Χαρακτηρίζει την όλη διαδικασία για τη Novartis «παρωδία» και αιτιολογεί γιατί το κόμμα του αποχώρησε από τη Βουλή. Είναι κάθετα αντίθετος με οποιαδήποτε λύση για την ονομασία των Σκοπίων που θα έχει ως γνώμονα την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ, θεωρεί ότι η πόλωση μεταξύ προόδου – συντήρησης μυρίζει ναφθαλίνη, ενώ βλέπει ότι υπάρχει κάλυψη της φασιστικής βίας, που οδήγησε στην επίθεση εναντίον του Μπουτάρη και προσθέτει πως η ομόθυμη καταδίκη τέτοιων πράξεων δεν μπορεί να γίνει «πλυντήριο» για το αστικό πολιτικό σύστημα.
Σε σχέση με την υπόθεση Novartis, γιατί αποχωρήσατε από τη Βουλή;
Επειδή ακριβώς πιστεύαμε ότι θα πρέπει να διαλευκανθεί με όλους τους τρόπους, γι’ αυτό και αποχωρήσαμε από μια διαδικασία-παρωδία, που ήταν μόνο για εντυπωσιασμό και αποπροσανατολισμό. Το ΚΚΕ κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις από την πρώτη στιγμή στην Επιτροπή, προκειμένου να γίνει κάτι ουσιαστικό. Προτείναμε να υπάρχει έρευνα των παραγραφόμενων αδικημάτων που θα μπορούσαν να δώσουν στοιχεία, αλλά και εξέταση των ανώνυμων μαρτύρων. Η κυβερνητική πλειοψηφία τα απέρριψε με αστείες νομικές προφάσεις. Και σε αυτό διευκολύνθηκε και από τα άλλα κόμματα, που ήθελαν να στήσουν το δικό τους σόου.
Σε ένα άλλο επίκαιρο ζήτημα, το Ονοματολογικό των Σκοπίων, δεν πετάτε την μπάλα στην εξέδρα με το να επικαλείστε συνεχώς πως οποιαδήποτε λύση θα έχει ως γνώμονα το ΝΑΤΟ θα είναι μια λύση αρνητική;
Επίσης πάγια θέση μας είναι να φύγει το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια, γιατί είναι παράγοντας αποσταθεροποίησης, αλλαγής συνόρων, υποδαύλισης εθνικισμών. Και αυτό το έχουμε ζήσει. Οπως επίσης πάγια θέση μας είναι ότι η όποια σύνθετη γεωγραφική ονομασία θα πρέπει να στηρίζεται σε πλήρη απάλειψη του αλυτρωτισμού από το Σύνταγμα της γειτονικής χώρας και ακύρωση της ανιστόρητης θεωρίας περί μακεδονικού έθνους. Βλέπετε να επιτυγχάνεται τίποτα από αυτά; Το αντίθετο. Μεθοδεύεται το κλείσιμο με απροκάλυπτη παρέμβαση των Αμερικανών και της ΕΕ και με την προθυμία της κυβέρνησης, που έχει γίνει ο καλύτερος σημαιοφόρος τους, προκειμένου η ΠΓΔΜ να μπει στη λυκοσυμμαχία του ΝΑΤΟ. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα και το ΚΚΕ έχει υποχρέωση να προειδοποιήσει τον λαό για τους μεγάλους κινδύνους που ελλοχεύουν.
Η Ελλάδα ολοκληρώνει το πρόγραμμα το καλοκαίρι. Μήπως αυτό είναι αναμφισβήτητα μια θετική χαραμάδα;
Η τυπική ολοκλήρωση του προγράμματος το καλοκαίρι δεν σημαίνει και έξοδο από τα Μνημόνια. Αυτό δείχνουν η εφαρμογή των συμφωνηθέντων, η διατήρηση και η ενίσχυση των αντιλαϊκών μέτρων, η δημοσιονομική προσαρμογή με ματωμένα πλεονάσματα δίχως τέλος για τον λαό. Στην ίδια ρότα το κυβερνητικό αναπτυξιακό σχέδιο για την επόμενη μέρα κλείνει και την πιο μικρή χαραμάδα για την ανάκτηση των απωλειών του λαού, ενισχύει την εργασιακή ζούγκλα γιατί έχει ανοίξει διάπλατα τις πόρτες για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων. Και είναι αφέλεια να πιστέψει κανείς ότι οι διάφορες προεκλογικές ανέξοδες υποσχέσεις, που αρχίζει ήδη να διατυμπανίζει η κυβέρνηση, με κριτήριο τα κέρδη των μονοπωλίων, θα οδηγήσουν στην ευημερία των ανθρώπων του μόχθου.
Πώς εκτιμάτε ότι θα αναδιαμορφωθεί το πολιτικό σκηνικό μετά το καλοκαίρι; Π.χ. παρακολουθείτε αυτά που συντελούνται στην Κεντροαριστερά;
Ο ελληνικός λαός πρέπει να είναι κουμπωμένος σχετικά με τις διεργασίες για την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού η οποία, βέβαια, στόχο έχει να εγκλωβίσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε ανώδυνα για το σύστημα κανάλια. Για παράδειγμα, είναι σε εξέλιξη η προσπάθεια ανάμεσα στον διπολισμό – δικομματισμό των ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ που δεν θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν αυτοδυναμία, να διαμορφωθεί ένα ακόμη κόμμα-μπαλαντέρ ανάμεσα στους δύο πόλους που θα ‘ρθει να συμπληρώσει ένα κυβερνητικό σχήμα συνεργασίας. Γι’ αυτόν τον ρόλο προορίζεται η ονομαζόμενη Κεντροαριστερά του ΠΑΣΟΚ που προσπαθεί να αναβαπτιστεί ως Κίνημα Αλλαγής, για να κάνει τον λαό να ξεχάσει τις τεράστιες ευθύνες του ΠΑΣΟΚ. Βέβαια, η διαπάλη στο εσωτερικό του Κινήματος Αλλαγής για το ποιος θα είναι ο μελλοντικός κυβερνητικός εταίρος, ο ΣΥΡΙΖΑ ή η ΝΔ, καλά κρατεί.
Από τη διαίρεση προοδευτικό – συντηρητικό, που θα οξυνθεί, πιέζεται το ΚΚΕ;
Το ξεφτισμένο «πρόοδος – συντήρηση», που ξέθαψαν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ από κάποιο μπαούλο, για να κρύψουν τη στρατηγική τους σύμπλευση, μυρίζει ναφθαλίνη. Ας απαντήσουν πρώτα: Τα μνημόνια που τσάκισαν δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών, τα οποία έχουν την υπογραφή και των δύο, τι είναι; Πρόοδος ή συντήρηση; Οι όρκοι στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και των δύο είναι πρόοδος; Η πραγματική διαχωριστική γραμμή στην κοινωνία είναι ταξική. Από τη μια οι πολλοί που δίνουν καθημερινή μάχη για τα αυτονόητα και είναι εργάτες, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες και αγρότες, νέοι και γυναίκες των λαϊκών οικογενειών και από την άλλη οι λίγοι που ζουν στη χλιδή γιατί καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν οι πολλοί. Πρόοδος το 2018 είναι όλοι οι εργαζόμενοι να έχουν σταθερή δουλειά με δικαιώματα, να απαλλαγούν από τον εφιάλτη της ανεργίας, να εργάζονται λιγότερες ώρες απολαμβάνοντας καλύτερο επίπεδο ζωής. Κι αυτό μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ.
Μήπως υπάρχει κοινό έδαφος με άλλες δυνάμεις σε ζητήματα όπως η ακύρωση των πλειστηριασμών;
Η ακύρωση των πλειστηριασμών των λαϊκών κατοικιών, που το επόμενο διάστημα θα πάρουν τη μορφή χιονοστιβάδας, είναι κοινό έδαφος πάλης όλων των εργατικών – λαϊκών οικογενειών και πρέπει να είναι στο επίκεντρο της πάλης των εργατικών σωματείων, των συλλόγων των αυτοαπασχολουμένων, των αγροτικών συλλόγων, των λαϊκών επιτροπών στις γειτονιές μαζί με όλα τα υπόλοιπα ζητήματα που αφορούν τη ζωή της λαϊκής οικογένειας. Μέσα στο κίνημα μπορούμε να συμβάλουμε όλοι, ασχέτως το τι είχε ψηφίσει ο καθένας τα προηγούμενα χρόνια, ανεξάρτητα από το αν νιώθει «αριστερός» ή «δεξιός». Εχουμε στραμμένη την προσοχή μας στις διεργασίες μέσα στο κίνημα, οι οποίες μπορούν να συμβάλουν στη μαζικοποίηση των σωματείων, στην προσέλκυση στον αγώνα, στη δράση νέων εργαζομένων με γραμμή ρήξης και σύγκρουσης με τον πραγματικό αντίπαλο, το σύστημα και την εξουσία του.
Ποιοι είναι οι επόμενοι σταθμοί του ΚΚΕ;
Σήμερα είναι κρίσιμο η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να μπορούν να δουν το «νήμα» που συνδέει τις εξελίξεις τόσο μέσα, όσο και έξω από τη χώρα. Να χρεώσουν στην κυβέρνηση και την άρχουσα τάξη, όχι μόνο το ότι οι εργαζόμενοι, οι οποίοι μάτωσαν για την κρίση, τώρα θα ματώνουν και για την όποια ανάκαμψη, αλλά και την εμπλοκή της Ελλάδας στους επικίνδυνους πολιτικοστρατιωτικούς σχεδιασμούς στην περιοχή. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα. Να ενωθούν σε μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία οι εργατοϋπάλληλοι, οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες και αγρότες για να αντισταθούμε στα μέτρα, να βάλουμε φρένο στα επόμενα, να διεκδικήσουμε ανακούφιση από τα σημερινά οξυμμένα προβλήματα, αλλά και για να διαμορφώσουμε προϋποθέσεις μιας ριζικής ανατροπής, που όλοι μας βλέπουμε ότι χρειάζεται.
Αλήθεια, πώς είδατε τις πρόσφατες επιθέσεις κατά του Γιάννη Μπουτάρη; Υπάρχει ηθικός αυτουργός;
Δεν ξέρω αν υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί για το συγκεκριμένο περιστατικό, πάντως υπάρχουν διάφοροι που έχουν προσφέρει κάλυψη στη φασιστική βία. Και στελέχη της ΝΔ που εμφανίστηκαν ξανά με αντικομμουνιστικό, αντιδραστικό λόγο, όπως και όσοι ανέχθηκαν τους Ναζί στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία. Και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που παλιότερα συναγελάζονταν στις πλατείες των αγανακτισμένων και πρόσφατα φωτογραφίζονταν μαζί τους σε διάφορες εκδηλώσεις. Συνεπώς, η ομόθυμη καταδίκη τέτοιων πράξεων δεν μπορεί να γίνει «πλυντήριο» για το αστικό πολιτικό σύστημα. Ούτε βεβαίως να αξιοποιηθεί, μαζί με τη δράση άλλων προβοκατόρων, για να επανέλθει η θεωρία περί άκρων, δηλαδή η προσπάθεια εξίσωσης της δράσης του λαϊκού κινήματος με την εγκληματική φασιστική δράση.
Υπάρχει λύση για έναν νέο που μας διαβάζει; Νέα παιδιά αντιμετωπίζουν την ανεργία, φεύγουν για να μείνουν μόνιμα στο εξωτερικό κ.λπ.
Και βέβαια υπάρχει λύση! Η προσωπική προσπάθεια που καταβάλλουν όλοι αυτοί οι νέοι σήμερα, είτε στα θρανία, στα αμφιθέατρα και τα εργαστήρια είτε στη δουλειά, στη σεζόν, στην αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό, μπορεί να γίνει πραγματική δύναμη και να φέρει σημαντικές αλλαγές στη ζωή τους, μόνο αν συναντηθεί με τη δύναμη της οργάνωσης και της συλλογικής πάλης, με ανατροπές στο επίπεδο της εξουσίας και της ιδιοκτησίας του πλούτου της χώρας. Ο συμβιβασμός με την εργασιακή ζούγκλα δεν οδηγεί στο «ξέφωτο» για κανένα νέο. Το μόνο δικαίωμα που αναγνωρίζουν στη νεολαία σήμερα είναι τελικά να μην έχει δικαιώματα! Αυτήν την πολιτική υπηρετούν τόσο η κυβέρνηση, όσο και η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα του συστήματος. Εμείς λέμε ότι μόνος του ο καθένας είναι «εύκολος στόχος» για το σύστημα. Ολοι μαζί, ενωμένοι και οργανωμένοι στα σωματεία, στις επιτροπές ανέργων, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις μαθητικές κοινότητες, είναι πιο δυνατοί για να διεκδικήσουν ζωή με σύγχρονα δικαιώματα! Μου άρεσε πολύ και σας το μεταφέρω το σύνθημα των Μαθητικών Φεστιβάλ της ΚΝΕ, που φέτος αγκάλιασαν χιλιάδες μαθητές σε όλη τη χώρα, δανεισμένο από τον Μιγκέλ Θερβάντες: «Τρέλα είναι να εγκαταλείψουμε τα όνειρά μας! Να αλλάξουμε τον κόσμο δεν είναι τρέλα ούτε ουτοπία, είναι δικαιοσύνη!».
