Στην Ιρλανδία γράφτηκε πρόσφατα μία νέα σελίδα για τα δικαιώματα των γυναικών, ψηφίζοντας «ναι» στις αμβλώσεις. Στην Ελλάδα πάλι, το κεφάλαιο αυτό άνοιξε πριν από τρεις δεκαετίες, το 1986, επιτρέποντας στις Ελληνίδες την τεχνητή διακοπή ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Εντούτοις ο αριθμός των εκτρώσεων στη χώρα μας προκαλεί προβληματισμό.
Εκτιμάται ότι κάθε χρόνο πραγματοποιούνται τουλάχιστον 70.000 – 80.000 αμβλώσεις, αριθμός που τα προηγούμενα χρόνια ήταν μεγαλύτερος: ξεπερνούσε ακόμη και τις 200.000, με αποτέλεσμα η χώρα μας να κατέχει μια θλιβερή πρωτιά.
Είναι ενδεικτικό ότι σύμφωνα με το Τμήμα Γυναικολογίας του Πανεπιστημίου της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, 22% των Ελληνίδων δηλώνουν ότι έχουν κάνει τουλάχιστον μία έκτρωση στη ζωή τους.
«Δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή της τεχνητής διακοπής της εγκυμοσύνης, γι’ αυτό και ο αριθμός τους εκτιμάται σε συνάρτηση με τις γεννήσεις. Οπως λοιπόν προκύπτει από τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, οι τοκετοί τα τελευταία χρόνια μειώνονται στη χώρα μας και συνεπώς μειώνονται και οι αμβλώσεις» δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο αναπληρωτής καθηγητής Μαιευτικής και Γυναικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Οικογενειακού Προγραμματισμού Νικόλαος Σαλάκος.
Οπως όμως ομολογούν οι επιστήμονες, η πραγματική εικόνα σχετικά με τις εκτρώσεις αλλοιώνεται και εξαιτίας της διαδεδομένης πρακτικής να δηλώνονται ψευδώς ως παλίνδρομες κυήσεις με αποτέλεσμα το τοπίο να γίνεται ακόμη πιο θολό.
Πάντως, η ενημέρωση του πληθυσμού για τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και τους τρόπους προφύλαξης σε συνδυασμό με την επείγουσα αντισύλληψη (χάπι της επόμενης ημέρας) και την οικονομική κρίση φαίνεται να έχουν συμβάλει σημαντικά στη μείωση των αμβλώσεων, όπως εξηγεί ο ειδικός.
Σημειώνεται δε ότι ενώ τις προηγούμενες δεκαετίες ο ιός HIV αποτελούσε μία από τις βασικές (αν όχι τη βασική) αιτία για τη λήψη μέτρων προφύλαξης, πλέον ψηλά στη λίστα των ανεπιθύμητων νοσημάτων είναι και τα κονδυλώματα, η εξάπλωση των οποίων έχει αυξηθεί σημαντικά.
Σε κάθε περίπτωση, τα στοιχεία καταγράφουν το κενό της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των εφήβων αν υπολογίσει κανείς ότι τουλάχιστον μία στις τέσσερις αμβλώσεις ετησίως –στη συντριπτική τους πλειονότητα σε ιδιωτικά μαιευτήρια –αποφασίζεται από κορίτσια που δεν έχουν κλείσει τα 18 τους χρόνια.
Εφηβικές κυήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι 50% των εφηβικών κυήσεων, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Μονάδας Εφηβικής Υγείας (ΜΕΥ) της Β’ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Παίδων Π.&Α. Κυριακού, συμβαίνουν τους πρώτους έξι μήνες από την έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας.
Οι έφηβοι, παρότι σε ποσοστό 16% έχουν ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή με μέση ηλικία τα 15 έτη, καθυστερούν έναν χρόνο (ή και περισσότερο) μετά την έναρξη σεξουαλικής δραστηριότητας έως ότου να ζητήσουν συμβουλές σχετικά με την αποτελεσματική αντισύλληψη.
Αρνητική εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι μία στις δύο έφηβες που βιώνει ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη δεν το εκμυστηρεύεται ούτε καν στη μητέρα της. Το αποτέλεσμα είναι να υποβάλλεται σε άμβλωση χωρίς την απαραίτητη γονεϊκή στήριξη και καθοδήγηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ψυχική και σωματική υγειά ενός νεαρού κοριτσιού.
Η Ελλάδα αποτελεί την ευρωπαϊκή εξαίρεση αναφορικά με το θέμα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία. «Θα έπρεπε να υπάρχει μια Εθνική Αρχή που να οργανώνει σε εθνικό επίπεδο προγράμματα Αγωγής Υγείας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση», τονίζει στα «ΝΕΑ» ο Νικόλαος Σαλάκος.
Στην πράξη τα παιδιά αντλούν γνώση σχεδόν αποκλειστικά από το μάθημα της Βιολογίας και μάλιστα από τις τελευταίες σελίδες του σχολικού βιβλίου. Και ενώ τις προηγούμενες δύο και πλέον δεκαετίες οι μαθητές τουλάχιστον 100 σχολείων ανά την Ελλάδα είχαν την ευκαιρία να συζητούν κάθε χρόνο με τους ειδικούς του Τμήματος Οικογενειακού Προγραμματισμού του Αρεταίειου Νοσοκομείου λύνοντας απορίες γύρω από το σεξ και τα μέτρα αντισύλληψης, το πρόγραμμα δεν έλαβε φέτος άδεια από το υπουργείο Παιδείας.
Η αιτία; Ο τομέας της Αγωγής Υγείας περνάει πλέον στο υπουργείο Υγείας με έμφαση σύμφωνα με πληροφορίες στην παροχή υπηρεσιών πρόληψης από τις Τοπικές Μονάδες Υγείας που αναμένεται να ιδρυθούν στη χώρα.
n Διαβάστε ακόµη: «Η επανάσταση της Ιρλανδίας» σελ. 38
