Μάλλον επρόκειτο για μονόδρομο. Υστερα από χρόνια, που πρόεδροι, παράγοντες, τεχνικοί διευθυντές και κυρίως οι διψασμένοι για μεταγραφές οπαδοί κοιτούσαν στο εξωτερικό, έφτασε η στιγμή που θα εκτιμήσουν την ντόπια ποιότητα. Γιατί οι γηγενείς θα μοχθήσουν παραπάνω, δεν θα το βάλουν στα πόδια στην πρώτη δυσκολία και, το κυριότερο, με ελάχιστες εξαιρέσεις θα τιμήσουν τα χρήματα του συμβολαίου τους.

Μέχρι τώρα και προτού καν ανοίξει το μεταγραφικό παζάρι, τρεις κινήσεις έχουν γνωστοποιηθεί. Ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε τον Χριστοδουλόπουλο. Ο Παναθηναϊκός υπέγραψε νέα σύμβαση με τον Δώνη. Και χθες ο Απόλλωνας είπε το ναι στην ΑΕΚ για την παραχώρηση του Αλμπάνη. Τυχαίο ή όχι, έχουμε να κάνουμε με τρεις μεσοκυνηγούς! Με ποδοσφαιριστές της μπροστινής ζώνης, που κύριο μέλημά τους έχουν να στέλνουν την μπάλα στα δίχτυα. Ο Αλμπάνης, εξελίξιμος αναμφίβολα, έκλεισε το μάτι στην ΑΕΚ και κάνει το σύντομο δρομολόγιο Ριζούπολη – Νέα Φιλαδέλφεια (ή ΟΑΚΑ, αν θέλετε). Πέτυχε οκτώ γκολ τούτη τη σεζόν, εννιά την προηγούμενη στη Β’ Εθνική και οι άνθρωποι της ΑΕΚ εκτιμούν πως θα βοηθήσει την επίθεση σε σημαντικό βαθμό. Δεν είναι άλλωστε μυστικό ότι εδώ και κάποια χρόνια στα Σπάτα πασχίζουν να χτίσουν ελληνικό κορμό στελεχώνοντας το ρόστερ με παίκτες από την εγχώρια αγορά. Το πετυχαίνουν γιατί τους βρίσκουν σε μικρή ηλικία, τους βελτιώνουν και ποντάρουν στο ισχυρό τους κίνητρο να ξεχωρίσουν.

Κάτι αντίστοιχο, όμως, παρατηρούμε να συμβαίνει τόσο στον Παναθηναϊκό όσο και στον Ολυμπιακό. Και αν για το Τριφύλλι μπορούμε να μιλήσουμε για ανάγκη που οδηγεί σε αυτόν τον δρόμο, στον Πειραιά έχουμε στρατηγική επιλογή. Καθόλου παράλογο δεν το βρίσκουμε. Καλοί οι ξένοι, αλλά οι όντως ποιοτικοί ή όσοι έχουν διάθεση να προσφέρουν και όχι μόνο να πάρουν. Τώρα, ο Ολυμπιακός σκοπεύει να δώσει χώρο και χρόνο στους Ελληνες, εξετάζει τους πολλούς δανεικούς που έχει δώσει σε αρκετές ομάδες και γενικά διαπιστώνει ότι αξίζει να επενδύσει στα ελληνικά ταλέντα. Δεν είναι λίγα, ούτε η ποσότητα θεωρείται αμελητέα. Αλλωστε, το εργοστάσιο παραγωγής ποδοσφαιριστών στον Ρέντη δουλεύει σε φουλ ρυθμούς, η παραγωγή συνεχίζεται, παίκτες που πέρασαν από το προπονητήριο κάνουν καριέρα παντού, ποιος ο λόγος να μη δώσουν ώθηση και άλλον αέρα, έχοντας δίψα για καθιέρωση; Την ίδια ώρα σε όλη την επικράτεια αγωνίζονται φερέλπιδες νέοι που εξετάζονται και κάποιοι έχουν προδιαγραφές για το επόμενο και μεγάλο βήμα της καριέρας τους.

Συμπέρασμα: είναι ξεκάθαρο ότι οι ισχυροί σκοπεύουν να εξαντλήσουν τα περιθώρια απόκτησης ποδοσφαιριστών από το ελληνικό πρωτάθλημα και μετά θα δουν το εξωτερικό. Στο χέρι των Ελλήνων είναι να πάρουν ξανά την κατάσταση στα χέρια τους.

Τελευταία Νέα