Λίγοι θυμούνται πως μετά την εισβολή του Ιβάν Σαββίδη, των ανδρών της προσωπικής του ασφάλειας και του Λούμπος Μίχελ στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας, κατά τη διάρκεια του ματς ΠΑΟΚ – ΑΕΚ, ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Θεσσαλονίκης Λάμπρος Τσόγκας είχε προχωρήσει σε κατεπείγουσα έρευνα για την υπόθεση –ήταν 11 Μαρτίου. Δυόμισι μήνες αργότερα, χθες δηλαδή, έγινε γνωστό ότι ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ και όλοι οι υπόλοιποι θα βρεθούν στο εδώλιο του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης αντιμετωπίζοντας για τη συγκεκριμένη υπόθεση κατηγορίες που αφορούν παραβάσεις του αθλητικού νόμου. Η ημερομηνία εκδίκασης της υπόθεσης δεν έγινε γνωστή, αλλά όλα είναι θέμα χρόνου.

Εξέλιξη

Δεν υπάρχει στην είδηση η παραμικρή έκπληξη. Τη σημειώνω ώστε να μπορεί ο προπονητής του ΠΑΟΚ Ραζβάν Λουτσέσκου να επικαλείται τη συγκεκριμένη εξέλιξη στις επόμενες συνεντεύξεις που θα δώσει. Μέχρι τώρα έχει ισχυριστεί ότι ο ΠΑΟΚ έχασε το πρωτάθλημα με τρόπους που θύμισαν όσα γίνονταν στη φασιστική Γερμανία (!) και ότι η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός συνασπίστηκαν για να του πάρουν τον τίτλο. Πλέον μπορεί να χρησιμοποιεί τον Σαββίδη ως θύμα (!) δικαστικών διώξεων και να βάλει και την Εισαγγελία Θεσσαλονίκης στον μεγάλο συνασπισμό που έγινε για να χάσει η ομάδα του τον τίτλο.

Απεργία

Γελάω με όλα αυτά, παραδέχομαι όμως ότι ο Λουτσέσκου έχει σκηνοθετήσει όλη αυτή την κλάψα με καταπληκτικό τρόπο, δικαιώνοντας όσους πιστεύουν ότι το «Ρουμάνος είναι επάγγελμα»! Δεν θυμάμαι ποιος έχει πρωτοπεί τη φράση, αλλά είχε ακουστεί όταν κάποτε η ΕΠΟ είχε φέρει προπονητή τον Ανχελ Ιορντανέσκου, που είμαι βέβαιος πως τον συμπατριώτη του θα τον θαύμαζε. Κανένας προπονητής τα τελευταία χρόνια δεν έχει τιμήσει τα λεφτά που παίρνει από μια ομάδα όσο ο Λουτσέσκου. Το μόνο που του απομένει είναι όταν ξεκινήσει η δίκη του Σαββίδη, να κάνει έκκληση στη διεθνή κοινότητα να επέμβει υπέρ του δημοκρατικού δικαιώματος της εισβολής στο γήπεδο με όπλα. Αν και τον Λουτσέσκου τον έχω ικανό ακόμα και για απεργία πείνας, γιατί φανερά η διαμαρτυρία τον διασκεδάζει…

Προδότης

Το τι έχουν στο μυαλό τους οι άνθρωποι και πώς αντιδρούν δεν είναι ποτέ απλό κι εύκολο να το καταλάβεις. Για παράδειγμα, στην ΑΕΚ τα βάλανε με τον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο γιατί πρόδωσε την Ενωση, επειδή προτίμησε μια ομάδα που του έδωσε περισσότερα χρήματα, αλλά δεν έχουν κανένα πρόβλημα να πάρουν τον Γιάννη Φετφατζίδη, που λέει ότι περιμένει μια πρόταση από τον Ολυμπιακό κι αν δεν του γίνει, τότε μπορεί και να πάει στην ΑΕΚ! Ο μεν Χριστοδουλόπουλος είναι προδότης γιατί κοίταξε το μέλλον του, ο δε Φετφατζίδης που λέει φόρα παρτίδα ότι η ΑΕΚ είναι μια δεύτερη επιλογή του είναι ένας κύριος…

Παραμονή

Η εβδομάδα που διανύουμε έπρεπε να είναι η πιο κρίσιμη για τον Παναθηναϊκό, αφού υπάρχουν δύο προγραμματισμένες συνεδριάσεις στις οποίες θα κριθεί η παραμονή της ομάδας στην κατηγορία. Η Επιτροπή Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου που θα συνεδριάσει πρώτη, σήμερα, πρέπει να εισηγηθεί στο ΔΣ της ΕΠΟ, που θα συνεδριάσει την Παρασκευή, την αλλαγή των κανονισμών για τις μη αδειοδοτημένες ομάδες –αν αυτό συμβεί, ο ΠΑΟ, και αν δεν πάρει άδεια, δεν υποβιβάζεται. Τίποτα δεν θα είναι απλό, αλλά από τη στιγμή που ο Σαββίδης είπε πως θα σώσει τον Παναθηναϊκό, η αγωνία είναι μικρότερη. Δεν υπάρχει επίσης καμία αγωνία πλέον για την υπόθεση του Ταϊλανδού Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ: νομίζω ότι όλα είναι πλέον απλά. Σε κάθε μπλεγμένη ιστορία η ορθότερη εξήγηση είναι η απλούστερη.

Ρέστης

Ποιον Ελληνα γνωρίζει ο Ταϊλανδός; Τον Βίκτωρα Ρέστη και όπως αποδείχτηκε κανένα άλλο. Ποιος τον έφερε στην Ελλάδα; Αυτός που τον γνωρίζει. Ποιος ψάχνει μια λύση για τον Παναθηναϊκό; Ο ξάδερφος του Πρωθυπουργού Γιώργος Τσίπρας. Τι είναι πιο πιθανό, να έβρισκε έναν επιχειρηματία στην Ταϊλάνδη ή στην Ελλάδα; Εγώ λέω στην Ελλάδα. Θα εμπιστευόταν ο Γιάννης Αλαφούζος έναν Ταϊλανδό που εμφανίζεται ως ενδιάμεσος ενός fund; Δύσκολο. Εναν έλληνα εφοπλιστή και επιχειρηματία; Πολύ πιο εύκολα.

Απλό

Αφήνοντας στην άκρη την Pan Αsia, τον μάνατζερ Ζάχαβι, τον τεχνικό διευθυντή Αβραάμ Γκραντ και ένα σωρό άλλα παράξενα που διακινήθηκαν, η ιστορία μοιάζει απλή. Ο Γιώργος Τσίπρας μίλησε με τον Ρέστη και του πρότεινε να πάρει τον ΠΑΟ. Ο εφοπλιστής, που δεν ήθελε να δυσαρεστήσει την κυβέρνηση, είπε ότι θα το σκεφτεί και ότι θα ήθελε να δει τα οικονομικά της ΠΑΕ. Αν εμφανιζόταν ο ίδιος, θα συνέβαινε ό,τι και με τον Σπύρο Θεοδωρόπουλο, που είχε ενδιαφερθεί για τον ΠΑΟ πριν από λίγους μήνες: θα έπεφταν πάνω του οι πάντες και θα του ζητούσαν να βάλει λεφτά και να προχωρήσει, γιατί η ομάδα τον έχει ανάγκη, πνίγεται στα χρέη κ.τ.λ. Ο Ρέστης φώναξε τον Παϊρότζ για να θολώσει λιγάκι τα νερά: είχε ορθά εκτιμήσει ότι οι έλληνες αθλητικογράφοι, που αγαπάνε τις ιστορίες με πλούσιους από το εξωτερικό, θα έκαναν τόση φασαρία γράφοντας για Ταϊλανδούς και funds, ώστε αυτός θα μπορούσε να διαπραγματευτεί με τον Αλαφούζο χωρίς πρόβλημα. Η παρουσία του Παϊρότζ βόλευε και την ΠΑΕ: ο Αλαφούζος κέρδισε χρόνο, κατάφερε να βρει στη Λίγκα ψήφους για τις αλλαγές των κανονισμών, έφερε πίσω τον Νίκο Νταμπίζα και προχωρά στον σχεδιασμό ενός Παναθηναϊκού με μικρό μπάτζετ, που στόχο θα έχει του χρόνου την παραμονή στην κατηγορία και την οικονομική του εξυγίανση. Εκτός αν υπάρχει κανείς να βάλει χρήματα και να τον αποκτήσει τώρα –αλλά μόνο ο Παϊρότζ έχει εμφανιστεί.

Δισταγμός

Αυτή, νομίζω, είναι η ιστορία και είναι απλή. Ο Αλαφούζος έχει μιλήσει με τον Ρέστη. Ισως, με τις ευλογίες της κυβέρνησης, υπήρξε και μια αρχική συμφωνία, αλλά ο Ρέστης διστάζει. Τον δισταγμό τον καταλαβαίνεις από το ότι ο οικονομικός έλεγχος της ΠΑΕ γίνεται εξ αποστάσεως, αλλά και από το ότι δεν έχει εμφανιστεί στον ΠΑΟ κανένας άνθρωπος του υποψήφιου νέου αφεντικού όλες αυτές τις μέρες. Επίσης πιστεύω πως ούτε ο Ρέστης έχει πρόβλημα με τον Νταμπίζα, ούτε ο Νταμπίζας με τον Ρέστη. Αν το deal ολοκληρωθεί, ο Νταμπίζας θα δουλέψει για τον Ρέστη, αν όχι, θα δουλέψει για τον Αλαφούζο: το πράγμα είναι απλό.

Δώνης

Ακόμα πιο απλή είναι η απάντηση στην ερώτηση τι θα γίνει στη συνέχεια. Ο Αλαφούζος προχωρά κανονικά στον σχεδιασμό του Παναθηναϊκού της νέας χρονιάς: μετά τον Νταμπίζα θα προσλάβει ως προπονητή και τον Γιώργο Δώνη. Αν ο Ρέστης θέλει να μπει στην ΠΑΕ, χρειάζεται ένα ποσό γύρω στα 30 εκατομμύρια για να ξεκινήσει. Με ή χωρίς ταϊλανδούς, ισραηλινούς μάνατζερ, πανασιατικά funds κ.τ.λ., κ.τ.λ.