Αναζήτηση
Αυτοαναφορικό κείμενο σήμερα –επιτρέψτε μου τη συγκίνηση. Μόλις κυκλοφόρησε το νέο μου βιβλίο «Τα Χειροποίητα». Ενα βιβλίο που έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου γιατί αποτυπώνει μια πορεία στα «ΝΕΑ» σχεδόν 20 χρόνων, από το 2000 μέχρι σήμερα. Σύντομα κείμενα που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα. Κείμενα παλιά ή καινούργια, γελαστά ή μελαγχολικά, θυμωμένα ή χαρούμενα, κείμενα βιωματικά –όλα αφιερωμένα στους συγκάτοικούς μου στην τρέλα. Τους αναγνώστες μου.Επιτρέψτε μου σήμερα να μοιραστώ μαζί σας ένα από αυτά. Εχει τίτλο «Υψηλές για την εποχή νευρώσεις» κι είναι ο διάλογος δυο φίλων που προγραμματίζουν διακοπές στην Ελλάδα της κρίσης.
–Καλοκαίρι θα πάτε πουθενά;
–Ναι, θα πάμε στο αυτό. Στο τέτοιο. Στο πες το.
–Πού περίπου πέφτει αυτό;
–Σταμάτησε το μυαλό μου.
–Σε νησί;
–Σε νομό.
–Ολοι νομοί είναι.
–Σταμάτησε το μυαλό μου.
–Θα πάτε σε νομό;
–Εδώ, ο νομός ο εδώ, ο δίπλα, ο δυο βήματα.
–Αττικής;
–Α, γεια σου.
–Και για πού στην Αττική υπολογίζετε;
–Ολούθε στα πευκάκια δεν έχει ένα μέρος;
–Κι εκείθε κατά τη ρεματιά επίσης.
–Ενα ψηλά που ανεβαίνεις κι έχει και σαν ναό ένα πράγμα.
–Προφήτη Ηλία;
–Οχι, τέτοιο ναό, έναν πιο παλιό. Πώς τους λένε τους παλιούς;
–«Παλιούς».
–Οχι, τους παλιούς που είναι πιο παλιοί από τους παλιούς. Πριν βγει ο Θεός.
–Πριν βγει ο Θεός όταν λέμε;
–Που δεν ήτανε ο ένας, αλλά ήτανε οι δώδεκα…
–Το Δωδεκάθεο;
–Α γεια σου.
–Αρχαίος ναός;
–Α, γεια σου.
–Στον αρχαίο το ναό θα ξεκαλοκαιριάσετε;
–Οχι, από κάτω. Νοικιάσαμε εκεί που πάνε και βλέπουνε το ηλιοβασίλεμα…
–Δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ όλο αυτό.
–Πού είναι η Μακρόνησος;
–Στη Μακρόνησο θα πάτε διακοπές;
–Ακριβώς απέναντι.
–Σούνιο;
–Α, γεια σου. Σούνιο. Σούνιο το λένε τώρα αυτό. Σούνιο. Σούνιο, να το θυμάμαι, Σούνιο, Σούνιο, Σούνιο.
–Ωραίο το Σούνιο.
–Σούνιο, Σούνιο, Σούνιο, άμα με ξαναρωτήσουνε
«Σούνιο».
–Μαγεία το Σούνιο, θα αρέσει και στα παιδιά.
–Τα δικά σου;
–Τα δικά σου.
–Σταμάτησε το μυαλό μου.
–Πόσο είναι τώρα αυτά;
–Το κοντό είναι το μικρότερο.
–Ο Θανάσης πόσο είναι τώρα;
–Ποιος Θανάσης;
–Ο μικρός.
–Μεγάλωσε. Και η μεγάλη μεγάλωσε. Μεγαλώνουν ταυτοχρόνως αυτά.
–Σε ποια τάξη θα πάνε τώρα;
–Σε όποια πηγαίνανε –μια παραπάνω.
–Τα ‘χεις παίξει, Δημήτρη.
–Τον Δημήτρη έχω να τον δω…
–Οχι, εσύ τα ‘χεις παίξει. Είσαι κουρασμένος.
–Ναι, όχι, το μυαλό μου σταματάει…
–Ναι, όχι, το ίδιο λέμε…
–Ναι, όχι, άλλο λέω…
–Λοιπόν, εγώ στρίβω εδώ στην Ομήρου…
–Εγώ πάλι στρίβω στην Ομήρου…
–Τα λέμε.
–Ναι, όταν γυρίσω από το…
–Σούνιο.
–Σούνιο. Σούνιο, Σούνιο μαλάκα μου Σούνιο.
–Καλό καλοκαίρι, Δημήτρη.
–Καλό καλοκαίρι, Αντιγόνη.
–Θεμιστοκλή με λένε.
Σημείωση. Το βιβλίο «Τα Χειροποίητα» από τις Εκδόσεις Διόπτρα είναι αφιερωμένο «Στους συγκάτοικούς μου στην τρέλα. Τους αναγνώστες μου».
