Από τη μία έχουμε τον μαραθώνιο δρόμο. Μια απόσταση 42,195 χιλιομέτρων. Από την άλλη, τον βασιλικό γάμο της Αγγλίας. Το προηγούμενο Σάββατο ο πρίγκιπας Χάρι παντρεύτηκε με δόξα και τιμή (35 εκατομμύρια) την αγαπημένη του Μέγκαν Μαρκλ στο κάστρο του Ουίνδσορ. Πώς όμως συνδέονται αυτές οι δύο διαφορετικές μεταξύ τους καταστάσεις; Αν και λίγοι το γνωρίζουν, το συγκεκριμένο κάστρο είναι υπεύθυνο για την ακριβή απόσταση της κλασικής πια διαδρομής του Μαραθωνίου, ως αφετηρία του αγώνα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1908.
Πριν από τους Αγώνες του Λονδίνου, στους σύγχρονους Ολυμπιακούς, οι δρομείς στον Μαραθώνιο έτρεχαν για περίπου 40 χιλιόμετρα. Αυτή είναι η απόσταση που χώριζε τον Μαραθώνα από το κέντρο της Αθήνας, την οποία και φέρεται να κάλυψε ο αγγελιαφόρος του στρατού των Αθηναίων το 490 π.Χ. ενώ μετέφερε το μήνυμα της νίκης κατά των Περσών. Ολες οι πόλεις που φιλοξενούσαν λοιπόν τους Αγώνες μέχρι το Λονδίνο έστηναν μια διαδρομή περίπου σ’ αυτά τα χιλιόμετρα, χωρίς βέβαια να μετρούν με ακρίβεια.
Στη βρετανική πρωτεύουσα, ωστόσο, το 1908 άλλαξαν τα δεδομένα του Μαραθωνίου. Μιας και η βασιλική οικογένεια ήθελε να απολαύσει από το μπαλκόνι της την προσπάθεια των αθλητών, οι διοργανωτές του αγωνίσματος επέκτειναν τη διαδρομή στα 42.195 μ. μέχρι την αυλή του κάστρου, για να ικανοποιήσουν την απαίτηση των νεαρών πριγκίπων και πριγκιπισσών. Επισήμως, βέβαια, η απόσταση των 42.195 μ. κατοχυρώθηκε το 1924 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.
Εκκίνηση μπροστά στο Κάστρο
Η βασιλική οικογένεια που έφερε πιο κοντά της τον Μαραθώνιο, έπαιξε ρόλο και στη διοργάνωση του Λονδίνου πριν από λίγες εβδομάδες. Η βασίλισσα Ελισάβετ έδωσε την εκκίνηση του αγώνα μπροστά από το κάστρο του Ουίνδσορ. Οι δρομείς είχαν την ευκαιρία να δουν την 92χρονη μονάρχη από μόνιτορ. Εκατόν δέκα χρόνια νωρίτερα, η γιαγιά της πριγκίπισσα Μαίρη είχε βρεθεί στην αντίστοιχη θέση, εκκινώντας τον Μαραθώνιο από την ανατολική βεράντα του κάστρου. Ο πρίγκιπας Χάρι έδωσε το «παρών» στον τερματισμό του αγώνα, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, κι έκανε τις απονομές των νικητών.
Πέρα από τις προφανείς ιστορικές συνθήκες που συνδέουν τον σύγχρονο μαραθώνιο δρόμο με τον βασιλικό γάμο, υπάρχει και ο αμερικανικός παράγοντας που συνέβαλε από τη δική του πλευρά. Οπως η Μέγκαν Μαρκλ έγινε η πρώτη Αμερικανίδα που παντρεύτηκε μέλος της βρετανικής οικογένειας, έτσι και ο πρώτος νικητής του Μαραθωνίου του 1908 Τζόνι Χέιζ προερχόταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η νίκη του Χέιζ έφερε μεγάλη δόση παρασκηνίου, μιας και στην πραγματικότητα έκοψε το νήμα του αγώνα δεύτερος, πίσω από τον Ιταλό Ντοράντο Πιέτρι. Ο Πιέτρι, ωστόσο, έπαθε καρδιακή προσβολή στο τέλος της διαδρομής. Μπαίνοντας στο στάδιο Γουάιτ Σίτι με μεγάλο προβάδισμα έναντι των αντιπάλων του, έστριψε και πήρε λάθος πορεία στον στίβο. Στη συνέχεια κατέρρευσε και σηκώθηκε πέντε φορές μπροστά σε 100.000 θεατές. Μια μικρή ομάδα ανθρώπων του αγώνα τον ακολούθησε σ’ αυτή την επίπονη πορεία του, τον σήκωνε και τον βοηθούσε να ξανασταθεί στα πόδια του πολλές φορές. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν προβλεπόταν από τους κανονισμούς «Ηταν αδύνατο να τον αφήσουμε σωριασμένο», δικαιολογήθηκαν αργότερα. «Φαινόταν έτοιμος να πεθάνει μπροστά στη βασίλισσα Αλεξάνδρα!»
Λέγεται πως τελικά χρειάστηκε ο Πιέτρι δέκα λεπτά για να κάνει τα τελευταία 350 μέτρα του Μαραθωνίου, με χρόνο 2.54.46. Ο Τζόνι Χέιζ είχε χρόνο 2.55.18, αλλά οι Αμερικανοί έκαναν ένσταση για τη βοήθεια που παρείχαν οι διοργανωτές στον Ιταλό. Οι ελλανοδίκες έκαναν δεκτό το αίτημά τους και έδωσαν το πρώτο βραβείο στον Αμερικανό. Ωστόσο και ο Πιέτρι έγινε παγκόσμιος ήρωας για το κουράγιο που έδειξε σερνόμενος μέχρι τον τερματισμό. Μετά από πρόταση ενός αρθρογράφου της βρετανικής εφημερίδας «Daily Mail», η βασίλισσα Αλεξάνδρα του απένειμε σε ειδική τελετή ένα ασημένιο κύπελλο για το κουράγιο που επέδειξε. Το όνομα του αρθρογράφου ήταν Αρθουρ Κόναν Ντόιλ. Ναι, ο «πατέρας» του Σέρλοκ Χολμς.