Ενας αόρατος πόλεμος. Μια ανελέητη σύγκρουση μεταμορφωμένη σε πολιτική που φορά κοντά παντελονάκια. Ουκρανοί εναντίον Ρώσων, στην κουίντα του Τσάμπιονς Λιγκ.
Τα πρώτα τροχιοδεικτικά έφυγαν από την πλευρά των διοργανωτών. Δεν επιτρέπουν στους ρώσους δημοσιογράφους που στο πρόσφατο παρελθόν είχαν ταξιδέψει στην Κριμαία να καλύψουν το κορυφαίο ποδοσφαιρικό ραντεβού.
Η αντίδραση ήρθε πολύ γρήγορα από τη ρωσική πλευρά. Παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις των διοργανωτών προς την UEFA να μην τοποθετηθούν μπάνερ της Gazprom σε κεντρικά σημεία του Κιέβου, τη Δευτέρα 21 Μαΐου οι Ουκρανοί είδαν το σύμβολο της ρωσικής κυριαρχίας στην ενέργεια στη fan zone.
Η ουκρανική κυβέρνηση είχε πάρει την υπόσχεση πως η παρουσία της Gazprom θα περιοριζόταν στο Ολιμπίνσκι. Η ρωσική εταιρεία ωστόσο είναι από τους κύριους χορηγούς του Τσάμπιονς Λιγκ και για τους γραφειοκράτες της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας το χρώμα του χρήματος κερδίζει πάντοτε την πολιτική.
Ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ αποτελεί το σύμβολο του ποδοσφαιρικού καπιταλισμού. Αυτός καθαυτός ο αγώνας είναι ένα επικοινωνιακό ξέφωτο για τους φίλους του αθλήματος που εξακολουθούν να πιστεύουν τις όμορφες ιστορίες του ποδοσφαίρου. Η απόφαση του Πλατινί να μετατοπιστεί ο τελικός χρονικά κατά τρεις ημέρες, από Τετάρτη σε Σάββατο, ήταν στην πραγματικότητα η τόρευση του ποδοσφαίρου από ένα άθλημα σε μία μηχανή παραγωγής χρημάτων.
Ηταν το τελευταίο κομμάτι του παζλ της εικόνας που ξεκίνησε με την αντικατάσταση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών από το Τσάμπιονς Λιγκ. Ακόμα και το όνομα αποκαλύπτει την απάτη. «Πρωτάθλημα Πρωταθλητών». Η φιναλίστ Λίβερπουλ δεν έχει τίτλο σε εποχή Πρέμιερ Λιγκ. Η κάτοχος Ρεάλ έχει κατακτήσει δύο φορές τη Λα Λίγκα από το 2010 και τρεις φορές το Τσάμπιονς Λιγκ. Για ποιο «Πρωτάθλημα των Πρωταθλητών» μιλάμε; Αν είχε το θάρρος η UEFA, έπρεπε να αποκαλεί τη διοργάνωση «Πρωτάθλημα Πρωταθλητών στα Εσοδα». Γι’ αυτό ακριβώς έγινε μεγάλο το σεντόνι που κουνιέται στο κέντρο του γηπέδου: για να σκεπάζει τέτοιες λεπτομέρειες.