίδημα των κάτω άκρων στους δρομείς. Σκιάχτηκες και εσύ τώρα, το βλέπω. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ύπουλη κατάσταση. Είσαι υγιής ή τουλάχιστον έτσι αισθάνεσαι. Πας τρέχεις τον Μαραθώνιό σου ή ακόμα χειρότερα το ultra σου και μετά αρχίζει ο πόνος. Εντονος πόνος, συνήθως στην κνήμη. Λες «θα πάρω τα παυσίπονά μου και θα περάσει». Αμ, δε. Εκεί ο πόνος, πόνος. Και δυναμώνει και είναι η ώρα που πρέπει να πας στον ορθοπεδικό σου. Αυτός με τις ειδικές απεικονιστικές μεθόδους (MRI) θα σου πει “οστικό οίδημα”.

Τι είναι αυτό όμως; Τα οστά μας περιβάλλονται από ένα σκληρό περίβλημα, τον φλοιό. Και στο εσωτερικό τους από ένα σπογγώδες υλικό που έχει πολλές πολλές δοκίδες. Ερχεσαι εσύ τώρα και τρέχεις, τρέχεις και σταματημό δεν έχεις. Και αυτές οι δοκίδες φορτίζονται, ζορίζονται και τελικά ραγίζουν. Και αν συνεχίσεις θα προκληθεί και ένα κανονικότατο κάταγμα. Δεν συμβαίνει βέβαια σε όσους τρέχουν αρκετά. Πρέπει να τό ‘χει η… κούτρα σου. Πιο συγκεκριμένα θα συμβεί σε άτομα με οστεοπενία ή οστεοπόρωση, σε άτομα που κάνουν κακή διατροφή ξεχνώντας να φάνε και κάτι άλλο εκτός από πρωτεΐνη και σε όσους το ασβέστιο δεν απορροφάται σωστά.

Τι κάνεις όταν συμβεί; Υπομονή γιατί για κάποιο διάστημα θα πρέπει να εφαρμόσεις τον νόμο της αδράνειας. Εναλλακτικά τις υπόλοιπες μέρες διάβασε το ένθετο της εφημερίδας για τα βιβλία και τον κινηματογράφο.

Το τρέξιμο το ξεχνάς για λίγο καιρό. Μετά όταν σου δώσει το ΟΚ ο γιατρός σου ελέγχοντας πάλι την κατάσταση του οιδήματος απεικονιστικά, ξεκινάς ήπια φόρτιση και βέβαια ανάκτηση της δύναμης που έχασες. Περαστικό θα είναι και αυτό. Ο φόβος για τις αράχνες και τα ύψη ίσως όχι.

Η Κατερίνα Βλαχαντώνη είναι φυσικοθεραπεύτρια και μαραθωνοδρόμος

Τελευταία Νέα