«Τι ξέρουμε μέχρι τώρα γι’ αυτόν;». Με το ερώτημα αυτό ξεκινούσε χθες το ρεπορτάζ της ιταλικής εφημερίδας «Κοριέρε ντέλα Σέρα» για τον Τζουζέπε Κόντε, τον νέο πρωθυπουργό της Ιταλίας. Τι ξέρουν και ξέρουμε λοιπόν; Οτι είναι 54 χρόνων, ότι είναι καθηγητής Νομικής, ότι έχει ένα βιογραφικό μάλλον φουσκωμένο με ανακρίβειες που παραλίγο να τα τινάξει όλα στον αέρα, ότι η καρδιά του χτυπούσε αριστερά. Στο μεταξύ, έγινε γνωστό ότι έχει καλές σχέσεις με το Βατικανό, αλλά και ότι έχει και κάτι μπλεξίματα με την ιταλική Εφορία.

Αρκούν αυτές οι πληροφορίες για να σκιαγραφηθεί το πρόσωπο ενός πρωθυπουργού; Για τον ιταλικό Τύπο, όχι: «Πέρασε μια ζωή ανάμεσα στην Απουλία, τη Φλωρεντία και τη Ρώμη σχεδόν χωρίς να αφήσει ίχνη. Τόσο πολύ που στο χωριό του, τη Βολτουράρα Απούλα, διατηρούν αμφιβολίες για το όνομα της πρώην συζύγου του: «Μάλλον την έλεγαν Βαλεντίνα»».

Επιστροφή στο βιογραφικό. Ενα βιογραφικό – ακορντεόν αφού, ανάλογα με την περίσταση, καταλαμβάνει από 12 έως 28 σελίδες. Εκεί διακριβώνει κανείς το πάθος του για τη νομική επιστήμη αλλά και μια κάποια ακαδημαϊκή ματαιοδοξία. Η Βαλεντίνα, που μπορεί να μην την λένε και Βαλεντίνα, και παρά το διαζύγιο, υπερασπίζεται τον Τζουζέπε: «Φουσκωμένο βιογραφικό; Ανοησίες. Θα είναι ένας καλός πρωθυπουργός». Θα είναι; Προς το παρόν εκείνο που σημειώνει και πάλι ο ιταλικός Τύπος είναι πως για πρώτη φορά στην ιστορία της σύγχρονης Ιταλίας αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας ένας «Αρειανός». Ή ένας «τέλειος άγνωστος» αν θέλει να θυμηθεί κανείς την πρόσφατη ιταλική ταινία «Perfetti sconosciouti» –μεταφέρθηκε και στα καθ’ ημάς από τον Θοδωρή Αθερίδη με τον τίτλο «Τέλειοι ξένοι».

Ενας «τέλειος άγνωστος», λοιπόν, που απολαμβάνει την προστασία και των συναδέλφων του στο πανεπιστήμιο –σχεδόν όλοι τους εμφανίστηκαν απρόθυμοι να μιλήσουν γι’ αυτόν. Ο ίδιος ο Κόντε είναι αρκετά απρόσιτος: «Γράψτε μου σαν κάθε μήνυμα να στοιχίζει δέκα ευρώ: θα σας βοηθήσει να συμπυκνώσετε τη σκέψη σας» λέει το μήνυμα που εμφανίζεται στο WhatsApp του κινητού του. Επιφυλακτική απέναντι στα μέσα ενημέρωσης είναι και η οικογένειά του. Οι γονείς του ζουν στο Σαν Τζοβάνι Ροτόντο, μια πόλη 27.000 κατοίκων στην Απουλία. Ο 80χρονος πατέρας του, Νικόλα, ήταν δημοτικός υπάλληλος, η μητέρα του, Λιλίνα, δασκάλα. Η αδελφή του, Μαρία Πία, είναι έναν χρόνο μεγαλύτερη και εργάζεται σε τράπεζα στην ίδια πόλη. Ο ίδιος γεννήθηκε το 1964 «όπως γεννιόντουσαν τότε τα παιδιά, στο σπίτι, με τη βοήθεια μαίας», λέει μια γειτόνισσα. «Αγαπούσε το διάβασμα, ήταν έξυπνο παιδί» συμπληρώνει κάποιος άλλος.

Πτυχίο ο Τζουζέπε πήρε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Σαπιέντσα της Ρώμης και το πήρε με τη διάκριση «cum laude». Στη συνέχεια θα τελειοποιούσε τις σπουδές του στη Βίλα Ναζαρέτ, «ναό του δημοκρατικού καθολικισμού», του οποίου σήμερα ο Κόντε είναι δωρητής. Και μετά αρχίζει η λίστα με τις σπουδές στο εξωτερικό με εκείνες στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και της Σορβόννης να διαψεύδονται από τα ίδια τα ιδρύματα. Το επάγγελμα του δικηγόρου το άσκησε σε κάνα δυο μεγάλα δικηγορικά γραφεία. Αλλά το άλμα προς το Παλάτσο Κίτζι, το πρωθυπουργικό μέγαρο, το έκανε μέσω των επαφών που ανέπτυξε στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας.

Εκεί, στο κέντρο της πόλης, αγόρασε ένα σπίτι όταν εξελέγη τακτικός καθηγητής στην έδρα του Αστικού Δικαίου. «Μείναμε με το στόμα ανοικτό όταν τον είδαμε να πανηγυρίζει με τον Λουίτζι Ντι Μάιο στις εκλογές της 4ης Μαΐου» λένε οι φοιτητές του. Ο λόγος της έκπληξης ήταν το γεγονός ότι ο Κόντε έμοιαζε να βρίσκεται μακριά από την πολιτική –αν και στο βιογραφικό του, όχι το φουσκωμένο, το ανεπίσημο, περιλαμβάνεται κι ένα δείπνο με τον Ματέο Ρέντσι.

Ο άνθρωπος πάντως που τον έφερε κοντά στο Κίνημα 5 Αστέρων ήταν ένας πρώην φοιτητής του και μετέπειτα δικηγόρος, υποψήφιος του κόμματος και πιθανότατα και νέος υπουργός Δικαιοσύνης, ο Αλφόνσο Μποναφέντε. Κάποια στιγμή ήρθε και η γνωριμία με τον Λουίτζι Ντι Μάιο. Και μαζί με τη γνωριμία που τον οδήγησε χθες (με ταξί) στο προεδρικό μέγαρο ήρθε και το φως που έπεσε στις σκιές: στη Νέα Υόρκη και τη Σορβόννη δεν τον ξέρουν, στο Κέιμπριτζ είχε πάει αλλά μόνο για να δει την κοπέλα του, το Social Justice Group δεν είναι ευρωπαϊκό ίδρυμα στο οποίο ανήκει όπως λέει και πάλι στο βιογραφικό του παρά μια ομάδα μελετητών της οποίας ο Κόντε είχε υπογράψει μόνο τη διακήρυξη, το 2013 είχε υπερασπιστεί το δικαίωμα μιας ανήλικης ασθενούς να υποβληθεί σε μια αμφιλεγόμενη μέθοδο θεραπείας, χρωστάει 52.000 σε φόρους και πρόστιμα, το 2002 υποτίθεται ότι είχε ανοίξει ένα δικηγορικό γραφείο με τον καθηγητή Γκουίντο Αλπα, αλλά εκείνος το διαψεύδει.

Μετά το τέλος της συνάντησης στο προεδρικό μέγαρο (από το οποίο έφυγε πάλι με ταξί) δεν φαινόταν ακριβώς ευτυχής. «Το μεγαλύτερό του χάρισμα, τουλάχιστον εκ πρώτης όψεως, είναι πως φαίνεται αρκετά αδύναμος και θαμπός για να μπορέσει να επισκιάσει τους δύο αρχηγούς της πλειοψηφίας» θα έγραφε η «Ρεπούμπλικα». «Οι δηλώσεις του ήταν μάλλον τυπικές και με μανιέρα, αν υπάρχει μια φράση – κλειδί αυτή είναι «θα είμαι ο συνήγορος του ιταλικού λαού»». Μένει να φανεί, εάν ο ίδιος είναι συνήγορος, ποιος είναι ο κατήγορος. Και εάν αυτός ο τέλειος άγνωστος θα αφήσει ποτέ του να τον γνωρίσουν.

Τελευταία Νέα